توقف برخورد با دراویش؛ نامه کروبی به وزیر اطلاعات

در واکنش به بازداشت هفته پيش برخی دراويش اصفهان و تخريب محل تجمع آنها، مهدی کروبی، در نامه‌ای به وزير اطلاعات، خواستار توقف اين حملات و حفظ امنيت آنها شده است.

مقبره درويش ناصرعلی در تخت فولاد اصفهان، که حسينيه و محل تجمع سلسله دراويش گنابادی بود روز چهارشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۸۷ مورد حمله افراد مسلح قرار گرفت. اين افراد که گفته می‌شود وابسته به نهادهای امنیتی ایران بودند، پس از بازداشت دراويش حاضر در محل، ساختمان حسينيه را با بولدوزر تخريب کردند.

همان روز مصطفی آزمايش، نماينده دراويش گنابادی در خارج از کشور در گفت و گو با «راديو فردا» گفت: ساعت يک بامداد، نزديک به «۱۷۰ تن از نيروهای امنيتی به اين محل مراجعه و افراد حاضر در محل را بازداشت کرده و «سپس با جمع آوری کتابخانه و وسايل موجود در اين حسينيه، آن را به وسيله بولدوزر تخريب کردند.»

بشنوید: گفت‌وگوی گلناز اسفندیاری با عبدالصالح لقمانی یکی از دراویش اصفهان

اين حمله دستمايه نامه‌ای شد که مهدی کروبی، دبير کل حزب اعتماد ملی، از روحانيون سياسی شناخته شده و باسابقه ايران به غلامحسين محسنی اژه‌ای، وزير اطلاعات جمهوری اسلامی نوشته است.

آقای کروبی در ابتدای اين نامه با اشاره به تعرض به دراويش و حمله به مکان‌های تجمع آنها در سال‌های گذشته اظهار می‌دارد که «فارغ از ديدگاه های سياسی ، شخصی ، موقعيت حزبی و جناحی» و تنها در مقام يک شهروند پيشتر تذکر‌هايی را به شخص وزير و همکاران او در اين مورد داده است. آقای کروبی در ادامه اين نامه خطاب به وزير اطلاعات می‌گويد که لازم ديده است اين بار «به صورتی عام تر و انشاءالله موثرتر» نکاتی را در اين باره به وی متذکر شود.

دبيرکل حزب اعتماد ملی که سابقه دو دوره رياست مجلس شورای اسلامی را در کارنامه سياسی خود دارد، در بند نخست نامه خود می‌گويد که جمهوری اسلامی از ابتدا « مرزبندی روشن خود را با حکومت های فرقه ای تعيين کرده و تعهد خود به حفظ حقوق همه انسان ها فارغ از مذهب و مرام را اعلام داشته است.»

اما در ادامه می‌افزايد که «دراويش هم گروهی مسلمانان و شيعه هستند به بهانه های مختلف که نشأت گرفته از تنگ نظری و برخوردهای سليقه ای است در مقاطع و مکان های خاص تحت فشار و محدوديت های پی در پی قرار می گيرند.»

آقای کروبی با اشاره به اينکه « توطئه کردن هم چيزی نيست که بتوان به سادگی به هر شخص و گروهی نسبت داد»، سرکوب گروه‌های اجتماعی به بهانه توطئه دشمن را به ياد وزير اطلاعات و خواننده نامه سرگشاده خود می‌آورد.

در عبارات بعدی اين نامه نويسنده با اشاره به نص صريح ماده ۱۲۴ قانون آيين دادرسی که «قاضی نبايد کسی را احضار يا جلب کند مگر اينکه دلايل کافی برای احضار يا جلب موجود باشد»، می گويد که پيش از دستگيری احتمالی افراد دلايل و مدارک بايد فراهم باشد تا فرد را بتوان بازداشت کرد نه اينکه «افرادی را بدون رعايت دقيق موازين قانونی بازداشت کرده و در شرايطی بخواهيم از طريق بازجويی های مختلف از آنها اعتراف به جرم بگيريم.»

در بند بعدی نامه با اشاره مستقيم به حوادث اصفهان می‌گويد «در هيچ قانونی نيامده که به فرض وقوع قانون شکنی ... پيش از صدور هر گونه کيفر خواست يا تشکيل هر نوع دادگاهی به اقداماتی نظير آنچه در اصفهان اتفاق افتاده دست زد.»

مهدی کروبی در ادامه نامه خود به وزير اطلاعات به حوادث مشابه که در شهرهای مختلف اتفاق افتاده اشاره کرده و سپس از او می‌پرسد: «اين دست بيگانه است يا عدم تعبير، يک روز قم، روز ديگر بروجرد و امروز اصفهان، اين چه دورانديشی است؟»

در پايان اين نامه از وزير اطلاعات خواسته شده که دست‌های پنهانی که قصد دارند حکومتی فرقه‌ای به راه بيندازند را شناسايی کند.