اخترشناسان روز پنج‌شنبه ۱۸ آوریل از کشف سه سیاره خبر دادند که شبیه‌ترین سیارات به کره زمین هستند که تاکنون در کیهان کشف شده‌اند.
به گفته اخترشناسان این سیارات مکان‌هایی قابل زیست هستند که در فاصله ۱۲۰۰ سال نوری از زمین واقع شده و در صورت فلکی شَلیاق (چنگ رومی) قرار دارند.
مأموریت اکتشافی «کپلر» ناسا این هفته خبر داد که دو سامانه جدید خورشیدی یافته است که شامل سه سیاره در «محدودهٔ قابل زیست» هستند.
محدودهٔ قابل زیست یا زیست‌پذیر، حد فاصله‌ای از یک ستاره است که دمای سطح سیاره‌ها در آن فاصله ممکن است برای وجود آب مایع مناسب باشد.
مأموریت کپلر ناسا، سه سیاره مشابه زمین، گرچه بزرگتر کشف نموده که در محدودهٔ زیست‌پذیر خورشیدشان در گردشند. بزرگی هر یک از این سه سیارهٔ نویافته نزدیک به دو برابر اندازه زمین است.
دو سیاره از سیاره‌های تازه کشف شده به فاصلهٔ حدود ۱۲۰۰ سال نوری از زمین، در سامانه‌ای پنج‌سیاره‌ای که «کپلر ۶۲» نامیده شده جای دارند.
ستاره میزبان این سیارات، کوچکتر و خنکتر از خورشید ماست و سه سیاره دارد که بسیار نزدیک به ستاره در گردشند که این امر باعث داغ و غیر قابل سکونت بودن آنها شده‌است.
دورتر اما دو سیاره در محدوده زیست‌پذیر قرار گرفته‌اند. یکی در حاشیهٔ درونی محدودهٔ زیستی که «کپلر ۶۲ ای» نامیده شده. این سیاره حدود ۶۰ درصد بزرگتر از زمین است و گردش انتقالی‌اش برابر ۱۲۲ روز زمینی است.
سیاره کوچکتر این محدوده، «کپلر ۶۲ اف» نامیده شده. این سیاره، چهل درصد از زمین بزرگترست و امکان می‌رود کره‌ای سنگلاخی باشد. گردش انتقالی‌اش برابر ۲۶۷ روز زمینی است.
این دو کره، کوچکترین سیاره‌هایی هستند که تاکنون در محدوده‌های قابل زیست ستارگان دیگر کشف شده‌اند.
بسی دورتر، حدود ۲۷۰۰ سال نوری از زمین، سامانه‌ای با دو سیاره پیرامون ستاره‌ای به نام «کپلر ۶۹» وجود دارد. این ستاره، همگون و بسیار شبیه خورشید خودمان است گرچه اندکی کوچکتر و خنکتر از آن است. بزرگی سیارهٔ درونی که «کپلر ۶۹ ب» نام گرفته، کمی بیش از دو برابر زمین است و گردش انتقالی‌اش برابر ۱۳ روز زمینی است. این سیاره در مقایسه با فاصله‌ای که عطارد به خورشید ما دارد بسیار داغتر و نزدیکتر به ستاره خود قرار دارد.
سیاره بیرونی که «کپلر ۶۹ سی» نام گرفته، حدود هفتاد درصد بزرگتر از زمین است و گردش انتقالی‌اش برابر ۲۴۲ روز زمینی است. این کوچکترین سیاره‌ای است که در محدودهٔ قابل زیست ستاره‌ای مانند خورشید یافت شده است.
مأموریت کپلر با مدیریت «مرکز پژوهش اِیمز ناسا» تلسکوپی مستقر در فضا را بکار می‌گیرد تا در بخشی از کهکشان به جستجوی کرات بالقوهٔ قابل سکونت بپردازد.
با اینکه دانشمندان از وجود حیات در این کرات تازه کشف شده اطمینان ندارند، کشف آنها گام دیگری بسوی یافتن یک همتای حقیقی خورشید و زمین به‌شمار می‌آید.
