بر اثر آتشگرفتن یک بخاری در مدرسهای در یک روستا در استان آذربایجان غربی ایران، ۳۷ کودک مصدوم شدهاند که حال هشت نفر از آنان با بیش از ۴۰ درصد سوختگی، «وخیم» گزارش شده است.
به گزارش خبرگزاریهای داخلی ایران، صبح چهارشنبه ۱۵ خرداد، یک بخاری نفتی در روستای کردنشین شینآباد شهر پیرانشهر آتش گرفت و این آتشسوزی رخ داد. طبق گزارشها مصدومان حادثه برای مداوا به ارومیه در ۱۳۵ کیلومتری محل حادثه و تبریز در ۲۷۵ کیلومتری آن منتقل شدهاند.
بر اساس گزارش مقامهای محلی، دانشآموزان مصدوم از مقطع چهارم دبستان هستند.
بر اساس گزارش مقامهای محلی، دانشآموزان مصدوم از مقطع چهارم دبستان هستند.
یک مقام محلی در استان آذربایجان غربی به ایسنا گفته است که علت این حادثه بنا به گفته مدیر این مدرسه، آتشسوزی بخاری نفتی کاربراتوری بوده که در حین خروج از کلاس درس از دست کارمندان مدرسه رها شده و آتش گرفته است.
در واکنش به این سانحه، رسول خضری، نماینده سردشت در مجلس شورای اسلامی، خواستار پاسخگویی دولت ایران شد و تاکید کرد که در هر جای دنیا چنین اتفاقی بیفتد، وزیر آموزش و پرورش استعفا میدهد.
آقای خضری در جلسه علنی مجلس گفته است چنین حوادثی «به دلیل استفاده نادرست از برخی بخاریها» رخ میدهند و مقامات دولتی هم در این باره «پاسخگو نیستند».
در عین حال این نماینده سردشت در مجلس گفته است که منطقه شینآباد، لولهکشی گاز داشته است و معلوم نیست چرا همچنان از بخاری نفتی در این مدرسه استفاده میشده است.
رسول خضری همچنین یادآوری کرده است که جمعیت کلاس دانشآموزان حادثهدیده بیش از ۳۷ نفر بوده است و مقامات آموزش و پرورش باید توضیح دهند که چرا در یک کلاس درس، این تعداد دانشآموز مشغول به تحصیل بودهاند.
معاون عمرانی وزارت آموزش و پرورش، مرتضی رئیسی، گفته است بخاری آتشگرفته در مدرسه شینآباد آذربایجان غربی از نوع بخاریهای استاندارد کاربراتوری بوده است.
به گفته آقای رئیسی، پس از آتشگرفتن بخاری معلم مدرسه از نیروی خدماتی کمک خواسته است ولی نیروی خدماتی به جای اینکه اول دانشآموزان را از کلاس بیرون ببرد، تلاش کرده است بخاری را بیرون ببرد اما بخاری از دستش افتاده و منجر به آتشگرفتن کلاس شده است.
در پی این حادثه، گروهی به عنوان «همیاران حقوق بشر در تبریز» در این باره بیانیهای منتشر کرده و یادآوری کردهاند با توجه به این که در ۳۰ درصد از مناطق ایران امکانات برای نصب تجهیزات سرمایشی و گرمایشی در مدارس وجود ندارد، این مدارس در معرض خطر آتشسوزی هستند.
این گروه در بیانیه خود که کمیسیون حقوق بشر اسلامی آن را منتشر کرده است، آوردهاند: «ممنوعیت بخشنامهای چارهساز نبوده و بدون نظارت و بازرسی درست باید شاهد به خطر افتادن جان و امنیت دانش آموزان در مدارس بوسیله بخاریهای چکهای و نفتی بود.»
آتشسوزی در مدارس ایران پیش از این نیز رخ داده و خبرساز شده است. فرسودگی و ایمننبودن تجهیزات مورد استفاده برای گرمکردن این مدرسهها، عامل اصلی این آتشسوزیها گزارش شدهاند.
پیش از این معاون توسعه، مدیریت و مشارکتهای مردمی سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس ایران گفته بود که در ۳۰ درصد مناطق ایران شرایط برای نصب تجهیزات سرمایشی و گرمایشی در مدارس فراهم نیست.
به گفته محمد مسلمی، وظیفه این سازمان تجهیز مدارس به وسایل گرمایشی و سرمایشی است اما در بعضی از مناطق ایران اصلا زیرساختهای لازم برای تبدیل بخاریهای نفتی به گازی وجود ندارد.
آبانماه سال گذشته آتشسوزی در یک دبیرستان شبانهروزی وابسته به دانشگاه چابهار، موجب جانباختن دو دانشآموز و سوختگی شدید سه دانشآموز دیگر شد.
در پاییز سال ۸۹ آتشسوزی در خوابگاه مدرسه شبانهروزی چاهرحمان از توابع نصرتآباد زاهدان باعث جانباختن یک دانشآموز و مصدوم شدن ۱۴ دانشآموز دیگر شد.
آن زمان حمیدرضا حاجیبابایی، وزیر آموزش و پرورش درباره جانباخت دانشآموز زاهدانی براثر آتشسوزی در خوابگاه مدرسه گفت که «برای این اتفاقهای ناگوار نمیشود برنامهریزی کرد».
شش سال پیش در دی ماه ۱۳۸۵ در پی یک آتشسوزی در مدرسهای در روستای درودزن استان فارس، هشت دانشآموز دبستانی دختر و پسر دچار سوختگی شدید شدند.
در دی ماه ۱۳۸۳ نیز در جریان یک آتشسوزی در دبستان روستای سفیلان لردگان در استان چهارمحال بختیاری، ۱۳ دانشآموز جان باختند.