گروهی که به نام «جنبش ناشناس» از آن یاد می شود، گروهی از کاربران متعلق به کشورهای مختلف از جمله ایران هستند، که به صورت ناشناس، به عنوان هکر فعالیت می کنند و به گفته اعضایش جنبشی سیال است که هرکسی می‌تواند عضو آن شود.
با گشت و گذاری در اینترنت، به وبسایت جنبش ناشناس یا انونیموس می رسید و پس از تلاش برای تماس با اعضای گروه، به یکی از اتاق های گفت وگویی هدایت می شوید که مخصوص رسانه هاست.
پس از صحبت با برخی از اعضا، یکی از اعضای ایرانی این جنبش با نام مستعار آرش با پاسخ دادن به سوالهای رادیو فردا موافقت می کند. این مصاحبه به صورت نوشتاری انجام شد و سپس جنبش ناشناس آنها را تبدیل به فایل های صوتی کامپیوتری کردند.
آرش که از فعالان در گروه عملیات ایران یا همان آپریشن ایران نیز هست، کمک به کشورهایی نظیر ایران، مصر و تونس را که از محدودیت آزادی بیان و آزادی اطلاعات رنج می‌برند، از جمله فعالیت‌های اخیر این جنبش ذکر می‌کند و این‌گونه توضیح می‌دهد: «جنبش ناشناس هیچ رهبری یا عضویت رسمی ندارد. هر کسی می تواند در هر عملیاتی که علاقه دارد شرکت کند. عملیات ایران، تونس، مصر همه جزیی از یک عملیات بزرگتر به نام عملیات آزادی هستند که هدف اصلی آن کمک به مردمی است که علیه دولت های سرکوبگر خودشان برخاستند. عملیات دیگری هم در برنامه هست اما قبل از اینکه جنبش ناشناس بتواند به این کشورها کمک کند، اول مردم باید کاری انجام دهند.»
روز ۲۵ بهمن ماه، که معترضان در ایران به خیابان ها آمدند، از ساعت اولیه صبح برخی وبسایت ها در ایران از دسترس خارج شدند. اولین وبسایت مورد هدف هکرهای ناشناس، وبسایت رسمی آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی بود.
در ادامه روز، وبسایت سازمان صداوسیما و واحد مرکزی خبر نیز از دسترس خارج شدند.
آرش، درباره دلیل این حمله ها می‌گوید: « قوانین جنبش ناشناس، اجازه حمله به رسانه ها را نمی‌دهد. اگر چه که من شخصا صدا و سیما را رسانه نمی‌دانم. نهایت چیزی که هست یک دستگاه شتشوی مغزی حکومتی است. اما به هر حال هدف اصلی ما در «عملیات ایران» سرور ایمیل دولتی و سه وبسایت leader.ir, president.ir, khamenei.ir بود که روز بیست و پنجم از دسترس خارج شدند. اگرچه ممکن است برخی از فعالان جنبش ناشناس خودشان دست به هک کردن وبسایت های دیگر مثل صداوسیما زده باشند.»
آرش همچنین در مورد دلیل فعالیت این جنبش در حوزه ایران اعلام می‌کند: «یکی از مهمترین هدف های جنبش ناشناس دفاع از آزادی بیان است و این یکی از بزرگترین مشکلات در ایران است. دولت ایران نه تنها رسانه های داخل کشور را سانسور می کند، بلکه رسانه های برون مرزی نیز از این حملات در امان نیستند. مثلا در روزهای گذشته مردم در برخی نقاط اروپا هم برای دریافت بی بی سی فارسی و برخی دیگر از شبکه های فارسی زبان با مشکل مواجه بودند. و این به خاطر پارازیت های دولت ایران بود.
در سال گذشته به خاطر فعالیت های حملات سایبری دولت ایران، برای چند ساعت یوتیوب از دسترس همگان خارج شد و نه تنها رسانه‌های اپوزیسیون خارج از ایران را فیلتر می کنند بلکه پورت‌ها و سرورهای پروکسی آنها را هم از دسترس خارج می کنند و شبکه های وی پی ان را از کار می اندازند.»
شبکه ها ی وی پی ان یا همان virtual private network شبکه های خصوصی مجازی هستند که کاربر با ورود به این شبکه بین خود و سرور مربوطه یک کانال ارتباطی امن رمزگذاری شده برقرار می کند، اما اخیرا صحبتهایی نیز درباره ناامن بودن وی پی ان در ایران به گوش می رسد.
در روز ۲۵ بهمن هم برخی از کاربران اینترنتی از وصل بودن وی پی ان ها ابراز شگفتی کردند. آرش این شگفت زده شدن را بی دلیل نمی‌داند : « تازگی ها یک سری وی پی ان در ایران هست که کسی نمی داند از کجا آمده‌اند. گزارش‌هایی داشتیم که افراد برای ردیابی نشدن از آنها استفاده کردند و با مشکل مواجه شدند. حتی یکی از فعالان جنبش ناشناس در عملیات ایران پس از استفاده از این وی پی ان ها ناپدید شده. به هر حال ما می دانیم که فناوری که توسط نوکیا زیمنس به ایران فروخته شده می تواند اطلاعات رمزگذاری شده را بخواند و این توسط دولت برای ردیابی کاربران اینترنت در ایران استفاده شده.»
در روزی که جنبش ناشناس موفق به هک کردن برخی سایت‌های دولتی در ایران شد، وب‌سایتهایی چون سحام نیوز؛ پایگاه خبری حزب اعتماد ملی، وبسایت کلمه؛ نزدیک به میرحسین موسوی و سایت بالاترین از دسترس خارج شدند و در حالی‌که در ایران تقابل موافقان و مخافان دولت ادامه دارشده است، این جنگ سایبری هم همچنان ادامه دارد.
