دانشمندان می‌گویند کاوشگر «فیله» که چهارشنبه گذشته بر روی دنباله‌دار ۶۷پی فرود آمد در این جرم فضایی آثاری از مولکول‌های آلی (ارگانیک) یافته است.
مواد آلی حاوی کربن، سنگ بنای حیات بر روی زمین را تشکیل می‌دهند و بررسی این مولکول‌های کشف‌شده بر روی دنباله‌دار ۶۷پی می‌تواند ابعاد جدیدی را در مورد تاریخچه منشأ زیست بر روی زمین به روی ما بگشاید.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، تحلیل‌های انجام‌شده توسط «فیله» بر روی این ستاره دنباله‌دار هم‌چنین مشخص کرده‌است که جنس سطح آن بسیار سخت‌تر از آن است که فکر می‌شد.
این تحلیل‌ها هم‌چنین به این نتیجه رسیده‌اند که سطح دنباله‌دار ۶۷پی عمدتاً از یخ و آب تشکیل شده که لایه‌ای نازک از گرد و غبار آن را پوشانده است.
تیم دانشمندان «فیله» می‌گویند که دستگاه تجزیه و تحلیل گاز که بر روی آزمایشگاه کاوشگر «فیله» نصب شده موفق شده با «بو کشیدن» جوّ این دنباه‌دار «نخستین مولکول‌های آلی» را کشف و شناسایی کند.
جزئیات بیشتری مربوط به نوع این مولکول‌های آلی یا میزان پیچیدگی آن منتشر نشده و بیانیه تیم دانشمندان این پروژه می‌نویسد که «تجزیه و تحلیل طیف‌ها و شناسایی مولکول‌ها هم‌چنان ادامه دارد.»
شماری از اخترفیزیکدانان نظریه‌ای را دنبال می‌کنند مبنی بر این‌که در زمان شکل‌گیری کره زمین، «دانه‌های حیات» به همراه ستاره‌های دنباله‌دار از فضاهای دوردست به زمین رسیده و باعث ایجاد حیات بر روی زمین شده‌است.
این دانشمندان امید دارند که تجزیه و تحلیل سطح دنباله‌دار ۶۷پی به اثبات این نظریه آنان بینجامد.
کاوشگر «فیله» چهارشنبه گذشته از سفینه مادر خود یعنی رُزتا، جدا شده و پس از هفت ساعت کاهش ارتفاع سرانجام بر روی دنباله‌دار ۶۷پی فرود آمد.
«فیله» موفق شد به مدت ۶۰ ساعت بر روی این جرم فضایی به تحقیق و نمونه‌برداری و ارسال داده بپردازد تا این‌که باتری آن تمام شد.
فرود «فیله» بر روی این جرم فضایی با مشکلاتی روبه‌رو شد به طوری که چنگک‌های اتصال آن به سطح دنباله‌دار عمل نکرده و باعث شدند که این کاوشگر دو بار از جای خود کنده شده و در یک شکاف فرود بیاید که این امر باعث نرسیدن آفتاب کافی به صفحات باتری خورشیدی آن شد.
کاوشگر «فیله» روز شنبه خاموش شد اما مرکز کنترل فرود این کاوشگر که در شهر کلن آلمان قرار دارد اعلام کرده‌است که «فیله» موفق شده طی ۶۰ ساعتی که فعالیت داشته بیشتر اطلاعات لازم را از سطح این دنباله‌دار استخراج کنند.
دنباله‌دار ۶۷پی ۵۱۰ میلیون کیلومتر از کره زمین فاصله دارد و هم‌اینک با سرعت ۱۸ کیلومتر در ثانیه به سوی خورشید می‌شتابد.
دانشمندان می‌گویند که امید دارند با نزدیک‌تر شدن این دنباله‌دار به خورشید، باتری و دستگاه‌های «فیله» نیز دوباره به‌کار افتاده و این کاوشگر بتواند بار دیگر با زمین تماس برقرار کند.