بارسلونا با ليونل مسی و منچستر يونايتد با کريستيانو رونالدو به مسابقه پايانی ليگ قهرمانان اروپا رسيدند تا روز ششم خرداد (۲۷ می) در ورزشگاه المپيک رم برای جام قهرمانی نبرد کنند.
بارسلونا با وجود پيشينه‌ای پر افتخار در فوتبال اسپانيا، در شکل جديد ليگ قهرمانان اروپا که از فصل ۹۳ ـ ۱۹۹۲ آغاز شده تنها يک بار در سال ۲۰۰۶ به مقام قهرمانی است. از اين لحاظ منچستر يونايتد با دوبار قهرمانی در سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۸ از رقيب خود پيش است.
هر دو باشگاه در زمانی که ليگ قهرمانان با نام جام اروپايی برگزار می‌شد يک بار عنوانی قهرمانی را به‌دست آورده بودند.
جام قهرمانی اروپا در دوم مارس ۱۹۵۵ در وين پی ريزی شد و پايه گزاران آن روزنامه اکيپ فرانسه و سردبير وقت آن گابريل آنو و همکارش ژاک فران بودند. در آغاز رقابت‌های آن به صورت مسابقه بين قهرمانان اروپايی نبود و کم کم به شکل مطلوب خود نزديک شد.
رئال مادريد با پنج بار قهرمانی پياپی را می توان حاکم بلامنازع نخستين سالهای اين جام دانست. از ديگر قهرمانان مطرح سالهای دور می توان به آژاکس آمستردام و بايرن مونيخ اشاره کرد که هرکدام سه بار پياپی قهرمان جام اروپايی شدند.
آژاکس برای چهارمين قهرمانی ۲۲ سال صبر کرد. قهرمانی ششم رئال در سال ۱۹۹۸ بود و بايرن مونيخ در سال ۲۰۰۱ با ضربه های پنالتی در برابر ميلان پس از ۲۶ سال بار ديگر جام را نصيب خود کرد.
از ديگر بزرگان تاريخ اين جام ليورپول است که بين سالهای ۱۹۷۷ و ۱۹۸۴ چهار بار قهرمان شد. قهرمانی ليورپول در سال ۲۰۰۵ به شکلی حماسی شکل گرفت و پس از باخت سه بر صفر از آس ميلان در نيمه نخست، توانست در نيمه دوم جبران کند و سرانجام در ضربه های پنالتی قهرمان شود.
از هنگامی که جام قهرمانی اروپا به ليگ قهرمانان تغيير شکل و نام يافت، رئال مادريد و ميلان هرکدام با سه بار قهرمانی موفق ترين تيم بوده اند. رئال مادريد نه بار و ميلان هفت بار جام قهرمانی را بالای سر برده‌اند. ليورپول پنج بار و تيمهای بايرن و آژاکس هرکدام چهار بار قهرمان شده‌اند.
مادريد با ۱۲ بار حضور در مسابقه پايانی نيز رکورددار است.
دگرگونی در شکل پيکارها
از سال ۹۳-۱۹۹۲، ۳۲ تيم برتر اروپا در هشت گروه رقابت‌ها را آغار کردند. برگزاری اين مسابقه‌ها نيز در سه شنبه ها و چهارشنبه ها مقرر شد.