به گفته اخترشناسان این سیارات مکان‌هایی قابل زیست هستند که در فاصله ۱۲۰۰ سال نوری از زمین واقع شده و در صورت فلکی شَلیاق (چنگ رومی) قرار دارند.
مأموریت اکتشافی «کپلر» ناسا این هفته خبر داد که دو سامانه جدید خورشیدی یافته است که شامل سه سیاره در «محدودهٔ قابل زیست» هستند.
محدودهٔ قابل زیست یا زیست‌پذیر، حد فاصله‌ای از یک ستاره است که دمای سطح سیاره‌ها در آن فاصله ممکن است برای وجود آب مایع مناسب باشد.
مأموریت کپلر ناسا، سه سیاره مشابه زمین، گرچه بزرگتر کشف نموده که در محدودهٔ زیست‌پذیر خورشیدشان در گردشند. بزرگی هر یک از این سه سیارهٔ نویافته نزدیک به دو برابر اندازه زمین است.
دو سیاره از سیاره‌های تازه کشف شده به فاصلهٔ حدود ۱۲۰۰ سال نوری از زمین، در سامانه‌ای پنج‌سیاره‌ای که «کپلر ۶۲» نامیده شده جای دارند.
ستاره میزبان این سیارات، کوچکتر و خنکتر از خورشید ماست و سه سیاره دارد که بسیار نزدیک به ستاره در گردشند که این امر باعث داغ و غیر قابل سکونت بودن آنها شده‌است.
دورتر اما دو سیاره در محدوده زیست‌پذیر قرار گرفته‌اند. یکی در حاشیهٔ درونی محدودهٔ زیستی که «کپلر ۶۲ ای» نامیده شده. این سیاره حدود ۶۰ درصد بزرگتر از زمین است و گردش انتقالی‌اش برابر ۱۲۲ روز زمینی است.
سیاره کوچکتر این محدوده، «کپلر ۶۲ اف» نامیده شده. این سیاره، چهل درصد از زمین بزرگترست و امکان می‌رود کره‌ای سنگلاخی باشد. گردش انتقالی‌اش برابر ۲۶۷ روز زمینی است.
این دو کره، کوچکترین سیاره‌هایی هستند که تاکنون در محدوده‌های قابل زیست ستارگان دیگر کشف شده‌اند.
بسی دورتر، حدود ۲۷۰۰ سال نوری از زمین، سامانه‌ای با دو سیاره پیرامون ستاره‌ای به نام «کپلر ۶۹» وجود دارد. این ستاره، همگون و بسیار شبیه خورشید خودمان است گرچه اندکی کوچکتر و خنکتر از آن است. بزرگی سیارهٔ درونی که «کپلر ۶۹ ب» نام گرفته، کمی بیش از دو برابر زمین است و گردش انتقالی‌اش برابر ۱۳ روز زمینی است. این سیاره در مقایسه با فاصله‌ای که عطارد به خورشید ما دارد بسیار داغتر و نزدیکتر به ستاره خود قرار دارد.
سیاره بیرونی که «کپلر ۶۹ سی» نام گرفته، حدود هفتاد درصد بزرگتر از زمین است و گردش انتقالی‌اش برابر ۲۴۲ روز زمینی است. این کوچکترین سیاره‌ای است که در محدودهٔ قابل زیست ستاره‌ای مانند خورشید یافت شده است.
مأموریت کپلر با مدیریت «مرکز پژوهش اِیمز ناسا» تلسکوپی مستقر در فضا را بکار می‌گیرد تا در بخشی از کهکشان به جستجوی کرات بالقوهٔ قابل سکونت بپردازد.
با اینکه دانشمندان از وجود حیات در این کرات تازه کشف شده اطمینان ندارند، کشف آنها گام دیگری بسوی یافتن یک همتای حقیقی خورشید و زمین به‌شمار می‌آید.