گونه «انسان دانا» از نیاکان انسان امروزی، طی هزاران هزاره به مرور تکامل یافته و نتیجه آن را امروزه در وجود خود می‌بینیم. اما اگر عامل فناوری‌های جدید در زندگی انسان را به این روند رو به تکامل بیافزاییم درآینده ظاهر انسانها به چه شکلی تغییر خواهد یافت؟
شبکه خبری «فاکس نیوز» می‌نویسد که «نیکلای لم» یک خالق هنرهای تصویری در شهر پیتسبورگ ایالت پنسیلوانیای آمریکا سعی کرده به این پرسش پاسخ دهد. وی در جستجوی این‌که ظاهر انسانها صد هزار سال دیگر چگونه خواهد بود ازعلوم کمک گرفت.
وی می‌گوید:«من کارشناس علم تکامل نیستم. به همین خاطر با دکتر آلن کوان تماس گرفتم و او حدس و گمان خود در پاسخ به این سؤال را در اختیار من گذاشت.»
«نیکلای لم» همراه با دکتر کوان پژوهشگر رشته طراحی سلول‌های پایه توسط رایانه در دانشگاه واشنگتن توانستند یکی از مسیرهای اصلی تغییرات ظاهری انسانها در دوره‌های تکاملی آینده را تعیین کنند.
نتیجه پیش‌بینی‌های آنها در غالب تصاویر جدیدی از نحوه تکامل ظاهر انسانها اخیرا روی یک وب‌سایت علمی بریتانیایی منتشر شده است. نکته اصلی در پیش‌بینی ظاهر انسانها در قرن ۲۱۰ بر پایه این فرضیه استوار است که در آن دوران دانشمندان به کمک علم مهندسی ژنتیک قادر خواهند بود ظاهر انسانها را پیش از تولد تغییر دهند.
به گفته دکتر آلن کوآن، ۲۰ هزار سال دیگر، با گسترش نوع بشر به کرات دیگر، دانش انسانی از کیهان نیز افزایش یافته و مغز و سر انسان نیز ممکن است بزرگتر از انسان امروزی بشود.
به گفته این پژوهشگر، انسان امروزی ممکن است ۶۰ هزار سال دیگر از طریق فناوری‌های مهندسی ژنتیک دارای چشمانی بزرگتر، پوستی تیره‌تر و پلک‌هایی درشت‌تر بشود تا بهتر بتواند در سفرهای فضایی در برابر تاریکی فضا، پرتوهای کیهانی، و کمبود جاذبه تاب بیاورد.
۱۰۰ هزار سال دیگر، به باور دکتر آلن کوآن، انسان آینده چشمانی بسیار بزرگتر از امروز خواهد داشت و چشمان انسان نیز دارای «پرده درخشان» می‌شود تا از چشم‌ها در برابر پرتوهای کیهانی حفاظت شود. پرده درخشان لایه‌ای است در چشم بسیاری از مهره‌داران که بلافاصه در پشت و یا گاهی اوقات در داخل شبکیه قرار دارد. باعث براق بودن چشم گربه‌ها هم در شب وجود همین پرده است.
شبکه خبری «فاکس نیوز» می‌افزاید که دکتر «آلن کوان» فرضیه خود را بر این نظریه علمی پذیرفته شده استوار کرده است که حدود دویست تا هشتصد هزار سال قبل تغییرات شدید آب و هوا در جو کره زمین باعث شد که حجم و ظرفیت مغز انسان سه برابر شود و به همین خاطر جمجمه انسان نیز بزرگتر شد.
دانشمندان معتقدند که تغییرات شدید در جو کره زمین شرایط مناسبی را برای آن بخش از گونه‌های انسانی به وجود آورد تا خود را با شرایط زیست و چالش‌های جدید سازگار کنند. به نظر می‌رسد که چنین روندی از تاثیر محیط زیست روی تکامل گونه‌های انسانی ادامه پیدا کرده است. برای نمونه دانشمندان بریتانیایی اخیرا کشف کرده‌اند که انسان امروزی به نسبت انسان‌هایی که در قرون وسطی زندگی می‌کردند خطوط چهره و پیشانی‌های صاف‌تری دارند.
«نیکلای لم» در ادامه مصاحبه با شبکه خبری «فاکس نیوز» می‌گوید هدف وی این است که مردم را تشویق کند تا در مورد مسائلی که معمولا به آن نمی‌پردازند، صحبت کنند. البته برخی دیگر از پژوهشگران نظریان دکتر «آلن کوان» را مورد انتقاد قرار داده و می گویند که وی برخی از اصول و داده‌های علمی پذیرفته شده را نادیده گرفته است.
به عنوان مثال «رزیب خان» یک پژوهشگر علوم ژنتیک اخیرا در مصاحبه‌ای گفت که پیش بینی تغییرات ظاهری انسانها براساس داده‌های امروزی بیشتر شبیه «یک خیال‌پردازی» است.
در پاسخ به یک چنین انتقادهایی دکتر «آلن کوان» گفته است که طرح مشترک وی با «نیکلای لم» نه یک پروژه تحقیقاتی علمی بلکه یک نوع پیش‌بینی فرضی است و مربوط به دوره‌ای است که علم مهندسی ژنتیک می‌تواند در شکل دادن به ظاهر انسانها نقش زیادی ایفا کند.