قهرمانان گذشته
۲۰۰۸-۲۰۰۷: منچستر يونايتد
۲۰۰۷-۲۰۰۶: آس ميلان
۲۰۰۶-۲۰۰۵: بارسلونا
۲۰۰۵-۲۰۰۴: ليورپول
۲۰۰۴-۲۰۰۳: پورتو
۲۰۰۳-۲۰۰۲: آس ميلان
۲۰۰۲-۲۰۰۱: رئال مادريد
۲۰۰۱-۲۰۰۰: بايرن مونيخ
۲۰۰۰-۱۹۹۹: رئال مادريد
۱۹۹۹-۱۹۹۸: منچستر يونايتد
۱۹۹۸-۱۹۹۷: رئال مادريد
۱۹۹۷-۱۹۹۶: بوروسيا دورتموند
۱۹۹۶-۱۹۹۵: يوونتوس
۱۹۹۵-۱۹۹۴: آژاکس
۱۹۹۴-۱۹۹۳: آس ميلان
۱۹۹۳-۱۹۹۲: المپيک مارسی
۱۹۹۲-۱۹۹۱: بارسلونا
۱۹۹۱-۱۹۹۰: ستاره سرخ بلگراد
۱۹۹۰-۱۹۸۹: آس ميلان
۱۹۸۹-۱۹۸۸: آس ميلان
۱۹۸۸-۱۹۸۷: پی‌اس‌وی آيندهون
۱۹۸۷-۱۹۸۶: پورتو
۱۹۸۶-۱۹۸۵: استه آوا بخارست
۱۹۸۵-۱۹۸۴: يوونتوس
۱۹۸۴-۱۹۸۳: ليورپول
۱۹۸۳-۱۹۸۲: هامبورگ
۱۹۸۲-۱۹۸۱: آستون ويلا
۱۹۸۱-۱۹۸۰: ليورپول
۱۹۸۰-۱۹۷۹: ناتينگام فارست
۱۹۷۹-۱۹۷۸: ناتينگام فارست
۱۹۷۸-۱۹۷۷: ليورپول
۱۹۷۷-۱۹۷۶: ليورپول
۱۹۷۶-۱۹۷۵: بايرن مونيخ
۱۹۷۵-۱۹۷۴: بايرن مونيخ
۱۹۷۴-۱۹۷۳: بايرن مونيخ
۱۹۷۳-۱۹۷۲: آژاکس
۱۹۷۲-۱۹۷۱: آژاکس
۱۹۷۱-۱۹۷۰: آژاکس
۱۹۷۰-۱۹۶۹: فاينورد
۱۹۶۹-۱۹۶۸: آس ميلان
۱۹۶۸-۱۹۶۷: منچستر يونايتد
۱۹۶۷-۱۹۶۶: سلتيک
۱۹۶۶-۱۹۶۵: رئال مادريد
۱۹۶۵-۱۹۶۴: اينتر ميلان
۱۹۶۴-۱۹۶۳: اينتر ميلان
۱۹۶۳-۱۹۶۲: آ س ميلان
۱۹۶۲-۱۹۶۱: بنفيکا
۱۹۶۱-۱۹۶۰: بنفيکا
۱۹۶۰-۱۹۵۹: رئال مادريد
۱۹۵۹-۱۹۵۸: رئال مادريد
۱۹۵۸-۱۹۵۷: رئال مادريد
۱۹۵۷-۱۹۵۶: رئال مادريد
۱۹۵۶-۱۹۵۵: رئال مادريد
منچستر يونايتد سال پيش در مسکو با چلسی يک بر يک مساوی کرد و در پايان وقت اضافی با ضربه های پنالتی رقيب ديرين خود در ليگ برتر انگليس را شکست داد تا در طول نه سال برای دومين بار قهرمان شود و بارسلونا در سال ۲۰۰۶ با برتری بر آرسنال به اين جام معتبر اروپايی دست يافت.
بارسلونا و منچستر يونايتد از معتبرترين تيمهای جهانی هستند که همواره بزرگان روز فوتبال جهان را در اولد ترافورد و نوکامپ بارسلون گرد می آورند.
علاوه بر بازيکنان خارجی چون کريستيانو رونالدو، ادوين فاندرسار، پارک جی سونگ، کريک، برباتوف و ته وز، بازيکنان معروف انگليسی مانند فرديناند و رونی را نيز بايد به نام مردان تيم سر آلکس فرگوسن، مربی اسکاتلندی که اعتباری کمتر از بازيکنان خود ندارد، اضافه کرد. فرگوسن با رکورد بيش از ۲۰ سال مربيگری سطح بالا در اولدترافورد، حتی بر نام سر مَت باسبی، پدر منچستر يونايتد سايه انداخته است.
