سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید که زینب جلالیان٬ زندانی کرد در ایران که به اتهام عضویت در گروه پژاک به حبس ابد محکوم است، در خطر از دست دادن کامل بینایی خود به سر می‌برد و به درمان فوری نیاز دارد.
این سازمان بین‌المللی که مقرش در بریتانیا است در اطلاعیه‌ای آورده است که خانم جلالیان که در زندان کرمانشاه به سر می‌برد سال‌ها از مشکلات بینایی که به گفته عفو بین‌الملل احتمالا نتیجه ضرب و شتم او در بازداشتگاه است رنج می‌برد.
خانواده خانم جلالیان نیز تاکید دارند که مشکل بینایی زینب جلالیان پس از شکنجه آغاز شده است.
عفو بین‌المل روز ۲۶ خردادماه اعلام کرد که وضعیت سلامت او اخیرا بدتر شده است و امکان دارد خانم جلالیان به طور کامل بینایی خود را از دست بدهد.
این سازمان حقوق بشری با تاکید بر این که مقام‌های زندان در سال‌های گذشته از درمان تخصصی چشمان زینب جلالیان خودداری کرده‌اند٬ خواستار دسترسی او به پزشک متخصص شده است.
زینب جلالیان٬ متولد ٬۱۳۶۱ سال ۱۳۸۸ توسط دادگاه انقلاب کرمانشاه به اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک٬ به اعدام محکوم شد. این حکم سال ۱۳۹۰ به حبس ابد تغییر کرد.
به گفته عفو بین‌الملل، خانم جلالیان پیش از صدور حکم دادگاه در سال ۱۳۸۸ در بازداشتگاه وزارت اطلاعات به سر می‌برده و به گفته خودش در این بازداشتگاه مورد شکنجه قرار گرفته است.
دنیز جلالیان٬ خواهر زینب جلالیان٬ اخیرا به رادیوفردا گفته بود که خواهرش بینایی یک چشمش را از دست داده است و توضیح داد: «خیلی وقت است می‌خواهد ببرندش دکتر٬ اجازه نمی‌دهند. یک چشم خود را از دست داده. دکتر گفته بوده دو چشمش به هم وابسته است و اگر عمل نکنید٬ آن چشم دیگرش خراب می‌شود.»
به گفته دنیز جلالیان، خانواده زینب جلالیان بیش از یک سال است که او را ندیده‌اند.
دنیز جلالیان می‌گوید: «تقریبا یک سال و چند ماه است که خانواه نمی‌تواند برود پیشش. اجازه نمی‌دهند. نمی‌گویند اجازه نمی‌دهیم٬ می‌گویند او خودش نمی‌خواهد٬ اما این طور نیست. آنها اجازه نمی‌دهند٬ می‌گویند زینب نمی‌خواهد شما بیایید.»
به گفته عفو بین‌الملل، محمد شریف٬ وکیل زینب جلالیان٬ سال ۲۰۱۲ گفته بود که وضعیت جسمانی و روحی خانم جلالیان وخیم است و باید تحت درمان قرار بگیرد.
این سازمان از مقام‌های ایران خواسته است تا از بدرفتاری با زینب جلالیان خودداری کرده و ضمن فراهم شرایط مراجعه او به پزشک٬ اجازه دهند تا او با خانواده‌اش دیدار کند.
این سازمان بین‌المللی که مقرش در بریتانیا است در اطلاعیه‌ای آورده است که خانم جلالیان که در زندان کرمانشاه به سر می‌برد سال‌ها از مشکلات بینایی که به گفته عفو بین‌الملل احتمالا نتیجه ضرب و شتم او در بازداشتگاه است رنج می‌برد.
خانواده خانم جلالیان نیز تاکید دارند که مشکل بینایی زینب جلالیان پس از شکنجه آغاز شده است.
عفو بین‌المل روز ۲۶ خردادماه اعلام کرد که وضعیت سلامت او اخیرا بدتر شده است و امکان دارد خانم جلالیان به طور کامل بینایی خود را از دست بدهد.
این سازمان حقوق بشری با تاکید بر این که مقام‌های زندان در سال‌های گذشته از درمان تخصصی چشمان زینب جلالیان خودداری کرده‌اند٬ خواستار دسترسی او به پزشک متخصص شده است.
زینب جلالیان٬ متولد ٬۱۳۶۱ سال ۱۳۸۸ توسط دادگاه انقلاب کرمانشاه به اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک٬ به اعدام محکوم شد. این حکم سال ۱۳۹۰ به حبس ابد تغییر کرد.
به گفته عفو بین‌الملل، خانم جلالیان پیش از صدور حکم دادگاه در سال ۱۳۸۸ در بازداشتگاه وزارت اطلاعات به سر می‌برده و به گفته خودش در این بازداشتگاه مورد شکنجه قرار گرفته است.
دنیز جلالیان٬ خواهر زینب جلالیان٬ اخیرا به رادیوفردا گفته بود که خواهرش بینایی یک چشمش را از دست داده است و توضیح داد: «خیلی وقت است می‌خواهد ببرندش دکتر٬ اجازه نمی‌دهند. یک چشم خود را از دست داده. دکتر گفته بوده دو چشمش به هم وابسته است و اگر عمل نکنید٬ آن چشم دیگرش خراب می‌شود.»
به گفته دنیز جلالیان، خانواده زینب جلالیان بیش از یک سال است که او را ندیده‌اند.
دنیز جلالیان می‌گوید: «تقریبا یک سال و چند ماه است که خانواه نمی‌تواند برود پیشش. اجازه نمی‌دهند. نمی‌گویند اجازه نمی‌دهیم٬ می‌گویند او خودش نمی‌خواهد٬ اما این طور نیست. آنها اجازه نمی‌دهند٬ می‌گویند زینب نمی‌خواهد شما بیایید.»
به گفته عفو بین‌الملل، محمد شریف٬ وکیل زینب جلالیان٬ سال ۲۰۱۲ گفته بود که وضعیت جسمانی و روحی خانم جلالیان وخیم است و باید تحت درمان قرار بگیرد.
این سازمان از مقام‌های ایران خواسته است تا از بدرفتاری با زینب جلالیان خودداری کرده و ضمن فراهم شرایط مراجعه او به پزشک٬ اجازه دهند تا او با خانواده‌اش دیدار کند.