با گشت و گذاری در اینترنت، به وبسایت جنبش ناشناس یا انونیموس می رسید و پس از تلاش برای تماس با اعضای گروه، به یکی از اتاق های گفت وگویی هدایت می شوید که مخصوص رسانه هاست.
پس از صحبت با برخی از اعضا، یکی از اعضای ایرانی این جنبش با نام مستعار آرش با پاسخ دادن به سوالهای رادیو فردا موافقت می کند. این مصاحبه به صورت نوشتاری انجام شد و سپس جنبش ناشناس آنها را تبدیل به فایل های صوتی کامپیوتری کردند.
آرش که از فعالان در گروه عملیات ایران یا همان آپریشن ایران نیز هست، کمک به کشورهایی نظیر ایران، مصر و تونس را که از محدودیت آزادی بیان و آزادی اطلاعات رنج می‌برند، از جمله فعالیت‌های اخیر این جنبش ذکر می‌کند و این‌گونه توضیح می‌دهد: «جنبش ناشناس هیچ رهبری یا عضویت رسمی ندارد. هر کسی می تواند در هر عملیاتی که علاقه دارد شرکت کند. عملیات ایران، تونس، مصر همه جزیی از یک عملیات بزرگتر به نام عملیات آزادی هستند که هدف اصلی آن کمک به مردمی است که علیه دولت های سرکوبگر خودشان برخاستند. عملیات دیگری هم در برنامه هست اما قبل از اینکه جنبش ناشناس بتواند به این کشورها کمک کند، اول مردم باید کاری انجام دهند.»
روز ۲۵ بهمن ماه، که معترضان در ایران به خیابان ها آمدند، از ساعت اولیه صبح برخی وبسایت ها در ایران از دسترس خارج شدند. اولین وبسایت مورد هدف هکرهای ناشناس، وبسایت رسمی آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی بود.
در ادامه روز، وبسایت سازمان صداوسیما و واحد مرکزی خبر نیز از دسترس خارج شدند.
آرش، درباره دلیل این حمله ها می‌گوید: « قوانین جنبش ناشناس، اجازه حمله به رسانه ها را نمی‌دهد. اگر چه که من شخصا صدا و سیما را رسانه نمی‌دانم. نهایت چیزی که هست یک دستگاه شتشوی مغزی حکومتی است. اما به هر حال هدف اصلی ما در «عملیات ایران» سرور ایمیل دولتی و سه وبسایت leader.ir, president.ir, khamenei.ir بود که روز بیست و پنجم از دسترس خارج شدند. اگرچه ممکن است برخی از فعالان جنبش ناشناس خودشان دست به هک کردن وبسایت های دیگر مثل صداوسیما زده باشند.»
آرش همچنین در مورد دلیل فعالیت این جنبش در حوزه ایران اعلام می‌کند: «یکی از مهمترین هدف های جنبش ناشناس دفاع از آزادی بیان است و این یکی از بزرگترین مشکلات در ایران است. دولت ایران نه تنها رسانه های داخل کشور را سانسور می کند، بلکه رسانه های برون مرزی نیز از این حملات در امان نیستند. مثلا در روزهای گذشته مردم در برخی نقاط اروپا هم برای دریافت بی بی سی فارسی و برخی دیگر از شبکه های فارسی زبان با مشکل مواجه بودند. و این به خاطر پارازیت های دولت ایران بود.
در سال گذشته به خاطر فعالیت های حملات سایبری دولت ایران، برای چند ساعت یوتیوب از دسترس همگان خارج شد و نه تنها رسانه‌های اپوزیسیون خارج از ایران را فیلتر می کنند بلکه پورت‌ها و سرورهای پروکسی آنها را هم از دسترس خارج می کنند و شبکه های وی پی ان را از کار می اندازند.»
شبکه ها ی وی پی ان یا همان virtual private network شبکه های خصوصی مجازی هستند که کاربر با ورود به این شبکه بین خود و سرور مربوطه یک کانال ارتباطی امن رمزگذاری شده برقرار می کند، اما اخیرا صحبتهایی نیز درباره ناامن بودن وی پی ان در ایران به گوش می رسد.
در روز ۲۵ بهمن هم برخی از کاربران اینترنتی از وصل بودن وی پی ان ها ابراز شگفتی کردند. آرش این شگفت زده شدن را بی دلیل نمی‌داند : « تازگی ها یک سری وی پی ان در ایران هست که کسی نمی داند از کجا آمده‌اند. گزارش‌هایی داشتیم که افراد برای ردیابی نشدن از آنها استفاده کردند و با مشکل مواجه شدند. حتی یکی از فعالان جنبش ناشناس در عملیات ایران پس از استفاده از این وی پی ان ها ناپدید شده. به هر حال ما می دانیم که فناوری که توسط نوکیا زیمنس به ایران فروخته شده می تواند اطلاعات رمزگذاری شده را بخواند و این توسط دولت برای ردیابی کاربران اینترنت در ایران استفاده شده.»
در روزی که جنبش ناشناس موفق به هک کردن برخی سایت‌های دولتی در ایران شد، وب‌سایتهایی چون سحام نیوز؛ پایگاه خبری حزب اعتماد ملی، وبسایت کلمه؛ نزدیک به میرحسین موسوی و سایت بالاترین از دسترس خارج شدند و در حالی‌که در ایران تقابل موافقان و مخافان دولت ادامه دارشده است، این جنگ سایبری هم همچنان ادامه دارد.