صدر اعظم آلمان در دیدار با رهبران اتحادیه اروپا در بروکسل اعلام کرد این اتحادیه برای قطع «وابستگی‌های استراتژیک» به چین تلاش خواهد کرد.
اولاف شولتس روز جمعه نهم تیرماه گفت که روند «تنوع‌بخشی» به شرکت‌ها و اقتصاد اروپا «چند سالی» طول خواهید کشید، اما همکاری‌های اقتصادی کشورهای عضو این اتحادیه با چین ادامه خواهد یافت.
او تصریح کرد که همکاری با چین به‌ویژه در مورد موضوعاتی مانند «امنیت غذایی و سیاست‌های اقلیمی» باید ادامه یابد و یادآور شد قطع وابستگی‌های استراتژیک، «به معنی خطرزدایی است، نه جداسازی روابط».
پیشتر، رئیس‌جمهور آمریکا نیز اردیبهشت امسال در پی اجلاس رهبران هفت کشور صنعتی جهان بر سر رویکردی متحدانه در قبال چین، گفته بود این کشورها بر سر «خطرزدایی» و «تنوع‌بخشی» روابط با پکن به توافق رسیده‌اند.
جو بایدن نیز تأکید کرده بود استراتژی جدید به معنی تنوع‌بخشی است و نه جداسازی تعامل با چین.
اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا، نیز آوریل امسال در مورد وابستگی شدید این اتحادیه به برخی خاک‌ها و مواد معدنی چین هشدار داده و گفته بود: «باید سریع از این وابستگی خلاص شویم.»
به گفته او، چین با حفظ انحصار بر بازار این مواد، در صدد گسترش نفوذ و سلطه اقتصادی خود بر جهان است.
بیشتر در این باره: پایان اجلاس سران گروه هفت؛ بایدن از تغییر مناسبات با چین «در آینده‌ای نزدیک» خبر دادبر اساس آمارهای اتحادیه اروپا، ۲۷ عضو این اتحادیه در تأمین سنگ لیتیوم برای ساختن باتری خودروهای برقی، ۹۷ درصد به چین وابسته است و این وابستگی در تأمین منیزیم برای تولید باتری خودروها نیز ۹۳ درصد است.
اتحادیه اروپا برنامه‌ریزی کرده است که تا پایان دهه جاری میلادی وابستگی به واردات این فلزات را به ۶۰ درصد کاهش دهد.
وابستگی شدید اتحادیه اروپا به این مواد سبب شده است که صادرات خودرو چین به این اتحادیه تنها طی دو سال بیش از هفت برابر شود و پارسال به رقم ۶.۹ میلیارد دلار اوج بگیرد.
اتحادیه اروپا همچنین به خاطر کمبود مواد معدنی کمیاب مورد نیاز برای ساخت پنل‌های تولید برق خورشیدی، مجبور به واردات ۲۱ میلیارد یورو پنل از چین شده که معادل ۸۰ درصد از واردات پنل اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۲ است.
آمارهای گمرکی چین نیز نشان می‌دهد که در پنج ماه ابتدایی امسال ۲۱۵ میلیارد دلار صادرات به اتحادیه اروپا داشته، در حالی که وارداتش از این اتحادیه تنها ۱۱۶ میلیارد دلار بوده است.
صادرات چین به آمریکا در دوره یاد شده نیز ۲۰۰ میلیارد دلار و وارداتش ۷۴ میلیارد دلار بوده است.
چنین حجم عظیمی از تراز تجارت مثبت چین با آمریکا و اتحادیه اروپا بارها مورد انتقاد کشورهای غربی قرار گرفته و دولت پکن را متهم کرده‌اند که به رغم تسخیر بازارهای غربی، مانع توسعه صادرات کشورهای غربی به بازارهای این کشور می‌شود.