فرمانداری تهران اسامی ۳۱ نفر از منتخبان چهارمین دوره شورای شهر تهران را اعلام کرد. به گزارش خبرگزاری فارس، اصولگرایان ۷۰ درصد کرسیهای شورای شهر را در سراسر ایران به دست آوردهاند. سهم اصلاح طلبان از ۳۱ کرسی شورای شهر تهران ۱۲ نفر است که بدینترتیب ادامه کار محمدباقر قالیباف به عنوان شهردار تهران منوط به رای این طیف خواهد بود.
صدیقه وسمقی، عضو پیشین شورای شهر تهران که اکنون ساکن سوئد است، در گفتوگو با رادیو فردا در این خصوص گفته است:
صدیقه وسمقی: من با توجه به تجربهای که خودم در شورای شهر تهران دارم، گروههای سیاسی که لیست میدهند و افراد را میفرستند به شوراها دارای برنامه برای اداره شهر نیستند. در شورای شهر خود افراد هستند که باید درباره موضوعاتی که مورد بحث قرار میگیرد، تصمیم بگیرند.
به همین دلیل، اگر اعضای شوراها از شورا و شهرداری و منابعی که در اختیار دارند، به عنوان ابزار درجهت مطامع و منافع گروههای سیاسی خودشان استفاده نکنند و فقط بخواهند که برای اداره بهتر شهر تلاش بکنند، هیچ تاثیر زیادی ندارد که اینها وابسته به کدام گروه سیاسی خاص هستند. چرا که اداره شهر نیاز به نظرات علمی و کارشناسی دارد.
ما این تجربه را در دوره اول شورای شهر هم داشتیم. در آن شورا اگر چه اکثریت اعضای از اصلاح طلبان بودند، اما تعدادی هم از اصولگرایان هم در شورا عضویت داشتند و ما به راحتی در مسائل علمی و کارشناسی به نقاط مشترک میرسیدیم. ولی در جاهایی که پای منافع سیاسی در میان بود، طبعا اختلاف نظر پیش میآمد.
اما چرا لیست دولت که تحت عنوان «در امتداد مهر» در این انتخابات شرکت کرده بودند، هیچ کدام از نامزدهاشان نتوانستهاند حائز رتبهای بشوند که بتوانند به شوراها راه پیدا کنند؟
به طور کلی میتوانم بگویم که به همان دلیل که در انتخابات ریاست جمهوری، مردم به دولت رویکرد خوبی نشان ندادند چرا که دولت فعلی را مسئول و مسبب همه ویرانیها و خرابیهای هشت سال گذشته می دانند.
به همین جهت هم شاید اگر میفهمیدند که فردی وابسته به این جریان سیاسی است به او رای نمیدادند.
بعضیها از ادامه کار آقای قالیباف صحبت میکنند و عده دیگر نام آقای نجفی را به میان آوردهاند. شما فکر میکنید که در نتیجه، کدام گروه در میان اصولگرایان و اصلاح طلبان قدرت بیشتری دارند تا آنها را قانع کنند تا شهرداری تهران در دست چه کسی باقی بماند؟
انتخاب شهردار به خصوص در شهر تهران همیشه یک مسئله سیاسی بوده است و من فکر میکنم طرفدار آقای قالیباف هم روی ایشان تاکید و اصرار داشته باشند.
ولی نهایتا باید دید که مجموع اعضای شورای فعلی، یعنی شورایی که انتخاب شدهاند، چه رویکردی را در انتخاب شهردار خواهند داشت و نگاه تعاملشان با دولت و ارزیابی شان از عملکرد این سالهای آقای قالیباف چگونه است.
در سه دوره پیشین همیشه بحثهایی وجود داشته است تحت عنوان این که قوانینی تصویب شده است که فعالیت شوراهای شهر را محدودتر کرده است و از سوی دیگر هم بحث تعامل شهردار و شورا، یکی از مسائلی بوده که گاهی اوقات باعث شده است که حتی شورا منحل شده و نتواند به فعالیتش ادامه بدهد.
اصولا شورای شهر الان مشکلات زیادی دارد. هم مشکلاتی در رابطه با قوانین و هم معضلاتی در ارتباط با تعامل با سایر سازمانها دارد.
در بسیاری از موارد فعالیت شوراها با نهادهای دیگر تداخل دارد به این معنا که کارهای موازی در شهر انجام میشود و در واقع ما هنوز هم مدیریت واحد شهری نداریم و در طول سه دورهای که از فعالیت شورای شهر میگذرد و ما آن را تجربه کردهایم، کارها به این سمت پیش نرفته است که بعضی نهادها منحل شوند و یا تحت مدیریت شورای شهر قرار بگیرند یا به شهرداری به پیوندند.
