نام چهار ایرانی در فهرست «قهرمانان اطلاعات» گزارشگران بدون مرز

این فهرست نخستین بار است که از سوی سازمان گزارشگران بدون مرز منتشر می‌شود.

در آستانه روز جهانی «آزادی مطبوعات» سازمان گزارشگران بدون مرز صد چهره از جمله چهار ایرانی را به عنوان «صد قهرمان حوزه اطلاعات» معرفی کرده است.

این سازمان روز سه شنبه، نهم اردیبهشت‌، اعلام کرد که برای نخستین بار فهرستی از قهرمانان حوزه اطلاعات را در آستانه روز جهانی «آزادی مطبوعات» (۱۳ اردیبهشت) منتشر کرده است که در این فهرست نام عدنان حسن‌پور٬ سعید متین‌پور٬ ژیلا بنی‌یعقوب و سیامک قادری از ایران نیز آمده است.

گزارشگران بدون مرز که مقر آن در پاریس است با انتشار این فهرست اعلام کرده که فعالیت‌های «شجاعانه» این صد نفر به ارتقای آزادی کمک کرده است.

عدنان حسن پور٬ عضو هیات تحریریه هفته‌نامه توقیف شده کردی و فارسی "ئاسو"٬ بهمن ۱۳۸۵ دستگير و سال ۱۳۸۶ به اتهام «اقدام عليه امنيت ملی٬ جاسوسی و محاربه» به اعدام محکوم شد. این حکم در نهایت به ۱۵ سال حبس کاهش یافت.

سعید متین‌پور٬ روزنامه‌نگار و عضو هیات تحریریه هفته‌نامه آذری زبان «یارپاق» به هشت سال حبس تعزیری محکوم شده است. او که موقتا سال ۱۳۸۶ بازداشت شده بود٬ سال ۱۳۸۸ پس از احضار به دادگاه به زندان اوین منتقل شد.

سیامک قادری روزنامه‌نگار و وبلاگ‌نویس نیز زمستان ۱۳۸۹ پس از اخراج شدن از خبرگزاری جمهوری اسلامی٬ ایرنا٬ به اتهام تبلیغ علیه نظام و نشر اکاذیب در وبلاگ خود٬ به چهار سال زندان و ۶۰ ضربه شلاق محکوم شد.

ژیلا بنی‌یعقوب٬ روزنامه‌نگار و سردبیر وب‌سایت کانون زنان ایرانی هم در سال ۱۳۸۹ به «اتهام تبلیغ علیه نظام و توهین به رییس جمهور» به یک سال حبس تعزیری و ۳۰ سال محرومیت از روزنامه‌نگاری محکوم شد. او که دوران حبس خود را سپری کرده٬ اکنون در ممنوعیت از هر گونه فعالیت روزنامه‌نگاری به سر می‌برد.

در فهرست اعلام شده از سوی سازمان گزارشگران بدون مرز نام صد روزنامه‌نگار ۲۵ تا ۷۵ ساله از ۶۵ کشور جهان آمده است.

۲۵ تن از «قهرمانان حوزه اطلاعات» از آسیا-اقیانوسیه و ۲۰ تن از خاورمیانه و شمال آفریقا هستند.

این سازمان با انتشار فهرست مزبور تاکید کرده است که روز جهانی آزادی مطبوعات باید فرصتی باشد برای ادای احترام به روزنامه‌نگاران و وبلاگ‌نویسانی که امنیت و حتی جان خود را قربانی حرفه خود کرده‌اند.

روز جهانی آزادی مطبوعات که هر ساله سوم ماه مه پاس داشته می‌شود٬ سال ۱۹۹۵ از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته شد.