اين تيم اگر در رم بتواند به کاری موفق شود که چلسی با گاس هيدينک هلندی نتوانست، آنگاه نخستين تيمی خواهد بود که در قالب جام قهرمانان اروپا دو سال پياپی قهرمان می شود. اين تيم به هنگام رقابت‌های اين جام با عنوان قهرمانی باشگاههای اروپا تنها يک بار به سال ۱۹۶۸ با سر بابی چارلتون، دنيس لاو و جورج بست فقيد قهرمان اروپا شد.
در ورزشگاه المپيک رم رو در روی مردان اولدترافورد، بارسلونا به رهبری يوزپ گوارديولا با بازيکنانی به ميدان می آيد که برای رسيدن به فينال تيمهای بزرگی چون چلسی، بايرن مونيخ، ليون، شاختار دونتسک ( مدعی اوکراينی امسال قهرمانی در جام يوفا)، استپورتينگ ليسبن و باسل را پشت سر گداشته است. پيکه، ژاوی، مسی، اتوئو، اينی‌ستا، هانری و والدس کسانی هستند که پيش از تساوی يک بر يک با چلسی در استمفوربريج، ابتدا رئال مادريد را در سانتياگو برنابو شش بر دو خرد کردند تا به يک قدمی قهرمانی لا ليگا برسند.
در مسابقه به ياد ماندنی نيمه پايانی در استمفورد بريج، اين تيم در حالی که ۱۵ دقيقه پايانی را با ۱۰نفر بازی می‌کرد در دقيقه ۳+۹۰ دروازه چلسی را باز کرد. پس از تساوی بدون گل در بازی رفت در بارسلون، با اين گل و تساوی يک بر يک، بارسلونا در برابر چشمان حيرت زده گاس هيدينک هلندی راهی رم شد. آندرياس اينی‌ستا يکی از حماسی‌ترين گلهای تاريخ ليگ قهرمانان فوتبال اروپا را برای فيناليست شدن بارسلونا به ثمر رساند.
اين گل ديرهنگام کافی بود تا گل بسيار تماشايی مايکل اسی‌ين در دقيقه نه برای برتری چلسی باطل شود. پيکار دو تيم انگليسی و اسپانيايی در مجموع دو ديدار رفت برگشت يک بر يک شد و کاتالانيايی ها به دليل گل زده در خانه حريف آماده سفر به رم شدند. مسابقه برگشت در لندن به ويژه به دليل داوری نامتعادل «تام اوره با» نروژی به خاطر خواهد ماند.
منچستر يونايتد و بارسلونا اکنون در يک قدمی قهرمانی در ليگ‌های کشورهای خود هستند، و حالا هر دو به فينال قهرمانی اروپا رسيده‌اند. اما برای ياران گوارديولا رسيدن به قهرمانی اروپا نبرد به‌يادماندنی ديگری را می طلبد، زيرا يونايتد در راه رسيدن به رم تيمهای ويا رئال، سلتيک، پورتو، رم، اينتر ميلان و سرانجام آرسنال را از پيش پا برداشته است.
مسابقه ديگر برگشت نيمه پايانی تمام انگليسی اما بسيار پرهيحان بود. منچستر يونايتد با نمايشی تماشايی در مدت ۱۱ دقيقه با گلهای پارک جی سونگ کره ای و کريستيانو رونالدو پرتغالی دو بر صفر پيش افتاد و اميدهای تيم لندنی در ورزشگاه امارات به نااميدی بدل کرد. رونالدو در دقيقه ۶۱ با همکاری پارک و وين رونی گل دوم خود و سوم يونايتد را به ثمر رساند و برغم‌های آرسن ونگر و هواخواهان تيم ميزبان افزود. در دقيقه ۷۶ با خطای پنالتی دارن فه له چر اسکاتلندی و اخراج او، آرسنال با ضربه رابين فان پرسی سرانجام به دروازه منچستری‌ها دست يافت. اما در واپسين دقيقه‌های اين بازی ديدنی، يونايتد ده نفره هم دروازه لرزانی نداشت.
