شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان می‌گوید صدور حکم اعدام علیه شریفه محمدی، فعال کارگری، «برای منکوب کردن فعالان صنفی، مدنی و سیاسی است».
این شورا روز جمعه ۱۵ تیرماه با «واهی» خواندن اتهامات علیه خانم محمدی در بیانیه‌ای اعلام کرد: «اتهام بَغی، محاربه و افساد فی‌الارض، اتهاماتی واهی است که دستگاه قضایی برای ایجاد رعب و وحشت از آن استفاده می‌کند.»
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان همچنین با اشاره به ۱۵ زندانی سیاسی که در ماه‌های گذشته با اتهام «بغی» روبه‌رو شده‌اند، خواستار «همبستگی جمعی» برای توقف حکم اعدام شد.
رادیوفردا دو روز پیش خبر داد که دادگاه انقلاب رشت به ریاست احمد درویش‌گفتار برای شریفه محمدی به اتهام «بَغی» یا «شورش مسلحانه علیه نظام» حکم اعدام صادر کرده است.
در قوانین جمهوری اسلامی اتهام «بَغی» به معنای «قیام مسلحانه علیه نظام» تعریف شده و مجازات آن معمولاً اعدام است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نیز پنج‌شنبه هفته گذشته با محکوم کردن حکم صادرشده علیه خانم محمدی، در بیانیه‌ای اتهام «بغی» علیه او را «بی‌پایه و اساس» خواند.
این سندیکا با بیان اینکه دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی مدت‌ها است در «سناریوسازی» علیه فعالان کارگری از «اصول و مبانی انسانی» گذشته‌اند در ادامه اعلام کرد: «حاکمیت باید در قبال این احکام ددمنشانهٔ اعدام پاسخگو باشد.»
شعبه اول دادگاه انقلاب رشت «عضویت خانم محمدی در یک تشکل کارگری مستقل» را از مصادیق اتهام عنوان کرده است.
بیشتر در این باره: شریفه محمدی، فعال کارگری، در دادگاه انقلاب رشت به اعدام محکوم شدویدا محمدی، دختر عمه شریفه محمدی، در گفت‌وگو با رادیوفردا از آزار و شکنجه او زمانی که به مدت دو ماه به زندان سنندج منتقل شده بود خبر داد.
او گفت که زندانیان حاضر در سلول‌های دیگر بارها دیده‌اند که خانم محمدی شکنجه شده است.
به گفته دختر عمه خانم محمدی، صدور چنین حکمی پس از ۱۰ سال و اتهام «بغی»، «پوچ و واهی» است و به نظر می‌رسد این حکم «هدفمند و کینه‌توزانه» است.
در پی افزایش افسارگسیختهٔ نرخ تورم در سال‌های گذشته و فاصله زیاد بین درآمد و هزینهٔ خانوار، اصناف و گروه‌های مختلف از جمله کارگران معلمان و بازنشستگان در سال‌های اخیر به اعتراضات و اعتصابات گسترده‌ای دست زده‌اند.
این اقدامات اعتراضی در بحبوحه اعتراضات «زن زندگی آزادی» در پی مرگ مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد شدت گرفت، اما با سرکوب شدید حکومت همراه شد.