گزارشگران بدون مرز: جان میرحسین موسوی در خطر است

گزارشگران بدون مرز با اشاره به بستری شدن یک‌روزه میرحسن موسوی در بیمارستان به دلیل عارضه قلبی، نسبت به وضعیت سلامت وی «به‌شدت» ابراز نگرانی کرده و رهبر جمهوری اسلامی را «در هر اتفاقی که برای آقای موسوی رخ دهد» مسئول شناخته است.

سازمان گزارشگران بدون مرز روز جمعه، سوم شهریورماه، در بیانیه‌ای با اشاره به ۱۸ ماه حصر خانگی میرحسین موسوی و زهرا رهنورد آورده است: «وضعیت آقای موسوی در حصر خانگی سلامت وی را در معرض خطر قرار داده و آقای موسوی باید آزاد شود.»

در این بیانیه آمده است: «از آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، می‌خواهیم تا با اقدام سریع از قرار گرفتن میرحسین موسوی در معرض خطر بیشتر جلوگیری کند. هر اتفاقی که برای میرحسین موسوی و سایر روزنامه‌نگارانی که علی‌رغم وضعیت ناگوار سلامتی‌شان در حبس نگهداری می‌شوند بیفتد، ما آقای خامنه‌ای را مسئول آن می‌دانیم.»

گزارش‌ها حاکی است که ميرحسين موسوی، از رهبران مخالفان حکومت جمهوری اسلامی در ايران، دوم شهریورماه به دلیل عارضه قلبی «تحت تدابیر شدید امنیتی» به یکی از مراکز تخصصی قلب تهران منتقل شد و تحت «معالجه و آنژیوگرافی» قرار گرفت.

دکتر علی شکوری راد، پزشک متخصص و عضو جبهه مشارکت، درباره وضعيت پزشکی ميرحسين موسوی سوم شهریورماه به وب‌سایت خبری کلمه گفت: «آقای مهندس (ميرحسين موسوی) روز گذشته آنژيوگرافی شدند و در يکی از رگ‌های قلب که تنگ شده بوده استنت گذاشتند و آن را بالن زده و باز کردند و تا امروز که من از طريق پزشکان معالج در جريان روند درمانی ايشان قرار گرفتم همچنان تحت نظر بودند.»

در همین حال، به گفته اردشير اميرارجمند، مشاورميرحسين موسوی و سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز اميد، ميرحسين موسوی سوم شهریورماه و پس از معالجات صورت گرفته به «حصر» خانگی بازگردانده شده است.

در همين زمينه، وب‌سايت کلمه گزارش کرده است: «در پی عمل آنژيوگرافی و استنت‌گذاری روز گذشته ميرحسين موسوی، وی ظهر امروز با پايان ۲۴ ساعت مراقبت تحت نظر پزشکان، از بيمارستان مرخص و به زندان خانگی در کوچه اختر بازگردانده شد.»

ميرحسين موسوی، از رهبران معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در ايران، بيش از ۵۰۰ روز است که به همراه همسرش، زهرا رهنورد، در حصر خانگی به سر می‌برد.

سازمان گزارشگران بدون مرز سوم شهریورماه نگهداری زندانیان سیاسی در حبس خانگی را با ناپدیدکردن افراد برابر و آن را خلاف قوانین بین‌المللی دانست و افزود: «با این‌ حال مقام‌های ایران به طور سیستماتیک چنین روش‌هایی را علیه روزنامه‌نگاران و شهروند-‌خبرنگاران به اجرا در می‌آورند.»