بارسلونا با وجود پيشينه‌ای پر افتخار در فوتبال اسپانيا، در شکل جديد ليگ قهرمانان اروپا که از فصل ۹۳ ـ ۱۹۹۲ آغاز شده تنها يک بار در سال ۲۰۰۶ به مقام قهرمانی است. از اين لحاظ منچستر يونايتد با دوبار قهرمانی در سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۸ از رقيب خود پيش است.
هر دو باشگاه در زمانی که ليگ قهرمانان با نام جام اروپايی برگزار می‌شد يک بار عنوانی قهرمانی را به‌دست آورده بودند.
جام قهرمانی اروپا در دوم مارس ۱۹۵۵ در وين پی ريزی شد و پايه گزاران آن روزنامه اکيپ فرانسه و سردبير وقت آن گابريل آنو و همکارش ژاک فران بودند. در آغاز رقابت‌های آن به صورت مسابقه بين قهرمانان اروپايی نبود و کم کم به شکل مطلوب خود نزديک شد.
رئال مادريد با پنج بار قهرمانی پياپی را می توان حاکم بلامنازع نخستين سالهای اين جام دانست. از ديگر قهرمانان مطرح سالهای دور می توان به آژاکس آمستردام و بايرن مونيخ اشاره کرد که هرکدام سه بار پياپی قهرمان جام اروپايی شدند.
آژاکس برای چهارمين قهرمانی ۲۲ سال صبر کرد. قهرمانی ششم رئال در سال ۱۹۹۸ بود و بايرن مونيخ در سال ۲۰۰۱ با ضربه های پنالتی در برابر ميلان پس از ۲۶ سال بار ديگر جام را نصيب خود کرد.
از ديگر بزرگان تاريخ اين جام ليورپول است که بين سالهای ۱۹۷۷ و ۱۹۸۴ چهار بار قهرمان شد. قهرمانی ليورپول در سال ۲۰۰۵ به شکلی حماسی شکل گرفت و پس از باخت سه بر صفر از آس ميلان در نيمه نخست، توانست در نيمه دوم جبران کند و سرانجام در ضربه های پنالتی قهرمان شود.
از هنگامی که جام قهرمانی اروپا به ليگ قهرمانان تغيير شکل و نام يافت، رئال مادريد و ميلان هرکدام با سه بار قهرمانی موفق ترين تيم بوده اند. رئال مادريد نه بار و ميلان هفت بار جام قهرمانی را بالای سر برده‌اند. ليورپول پنج بار و تيمهای بايرن و آژاکس هرکدام چهار بار قهرمان شده‌اند.
مادريد با ۱۲ بار حضور در مسابقه پايانی نيز رکورددار است.
دگرگونی در شکل پيکارها
از سال ۹۳-۱۹۹۲، ۳۲ تيم برتر اروپا در هشت گروه رقابت‌ها را آغار کردند. برگزاری اين مسابقه‌ها نيز در سه شنبه ها و چهارشنبه ها مقرر شد.
