روابط ایران و اتریش از دریچه آرشیو دولتی در وین

تصویری از ملکه ماریا ترزا ملکه امپراتور مقدس روم در ساختمان آرشیو

هر کدام از این جعبه ها حاوی دهها و صدها سند هستند. این نمونه ای از ارتباطات دیپلماتیک بین وین و بلگراد در سال ۱۸۸۹ میلادی است.

هر طبقه از این آرشیو به دو طبقه کوچکتر تقسیم شده است. که فضای بیشتری برای نگهداری اسناد فراهم می کرد.

کتابهای دست نویس در آرشیو

این سند مربوط به سال ۱۵۲۲ می شود و توسط شاه طهماسب اول به فردیناند اول نوشته شده و این ترجمه ایتالیایی این نامه است. اولین ارتباطات ایران و اتریش مربوط  به دوران صفوی است که هر دو با چالش امپراتوری عثمانی روبرو شده بودند.

این سند مربوط به سال ۱۸۱۹ میلادی است که از خاطرات هیات ایرانی در وین است و مهر عبدالحسن خان ایلچی در گوشه آن به چشم می خورد.

سند دوستی و تجارت بین ایران و اتریش که در سال ۱۸۵۷ بین دو کشور در پاریس به امضا رسید. در آن زمان فرخ خان سفیرکبیر ایران بود.

یک نسخه دستنویس از عالمگیر نامه. یک مورخ آلمانی که در بازدید از این مجموعه همراه ما بود به این نکته اشاره کرد که بسیاری از نسخه های دستنویس توسط مسافران اروپایی یا محققان در بازارهایی در خاورمیانه خریداری می شد که یا آن را با خود بازمی گرداندند یا به کشور خود می فرستادند.

نامه هراکلیوس دوم (‌اِرِکله دوم) پادشاه کارتلی و گاخِتی ( در شرق گرجستان امروزی) به امپراطور در وین در سال ۱۷۸۳ به زبان گرجی و فارسی. این نامه درخواست کمک، همزمان با درخواست کمک گرجستان از امپراتوری روسیه نوشته شده، که به عقد پیمان «گئورگیفسک» منجر شد.

بخشی از نامه میرزا ابوالحسن‌خان شیرازی (ایلچی) به شاهزاده مِتِرنیخ در سال ۱۸۱۹. این شاهزاده یکی از برجسته ترین دیپلمات های زمان خود در اتریش و در دوره‌ای وزیر خارجه امپراتوری اتریش و سپس اولین صدراعظم این امپراتوری بود.

این یکی از مکاتبات دیپلماتیک هیات اتریشی به تهران است که در تاریخ ۱۸۷۲ نوشته شده است. نویسنده نامه ویکتور کنت دوبکسی است که این نامه را به زبان فرانسه (زبان دیپلماتیک رایج در آن زمان) نوشته و به وزارت خارجه اتریش ارسال کرده است.

ناصرالدین شاه اولین پادشاه ایرانی بود که برای سفر از ایران خارج شد. او در سال ۱۸۷۳ برای بازدید از نمایشگاه بین‌المللی به وین رفت. این مجموعه‌ای از اسناد به جا مانده از آن سفر است که شامل فهرستی از هیات همراه پادشاه ایران، پروتکل های تشریفاتی، برنامه سفر او به وین، چینش میز شام با حضور پادشاه ایران و امپراتور اتریش و همچنین برنامه موسیقی می شود.

از جمله اسناد به جا مانده از سفر هیات همراه ناصرالدین شاه، چند کارت ویزیت است که این یکی متعلق به میرزا ملکم خان است که چند سالی سفر ایران در وین بود.

بخشی از یکی از اولین نقشه های معاصر  از تهران که توسط اوگوست کرزیز معلم اتریشی مدرسه دارالفنون در حدود سال ۱۸۵۰ کشیده شده است.