الان شورای شهر هم حتما با همین چالشها مواجه خواهد بود مگر اینکه بخواهد به طور فرمایشی شکل بگیرد. یعنی یک شورایی باشد که با توجه به همین سرمایه اندکی که در اختیارش هست باری به هر جهت پیش برود و هیچ کاری را پیش نبرد.
در سه دوره گذشته میتوانیم بگوییم که خیلی شورای شهر نتوانسته است در مدیریت شهر تهران عامل موثری باشد.
صدیقه وسمقی، عضو پیشین شورای شهر تهران که اکنون ساکن سوئد است، در گفتوگو با رادیو فردا در این خصوص گفته است:
صدیقه وسمقی: من با توجه به تجربهای که خودم در شورای شهر تهران دارم، گروههای سیاسی که لیست میدهند و افراد را میفرستند به شوراها دارای برنامه برای اداره شهر نیستند. در شورای شهر خود افراد هستند که باید درباره موضوعاتی که مورد بحث قرار میگیرد، تصمیم بگیرند.
Your browser doesn’t support HTML5
به همین دلیل، اگر اعضای شوراها از شورا و شهرداری و منابعی که در اختیار دارند، به عنوان ابزار درجهت مطامع و منافع گروههای سیاسی خودشان استفاده نکنند و فقط بخواهند که برای اداره بهتر شهر تلاش بکنند، هیچ تاثیر زیادی ندارد که اینها وابسته به کدام گروه سیاسی خاص هستند. چرا که اداره شهر نیاز به نظرات علمی و کارشناسی دارد.
اما چرا لیست دولت که تحت عنوان «در امتداد مهر» در این انتخابات شرکت کرده بودند، هیچ کدام از نامزدهاشان نتوانستهاند حائز رتبهای بشوند که بتوانند به شوراها راه پیدا کنند؟
به طور کلی میتوانم بگویم که به همان دلیل که در انتخابات ریاست جمهوری، مردم به دولت رویکرد خوبی نشان ندادند چرا که دولت فعلی را مسئول و مسبب همه ویرانیها و خرابیهای هشت سال گذشته می دانند.
به همین جهت هم شاید اگر میفهمیدند که فردی وابسته به این جریان سیاسی است به او رای نمیدادند.
بعضیها از ادامه کار آقای قالیباف صحبت میکنند و عده دیگر نام آقای نجفی را به میان آوردهاند. شما فکر میکنید که در نتیجه، کدام گروه در میان اصولگرایان و اصلاح طلبان قدرت بیشتری دارند تا آنها را قانع کنند تا شهرداری تهران در دست چه کسی باقی بماند؟
انتخاب شهردار به خصوص در شهر تهران همیشه یک مسئله سیاسی بوده است و من فکر میکنم طرفدار آقای قالیباف هم روی ایشان تاکید و اصرار داشته باشند.
ولی نهایتا باید دید که مجموع اعضای شورای فعلی، یعنی شورایی که انتخاب شدهاند، چه رویکردی را در انتخاب شهردار خواهند داشت و نگاه تعاملشان با دولت و ارزیابی شان از عملکرد این سالهای آقای قالیباف چگونه است.
در سه دوره پیشین همیشه بحثهایی وجود داشته است تحت عنوان این که قوانینی تصویب شده است که فعالیت شوراهای شهر را محدودتر کرده است و از سوی دیگر هم بحث تعامل شهردار و شورا، یکی از مسائلی بوده که گاهی اوقات باعث شده است که حتی شورا منحل شده و نتواند به فعالیتش ادامه بدهد.
اصولا شورای شهر الان مشکلات زیادی دارد. هم مشکلاتی در رابطه با قوانین و هم معضلاتی در ارتباط با تعامل با سایر سازمانها دارد.
در بسیاری از موارد فعالیت شوراها با نهادهای دیگر تداخل دارد به این معنا که کارهای موازی در شهر انجام میشود و در واقع ما هنوز هم مدیریت واحد شهری نداریم و در طول سه دورهای که از فعالیت شورای شهر میگذرد و ما آن را تجربه کردهایم، کارها به این سمت پیش نرفته است که بعضی نهادها منحل شوند و یا تحت مدیریت شورای شهر قرار بگیرند یا به شهرداری به پیوندند.
الان شورای شهر هم حتما با همین چالشها مواجه خواهد بود مگر اینکه بخواهد به طور فرمایشی شکل بگیرد. یعنی یک شورایی باشد که با توجه به همین سرمایه اندکی که در اختیارش هست باری به هر جهت پیش برود و هیچ کاری را پیش نبرد.
در سه دوره گذشته میتوانیم بگوییم که خیلی شورای شهر نتوانسته است در مدیریت شهر تهران عامل موثری باشد.