قهرمانان گذشته
۲۰۰۸-۲۰۰۷: منچستر يونايتد
۲۰۰۷-۲۰۰۶: آس ميلان
۲۰۰۶-۲۰۰۵: بارسلونا
۲۰۰۵-۲۰۰۴: ليورپول
۲۰۰۴-۲۰۰۳: پورتو
۲۰۰۳-۲۰۰۲: آس ميلان
۲۰۰۲-۲۰۰۱: رئال مادريد
۲۰۰۱-۲۰۰۰: بايرن مونيخ
۲۰۰۰-۱۹۹۹: رئال مادريد
۱۹۹۹-۱۹۹۸: منچستر يونايتد
۱۹۹۸-۱۹۹۷: رئال مادريد
۱۹۹۷-۱۹۹۶: بوروسيا دورتموند
۱۹۹۶-۱۹۹۵: يوونتوس
۱۹۹۵-۱۹۹۴: آژاکس
۱۹۹۴-۱۹۹۳: آس ميلان
۱۹۹۳-۱۹۹۲: المپيک مارسی
۱۹۹۲-۱۹۹۱: بارسلونا
۱۹۹۱-۱۹۹۰: ستاره سرخ بلگراد
۱۹۹۰-۱۹۸۹: آس ميلان
۱۹۸۹-۱۹۸۸: آس ميلان
۱۹۸۸-۱۹۸۷: پی‌اس‌وی آيندهون
۱۹۸۷-۱۹۸۶: پورتو
۱۹۸۶-۱۹۸۵: استه آوا بخارست
۱۹۸۵-۱۹۸۴: يوونتوس
۱۹۸۴-۱۹۸۳: ليورپول
۱۹۸۳-۱۹۸۲: هامبورگ
۱۹۸۲-۱۹۸۱: آستون ويلا
۱۹۸۱-۱۹۸۰: ليورپول
۱۹۸۰-۱۹۷۹: ناتينگام فارست
۱۹۷۹-۱۹۷۸: ناتينگام فارست
۱۹۷۸-۱۹۷۷: ليورپول
۱۹۷۷-۱۹۷۶: ليورپول
۱۹۷۶-۱۹۷۵: بايرن مونيخ
۱۹۷۵-۱۹۷۴: بايرن مونيخ
۱۹۷۴-۱۹۷۳: بايرن مونيخ
۱۹۷۳-۱۹۷۲: آژاکس
۱۹۷۲-۱۹۷۱: آژاکس
۱۹۷۱-۱۹۷۰: آژاکس
۱۹۷۰-۱۹۶۹: فاينورد
۱۹۶۹-۱۹۶۸: آس ميلان
۱۹۶۸-۱۹۶۷: منچستر يونايتد
۱۹۶۷-۱۹۶۶: سلتيک
۱۹۶۶-۱۹۶۵: رئال مادريد
۱۹۶۵-۱۹۶۴: اينتر ميلان
۱۹۶۴-۱۹۶۳: اينتر ميلان
۱۹۶۳-۱۹۶۲: آ س ميلان
۱۹۶۲-۱۹۶۱: بنفيکا
۱۹۶۱-۱۹۶۰: بنفيکا
۱۹۶۰-۱۹۵۹: رئال مادريد
۱۹۵۹-۱۹۵۸: رئال مادريد
۱۹۵۸-۱۹۵۷: رئال مادريد
۱۹۵۷-۱۹۵۶: رئال مادريد
۱۹۵۶-۱۹۵۵: رئال مادريد
منچستر يونايتد سال پيش در مسکو با چلسی يک بر يک مساوی کرد و در پايان وقت اضافی با ضربه های پنالتی رقيب ديرين خود در ليگ برتر انگليس را شکست داد تا در طول نه سال برای دومين بار قهرمان شود و بارسلونا در سال ۲۰۰۶ با برتری بر آرسنال به اين جام معتبر اروپايی دست يافت.
بارسلونا و منچستر يونايتد از معتبرترين تيمهای جهانی هستند که همواره بزرگان روز فوتبال جهان را در اولد ترافورد و نوکامپ بارسلون گرد می آورند.
علاوه بر بازيکنان خارجی چون کريستيانو رونالدو، ادوين فاندرسار، پارک جی سونگ، کريک، برباتوف و ته وز، بازيکنان معروف انگليسی مانند فرديناند و رونی را نيز بايد به نام مردان تيم سر آلکس فرگوسن، مربی اسکاتلندی که اعتباری کمتر از بازيکنان خود ندارد، اضافه کرد. فرگوسن با رکورد بيش از ۲۰ سال مربيگری سطح بالا در اولدترافورد، حتی بر نام سر مَت باسبی، پدر منچستر يونايتد سايه انداخته است.
