آلمان از مخالفان بشار اسد خواست از «تروریست‌ها» فاصله بگیرند

یکی از شورشیان سوریه

در نشست مخالفان حکومت سوریه در استانبول، آلمان بار دیگر بر مخالفت با ارسال تسلیحات برای شورشیان سوری تاکید کرد و خواستار فاصله‌گرفتن این مخالفان از «افراطگرایان و تروریست‌ها» شد.

روز شنبه ۳۱ فروردین، نشست مخالفان حکومت سوریه و ۱۱ کشور اصلی حامی آنان با عنوان «نشست دوستان سوریه» در استانبول ترکیه برگزار شد اما بر خلاف آن‌چه شورشیان سوری انتظار داشتند، توافقی بر سر ارسال تسلیحات به مخالفان بشار اسد حاصل نشد.

به گزارش رویترز، در این نشست چهره‌های مخالف بشار اسد از حامیان خارجی خود نا امید به نظر می‌رسیدند. در این نشست آلمان از مخالفان سوری خواسته‌ است از «نیروهای افراطگرا و تروریست» فاصله بگیرند.

وزیر خارجه آلمان، گیدو وستروله، در این نشسته گفته است که کشورش درباره تامین اسلحه برای شورشیان تردید دارد، ولی اضافه کرده است که این موضوع باید در اتحادیه اروپا بررسی شود.

رویترز نوشته است ۱۱ کشور «گروه هسته» از «دوستان سوریه»، بر سر نحوه کنارزدن بشار اسد به بن‌بست رسیده‌اند. این کشورها شامل ایالات متحده آمریکا، قدرت‌های اروپایی و چند کشور عربی از جمله عربستان سعودی و قطر هستند.

بحران سوریه که از دو سال پیش و با سرکوب اعتراضات علیه حکومت آغاز شد، در ماه‌های گذشته بالاتر گرفته است و به جنگی داخلی تبدیل شده است.

سازمان ملل برآورد می‌کند که این درگیری‌ها تاکنون بیش از ٧٠ هزار کشته بر جای گذاشته است.

رویترز نوشته است یک چهره ارشد از مخالفان سوریه در حاشیه نشست ۳۱ فروردین در استانبول این خبرگزاری گفته است که همین حالا هم برخی کشورها برای مخالفان بشار اسد، سلاح می‌فرستند ولی به‌رسمیت‌شناختن این کمک‌ها در این نشست، به کشورهایی همچون عربستان سعودی و قطر اجازه می‌دهد آشکارا این کمک‌ها را به شورشیان برسانند.

این چهره مخالف گفته است: «جهان باید بداند که اگر با حق ما برای دریافت تسلیحات موافقت نکند، این آخرین نشستی است که مخالفان حکومت سوریه در آن شرکت می‌کند. ما بعد از این دیگر در هیچ نشستی حاضر نمی‌شویم.»فرانسه و برخی از نمایندگان کنگره آمریکا توقع دارند.

یک چهره ارشد دیگر از مخالفان بشار اسد در گفت‌وگو با رویترز گفته است: «جامعه بین‌المللی نمی‌تواند از ما چیزی بخواهد. تصمیم‌گرفتن درباره این که ما بعد از بشار اسد چه کشوری داشته باشیم، به ما مردم سوریه ربط دارد و نه به جامعه بین‌المللی».

این مقام ارشد در میان مخالفان بشار اسد گفته است: «بعد از دو سال و حالا که حکومت سوریه دارد از موشک‌های اسکاد و سلاح‌های شیمیایی استفاده می‌کند و از ایران و روسیه کمک می‌گیرد، این‌ها [جامعه بین‌المللی] آمده‌اند می‌گویند که از ما ضمانت می‌خواهند؟ چه‌طور می‌توانند؟»

حکومت سوریه اتهام مخالفان درباره استفاده از سلاح‌های شیمیایی را رد کرده و در مقابل، شورشیان را به استفاده از این تسلیحات متهم کرده است.

مخالفان بشار اسد پیش‌تر ابراز امیدواری کرده بودند که نشست استانبول بتواند زمینه‌ساز توافقی ضمنی شود که بهترین راه برای پایان‌دادن به حکومت بشار اسد، ارسال تسلیحات به گروه‌های شورشی است.

روز شنبه سرتیپ سلیم ادریس، فرمانده نظامی و از رهبران شورشیان سوریه، در حاشیه نشست استانبول به خبرنگاران گفت: «هیچ راه‌حلی برای تغییر حکومت از طریق مذاکره وجود ندارد. این بحران با هیچ راهی جز توسل به‌زور آرام نمی‌شود.»

در دوم فروردین امسال تلاش‌های فرانسه و بریتانیا برای متقاعد ساختن اتحادیه اروپا به لغو تحریم تسلیحاتی شورشیان سوریه بار دیگر به جایی نرسیده بود.

نگرانی‌ها در مورد احتمال استفاده حکومت سوریه از سلاح‌های شیمیایی افزایش یافته است و بریتانیا و فرانسه هشدار می‌دهند که تنها با مسلح کردن شورشیان سوریه می‌توان بشار اسد را متقاعد به انجام مذاکره برای پایان دادن به جنگ داخلی دوساله در این کشور کرد.

کشورهایی نظیر آلمان و اتریش همچنان مخالف لغو تحریم تسلیحاتی شورشیان سوریه هستند.

به گزارش رویترز، اتحادیه اروپا نگران است در صورت لغو این تحریم‌ها، سلاح‌هایی که به سوریه ارسال می‌شود در نهایت به دست شبه‌نظامیان اسلام‌گرا بیفتد که این امر می‌تواند به تشدید جنگ داخلی در سوریه دامن بزند و ایران و روسیه را که متحدان اصلی بشار اسد هستند، ترغیب کند حمایت‌های نظامی خود از او را افزایش دهند.

تحریم فعلی سوریه تا اول ژوئن (۱۱ خرداد) اعتبار دارد. اتحادیه اروپا ناگزیر است تا اول ماه ژوئن تصمیم بگیرد که می‌خواهد تحریم‌های سوریه از قبیل تحریم تسلیحاتی آن را تمدید کند یا اصلاحاتی در آن به وجود بیاورد. برای ایجاد هر گونه تغییری درباره تحریم‌ تسلیحاتی، تمام ۲۷ کشور اتحادیه اروپا باید با آن موافق باشند.

پیش از آن در ۲۶ اسفندماه سال گذشته، کاترین اشتون، رئیس سیاست خارجی اروپا، خواستار «رعایت احتیاط» شده و درباره تاثیر چنین اقدامی بر تلاش‌ها برای رسیدن به یک راه‌حل سیاسی در سوریه ابراز تردید کرده بود.

خانم اشتون در این باره گفته بود: «چیزی که باید از آن مطمئن شویم این است که هر اقدامی می‌کنیم، کار (پایان‌دادن به بحران سوریه) را سخت‌تر نکند.»