شبکه خبری «فاکس نیوز» می‌نویسد که «نیکلای لم» یک خالق هنرهای تصویری در شهر پیتسبورگ ایالت پنسیلوانیای آمریکا سعی کرده به این پرسش پاسخ دهد. وی در جستجوی این‌که ظاهر انسانها صد هزار سال دیگر چگونه خواهد بود ازعلوم کمک گرفت.
وی می‌گوید:«من کارشناس علم تکامل نیستم. به همین خاطر با دکتر آلن کوان تماس گرفتم و او حدس و گمان خود در پاسخ به این سؤال را در اختیار من گذاشت.»
«نیکلای لم» همراه با دکتر کوان پژوهشگر رشته طراحی سلول‌های پایه توسط رایانه در دانشگاه واشنگتن توانستند یکی از مسیرهای اصلی تغییرات ظاهری انسانها در دوره‌های تکاملی آینده را تعیین کنند.
نتیجه پیش‌بینی‌های آنها در غالب تصاویر جدیدی از نحوه تکامل ظاهر انسانها اخیرا روی یک وب‌سایت علمی بریتانیایی منتشر شده است. نکته اصلی در پیش‌بینی ظاهر انسانها در قرن ۲۱۰ بر پایه این فرضیه استوار است که در آن دوران دانشمندان به کمک علم مهندسی ژنتیک قادر خواهند بود ظاهر انسانها را پیش از تولد تغییر دهند.
به گفته دکتر آلن کوآن، ۲۰ هزار سال دیگر، با گسترش نوع بشر به کرات دیگر، دانش انسانی از کیهان نیز افزایش یافته و مغز و سر انسان نیز ممکن است بزرگتر از انسان امروزی بشود.
به گفته این پژوهشگر، انسان امروزی ممکن است ۶۰ هزار سال دیگر از طریق فناوری‌های مهندسی ژنتیک دارای چشمانی بزرگتر، پوستی تیره‌تر و پلک‌هایی درشت‌تر بشود تا بهتر بتواند در سفرهای فضایی در برابر تاریکی فضا، پرتوهای کیهانی، و کمبود جاذبه تاب بیاورد.
۱۰۰ هزار سال دیگر، به باور دکتر آلن کوآن، انسان آینده چشمانی بسیار بزرگتر از امروز خواهد داشت و چشمان انسان نیز دارای «پرده درخشان» می‌شود تا از چشم‌ها در برابر پرتوهای کیهانی حفاظت شود. پرده درخشان لایه‌ای است در چشم بسیاری از مهره‌داران که بلافاصه در پشت و یا گاهی اوقات در داخل شبکیه قرار دارد. باعث براق بودن چشم گربه‌ها هم در شب وجود همین پرده است.
شبکه خبری «فاکس نیوز» می‌افزاید که دکتر «آلن کوان» فرضیه خود را بر این نظریه علمی پذیرفته شده استوار کرده است که حدود دویست تا هشتصد هزار سال قبل تغییرات شدید آب و هوا در جو کره زمین باعث شد که حجم و ظرفیت مغز انسان سه برابر شود و به همین خاطر جمجمه انسان نیز بزرگتر شد.
دانشمندان معتقدند که تغییرات شدید در جو کره زمین شرایط مناسبی را برای آن بخش از گونه‌های انسانی به وجود آورد تا خود را با شرایط زیست و چالش‌های جدید سازگار کنند. به نظر می‌رسد که چنین روندی از تاثیر محیط زیست روی تکامل گونه‌های انسانی ادامه پیدا کرده است. برای نمونه دانشمندان بریتانیایی اخیرا کشف کرده‌اند که انسان امروزی به نسبت انسان‌هایی که در قرون وسطی زندگی می‌کردند خطوط چهره و پیشانی‌های صاف‌تری دارند.
«نیکلای لم» در ادامه مصاحبه با شبکه خبری «فاکس نیوز» می‌گوید هدف وی این است که مردم را تشویق کند تا در مورد مسائلی که معمولا به آن نمی‌پردازند، صحبت کنند. البته برخی دیگر از پژوهشگران نظریان دکتر «آلن کوان» را مورد انتقاد قرار داده و می گویند که وی برخی از اصول و داده‌های علمی پذیرفته شده را نادیده گرفته است.
به عنوان مثال «رزیب خان» یک پژوهشگر علوم ژنتیک اخیرا در مصاحبه‌ای گفت که پیش بینی تغییرات ظاهری انسانها براساس داده‌های امروزی بیشتر شبیه «یک خیال‌پردازی» است.
در پاسخ به یک چنین انتقادهایی دکتر «آلن کوان» گفته است که طرح مشترک وی با «نیکلای لم» نه یک پروژه تحقیقاتی علمی بلکه یک نوع پیش‌بینی فرضی است و مربوط به دوره‌ای است که علم مهندسی ژنتیک می‌تواند در شکل دادن به ظاهر انسانها نقش زیادی ایفا کند.