ائتلاف نتانیاهو با اپوزیسیون بر موضع اسرائیل در قبال ایران چه اثری دارد؟

  • مهتاب وحیدی راد

شائول موفاز، رهبر حزب اپوزیسیون کادیما

خبر ائتلاف حزب لیکود، حزب حاکم اسرائیل، با حزب اپوزیسیون کادیما طی دو روز اخیر مورد توجه رسانه‌های جهانی قرار گرفته است، زیرا این خبر تنها یک روز پس از آن منتشر شد که بنیامین نتانیاهو موافقتش برای برگزاری انتخابات زودهنگام را اعلام کرده بود.

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، روز یک‌شنبه گذشته اعلام کرده بود که با انتخابات زودهنگام موافق است و بر این اساس قرار بود انتخابات زودهنگام پارلمانی اسرائیل چهارم سپتامبر یعنی حدود ۴ ماه دیگر برگزار شود.

دولت آقای نتانیاهو این تصمیم را در پی شدت گرفتن فشارهای احزاب اپوزیسیون بر حزب حاکم گرفته بود.

اما بامداد سه‌شنبه ناگهان خبر رسید که حزب حاکم اسرائیل با حزب اپوزیسیون کادیما به توافق رسیده است، بنابراین انتخابات زودهنگام برگزار نمی‌شود و دولت اسرائیل در چارچوب ائتلاف به کارش ادامه می‌دهد.

فرنوش رام، خبرنگار ساکن اسرائیل، معتقد است در صورت برگزاری انتخابات باز هم حزب لیکود حزب حاکم اسرائیل اکثر کرسی‌ها را کسب می‌کرد.

خانم رام می‌گوید: «حزب لیکود که یکی از قدیمی‌ترین و دیرپاترین احزاب در اسرائیل است، ‌در سه سال و نیم اخیر حزب حاکم بوده و تمام نظرسنجی‌های روزهای اخیر هم کاملاً ‌نشان می‌داد که حتی اگر انتخابات برگزار می‌شد،‌ حزب لیکود تقویت میشد و باز هم حاکم می‌شد.»

دو حزب لیکود و کادیما سند ائتلاف‌شان را روز سه‌شنبه به کنست پارلمان اسرائیل ارائه کردند و پس از آن بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و شائول موفاز رهبر حزب کادیما در یک کنفرانس خبری مشترک به سؤالات خبرنگاران پاسخ دادند.

یکی از موضوعات مورد بحث در این کنفرانس خبری موضوع ایران بود.

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در این باره گفت: «ما سال‌هاست که به طور جدی درباره ایران با هم صحبت می‌کنیم و من به شما قول می‌دهم که بحث و بررسی بر سر مسئله ایران همچنان به طور جدی و مسئولانه پیگیری شود.»

شائول موفاز هم آمادگی‌اش برای همکاری با دولت را این طور اعلام کرد: «این مرحله یعنی تشکیل دولت وحدت ملی یک گام تاریخی است. تشکیل این ائتلاف در آینده اسرائیل نقش مهمی خواهد داشت و من اینجا هستم تا با وجود تمام چالش‌های پیش‌ رو آینده اسرائیل را بسازیم.»

حال سؤال اینجاست که با وجود ائتلاف حزب حاکم با حزب اپوزیسیون موضع دولت اسرائیل نسبت به ایران چه تغییری خواهد کرد؟

مئیر جاودان‌فر، تحلیل‌گر مسائل اسرائیل و استاد دانشگاه در تل‌آویو، در این باره می‌گوید: «ملحق شدن حزب کادیما به دولت ائتلافی کنونی،‌ به دو دلیل روی سیاست‌های کنونی دولت اسرائیل درباره ایران تأثیری نخواهد داشت. دلیل اول این است که آقای موفاز به خاطر دلایل داخلی اسرائیل و دلایل محلی به دولت پیوست و مسئله ایران مطرح نبود. دلیل دوم هم این است که اگر آقای موفاز بخواهد در درون دولت نتانیاهو تأثیری داشته باشد حزب او به اندازه کافی قدرت ندارد که بتواند مسیر سیاست‌های کنونی دولت نتانیاهو در قبال ایران را عوض کند.»

فرنوش رام، خبرنگار ساکن اسرائیل، نیز معتقد است حزب کادیما از تصمیم نخست‌ وزیر اسرائیل حمایت خواهد کرد، حتی اگر این تصمیم حمله نظامی به ایران باشد.

خانم رام می‌گوید:‌«الان وجود ۹۴ حامی این هم‌پیمانی ِ دولت در کنست پارلمان اسرائیل، دست دولت را در تصمیم‌گیری در قبال ایران باز می‌گذارد. حقیقت این است که در طول یکی دو سال اخیر ایران تنها یک انگیزه و دستاویز سیاسی برای احزاب مختلف به خصوص احزاب راست‌گرا بوده تا منافع و غرض‌های سیاسی خود را پیش ببرند. دو هفته پیش که قرار بود انتخابات زودهنگام برگزار شود،‌ مسائل مرتبط با ایران اصلاً مطرح نبود و کسی در این باره صحبت نمی‌کرد.»

به عقیده خانم رام، «اگر آقای نتانیاهو روزی تصمیم بگیرد برخلاف خواسته آمریکا و جامعه جهانی به طرف اقدام نظامی پیش برود، ‌شائول موفاز در کنار بنیامین نتانیاهو خواهد بود و هرگز در برابر او صف‌آرایی نخواهد کرد.»

شائول موفاز روز چهارشنبه آینده به عنوان قائم‌مقام نخست وزیر و وزیر مشاور دولت جدید در کنست پارلمان اسرائیل سوگند خواهد خورد.

حزب آقای موفاز یعنی کادیما ریاست کمیسیون اقتصادی و مالی در دوره کنونی کنست را نیز در دست خواهد گرفت و بدین ترتیب در تعیین بودجه و مسائل مالی دولت، حرف نخست را خواهد زد.

شائول موفاز از یک خانواده یهودی اصفهانی‌الاصل است که در تهران به دنیا آمده و تا ۹ سالگی در ایران زندگی کرده است.

او که بیش از ۴۰ سال در ارتش اسرائیل خدمت کرده و مدتی هم رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل بوده در سال ۲۰۰۲ وارد حزب کادیما شده است.

با پیوستن کادیما و ۲۸ کرسی آن به دولت موجود، این کابینه از حمایت ۹۴ نماینده از ۱۲۰ نماینده کنست برخوردار می‌شود که در تاریخ دوره‌های اخیر پارلمان این کشور کم‌سابقه است.