اين تيم اگر در رم بتواند به کاری موفق شود که چلسی با گاس هيدينک هلندی نتوانست، آنگاه نخستين تيمی خواهد بود که در قالب جام قهرمانان اروپا دو سال پياپی قهرمان می شود. اين تيم به هنگام رقابت‌های اين جام با عنوان قهرمانی باشگاههای اروپا تنها يک بار به سال ۱۹۶۸ با سر بابی چارلتون، دنيس لاو و جورج بست فقيد قهرمان اروپا شد.
در ورزشگاه المپيک رم رو در روی مردان اولدترافورد، بارسلونا به رهبری يوزپ گوارديولا با بازيکنانی به ميدان می آيد که برای رسيدن به فينال تيمهای بزرگی چون چلسی، بايرن مونيخ، ليون، شاختار دونتسک ( مدعی اوکراينی امسال قهرمانی در جام يوفا)، استپورتينگ ليسبن و باسل را پشت سر گداشته است. پيکه، ژاوی، مسی، اتوئو، اينی‌ستا، هانری و والدس کسانی هستند که پيش از تساوی يک بر يک با چلسی در استمفوربريج، ابتدا رئال مادريد را در سانتياگو برنابو شش بر دو خرد کردند تا به يک قدمی قهرمانی لا ليگا برسند.
در مسابقه به ياد ماندنی نيمه پايانی در استمفورد بريج، اين تيم در حالی که ۱۵ دقيقه پايانی را با ۱۰نفر بازی می‌کرد در دقيقه ۳+۹۰ دروازه چلسی را باز کرد. پس از تساوی بدون گل در بازی رفت در بارسلون، با اين گل و تساوی يک بر يک، بارسلونا در برابر چشمان حيرت زده گاس هيدينک هلندی راهی رم شد. آندرياس اينی‌ستا يکی از حماسی‌ترين گلهای تاريخ ليگ قهرمانان فوتبال اروپا را برای فيناليست شدن بارسلونا به ثمر رساند.
اين گل ديرهنگام کافی بود تا گل بسيار تماشايی مايکل اسی‌ين در دقيقه نه برای برتری چلسی باطل شود. پيکار دو تيم انگليسی و اسپانيايی در مجموع دو ديدار رفت برگشت يک بر يک شد و کاتالانيايی ها به دليل گل زده در خانه حريف آماده سفر به رم شدند. مسابقه برگشت در لندن به ويژه به دليل داوری نامتعادل «تام اوره با» نروژی به خاطر خواهد ماند.
منچستر يونايتد و بارسلونا اکنون در يک قدمی قهرمانی در ليگ‌های کشورهای خود هستند، و حالا هر دو به فينال قهرمانی اروپا رسيده‌اند. اما برای ياران گوارديولا رسيدن به قهرمانی اروپا نبرد به‌يادماندنی ديگری را می طلبد، زيرا يونايتد در راه رسيدن به رم تيمهای ويا رئال، سلتيک، پورتو، رم، اينتر ميلان و سرانجام آرسنال را از پيش پا برداشته است.
مسابقه ديگر برگشت نيمه پايانی تمام انگليسی اما بسيار پرهيحان بود. منچستر يونايتد با نمايشی تماشايی در مدت ۱۱ دقيقه با گلهای پارک جی سونگ کره ای و کريستيانو رونالدو پرتغالی دو بر صفر پيش افتاد و اميدهای تيم لندنی در ورزشگاه امارات به نااميدی بدل کرد. رونالدو در دقيقه ۶۱ با همکاری پارک و وين رونی گل دوم خود و سوم يونايتد را به ثمر رساند و برغم‌های آرسن ونگر و هواخواهان تيم ميزبان افزود. در دقيقه ۷۶ با خطای پنالتی دارن فه له چر اسکاتلندی و اخراج او، آرسنال با ضربه رابين فان پرسی سرانجام به دروازه منچستری‌ها دست يافت. اما در واپسين دقيقه‌های اين بازی ديدنی، يونايتد ده نفره هم دروازه لرزانی نداشت.