تصاحب بخشی از بستر دریاچه بزنگان با «سند رسمی»

دریاچه بزنگان در سال ۱۳۹۶

یک رسانه در ایران روز یکشنبه چهارم تیر خبر داد بخشی از دریاچه رو به خشک شدن «بزنگان» در استان خراسان رضوی و در ۱۳۰ کیلومتری مشهد به تملک اشخاص حقیقی درآمده و آنها برای این زمین‌ها «سند رسمی» دارند.

روزنامه «پیام ما» به نقل از مسئولان سازمان محیط زیست نوشت از آب این دریاچه طبیعی که در ۸۰ کیلومتری شهر سرخس قرار دارد، تنها «پنج درصد» باقی مانده است و تصرف بستر آن باعث شده که «مرگ» آن نزدیک‌تر شود.

در این گزارش به نقل از یکی از ساکنان منطقه آمده که «مسدود کردن مسیر سرچشمه‌ها» یکی از عوامل خشک شدن «بزنگان» است و از ده سال پیش عده‌ای در بخش غربی دریاچه با «استشهاد» توانستند بستر آن را تصاحب کنند و «بعد هم گفتند این زمین‌ها سند دارد».

اما از سوی دیگر محمد ملتجی، رئیس ادارۀ محیط زیست سرخس، تأیید کرد فردی که طی سال‌های اخیر اراضی بخش غربی دریاچه را به تصرف خود درآورده است، «سند رسمی» دارد و این اداره نمی‌تواند در این زمینه کاری انجام دهد.

به نوشته روزنامه «پیام ما»، این مقام مسئول پیش از این ادعا کرده بود در سال‌های اخیر «سه پروژه محیط زیستی» برای احیای دریاچه بزنگان اجرا شده است.

انتقاد رئیس شورای اسلامی روستای بزنگان نیز در این گزارش منعکس شده که می‌گوید در حالی که بستر دریاچه‌ها و رودخانه‌ها جزو «انفال» است، چرا این دریاچه به تصرف درآمده و برای آن سند هم صادر شده است.

در قوانین جمهوری اسلامی، به دارایی‌های عمومی بدون مالک خصوصی مانند کوه‌ها، جنگل‌ها، رودخانه‌ها و دریاها «انفال» گفته می‌شود که در اختیار دولت است.

روزنامه پیام ما همچنین نوشته است دادستان عمومی و انقلاب مرکز خراسان‌رضوی از رسیدگی ویژه به این موضوع توسط معاونت حقوق عامه دادسرا خبر داده است.

در سال‌های اخیر تعدادی از مهم‌ترین دریاچه‌ها و تالاب‌های ایران مانند دریاچه ارومیه، تالاب هامون و باتلاق گاوخونی بر اثر خشکسالی و استفاده بی‌رویه از آب سرچشمه‌ها و حفر چاه‌های عمیق دچار خشکیدگی شده‌اند.

مرداد ماه سال گذشته خبرگزاری ایسنا در گزارشی از وضعیت دریاچه ارومیه خبر داد که علی‌رغم تشکیل ستاده ویژه و صرف دست‌کم ۱۵ هزار میلیارد تومان برای احیای آن، «بیش از ۹۵ درصد این دریاچه به‌طور کامل خشک شده است».

عیسی کلانتری، رئیس پیشین ستاد احیای دریاچه ارومیه، روز ۹ خرداد خبر داد که حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان به صورت ریالی از منابع عمومی کشور یا به صورت ارزی و با برداشت از منابع صندوق توسعه ملی برای احیای دریاچه ارومیه هزینه شده، «اما عملاً تأثیری در بهبود وضعیت این دریاچه نداشته است».