چند روز پس از بیانیه دولت جدید سوئد در خصوص قصد این دولت برای به رسمیت شناختن «کشور مستقل فلسطین»، سفیر سوئد در تلآویو از سوی اسرائیل فراخوانده شده و درباره این موضع دولت خود توضیحاتی داد.
به گزارش روزنامه آنلاین «تایمز اسرائیل»، کارل ماگنوس نِسِر، سفیر سوئد در اسرائیل، در این ارتباط گفت: «وضعیت روشن است، گفتوگوهای صلح مدتی است به حالت تعلیق درآمده و به نظر من نزاع غزه نشان داد که در اوضاع کنونی باید تغییر حاصل شود.»
او افزود: «منظور از بیانیه بهرسمیت شناختن عنقریب [کشور فلسطین] هم البته حمایت از مذاکراتی است که به راه حل از طریق ایجاد دو کشور بینجامد.»
استفان لوفون، نخست وزیر سوئد که به تازگی دولت چپگرای خود را معرفی کردهاست، هفته گذشته اعلام کرد که استکهلم، کشور مستقل فلسطین را بهرسمیت خواهد شناخت.
دفتر نخستوزیری اسرائیل شنبه دوازدهم مهر در بیانیهای در واکنش به این تصمیم دولت سوئد تاکید کرده بود که «این اقدام یکجانبه که با توافقهای سیاسی مغایرت دارد، نه تنها رسیدن به صلح را نزدیک نمیکند بلکه آن را دورتر میسازد... و با این اقدامات، صلح و آشتی نیز برقرار نخواهد شد».
وزارت امور خارجه اسرائیل نیز ماگنوس نسر، سفیر سوئد در تل آویو را برای روز دوشنبه سیزدهم مهر فرا خواند تا به او اعتراض شود.
همچنین آویگدور لیبرمن، وزیر امور خارجه اسرائیل، شنبه دوازدهم مهر در بیانیهای نوشته بود، نخست وزیر تازه سوئد در اولین اقدام خود چنین تصمیمی را اعلام کردهاست آن هم در حالی که خاورمیانه در آتش قساوتهای «داعش» و افراطگرایان دیگر میسوزد و عراق و سوریه غرق در خون است.
لیبرمن تاکید کرده بود که «نخست وزیر جدید سوئد خوب بود که برای مطالعه و غور در نزاع اسرائیلی- فلسطینی مدتی وقت میگذاشت.»
به گفته وزیر امور خارجه اسرائیل، «نزاع اسرائیلی- فلسطینی هرگز با مداخلات خارجی به پایان نمیرسد.»
اسحاق هرتسوگ، رهبر جناح اپوزیسیون پارلمانی اسرائیل یکشنبه گفته بود، مقامات عالی سوئد که او با آنها سخن گفتهاست، اظهار داشتهاند که اراده دولت استکهلم در به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطین پابرجاست.
دولت جدید سوئد از همپیمانی سوسیال دموکراتها و سبزها تشکیل شدهاست. سوسیال دموکراتهای سوئد زمانی که در جناح اپوزیسیون بودند، موضع خود را در زمینه به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطین اعلام کردند.
دولت آمریکا از تصمیم دولت سوئد انتقاد کرده؛ آن را «زودهنگام» دانسته و تاکید کرده بود که هر گونه شناسایی دولت مستقل فلسطین باید نتیجه روند صلح میان طرفین و تحقق راهکار «دو ملت، دو کشور» باشد.
اندیشه «دو ملت، دو کشور» راهکاری بود که جرج بوش، رئیس جمهوری اسبق آمریکا آن را در دهه گذشته عنوان کرد و منظور از آن، استقلال کشور فلسطین در کنار اسرائیل است.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر راستگرای اسرائیل، که در زمان رهبری اپوزیسیون این کشور با این راهکار مخالف بود، پس از رسیدن به نخست وزیری، این اندیشه را پذیرفت. اما پرونده دیگری از مذاکرات سیاسی اسرائیلی – فلسطینی ماهها قبل با ناکامی بسته شد.
دولت خودگردان فلسطینی از اقدام سوئد استقبال کرده و تاکید کرده بود این گام باید از سوی سایر کشورهای اتحادیه اروپا نیز مورد حمایت قرار گیرد.
به گفته رهبری تشکیلات فلسطینی، ۱۳۴ دولت در جهان دولت فلسطینی را به عنوان «عضو ناظر غیر عضو» در سازمان ملل متحد به رسمیت شناختهاند.
محمود عباس، رهبری تشکیلات خودگردان، هفته گذشته در نیویورک خبر داد که پیشنویس قطعنامهای را به شورای امنیت ارائه میکند که بر اساس آن، اشغالگری اسرائیل باید تا سال ۲۰۱۶ به پایان برسد.
اما تصویب قطعنامه مورد نظر فلسطینیان به حمایت دستکم ۹ کشور از میان پانزده عضو دائم و غیر دائم شورای امنیت نیاز دارد.
همه شواهد نشان میدهد که آمریکا از «حق وتو» برای جلوگیری از تصویب این قطعنامه استفاده خواهد کرد.
محمود عباس با آگاهی از این تصمیم آمریکا در روزهای گذشته گفت، در صورت ناکامی تلاشها از طریق شورای امنیت برای تعیین جدول زمانی جهت «پایان دادن به اشغالگری اسرائیل بر اراضی فلسطینی»، به نهادهای جهانی و در صدر آنها به دیوان کیفری بینالمللی مراجعه خواهد شد.
ابومازن (محمود عباس) در همین حال تاکید کردهاست که او «هرگز» با خیزش مسلحانه سوم (در پی دو دوران «انتفاضه» در دهههای گذشته) علیه اسرائیل موافقت نخواهد کرد و تاکید کردهاست، «نبرد سیاسی» که فلسطینیها علیه اسرائیل از طریق مجامع جهانی وارد آن شدهاند، «کارسازتر و مهمتر از شلیک کردن گلوله است».