در حالی که مقام‌های استرالیایی می‌گویند هیچ‌یک از اشیای تازه به‌دست‌آمده از منطقه جستجو مربوط به هواپیمای گمشده خطوط مالزی نیست، مسئول آمریکایی یافتن جعبه سیاه هواپیما می‌گوید که یافتن این هواپیما ممکن است «سال‌ها به‌طول بینجامد.»
به گزارش خبرگزاری رویترز، طی دو روز اخیر که مقام‌های استرالیایی منطقه جستجو را به محدوده‌ای ۱۱۰۰ کیلومتر شمالی‌تر از محدوده جستجوی قبلی منتقل کرده‌اند اجسام شناور بسیاری یافت شده اما بررسی‌ها نشان می‌دهد هیچ‌یک از این اشیا متعلق به هواپیمای مفقود نیست.
تغییر محدوده جستجو پس از آن انجام شد که داده‌های ماهواره‌ای و اطلاعات رادارها نشان داد که بوئینگ ۷۷۷ خطوط هوایی مالزی پس از خاموش شدن رادار، فاصله کمتری را رو به سوی جنوب پیموده‌است.
هم‌اینک دستگاه‌های مکان‌یاب جعبه سیاه نیز در راه پیوستن به جستجو برای این هواپیمای گمشده هستند اما مقام‌های مربوطه می‌گویند که باتری‌های جعبه سیاه هواپیما که به طور خودکار سیگنال می‌فرستد در حدود هفت روز دیگر تمام می‌شود.
به گفته این مقام‌ها، تمام شدن باتری این جعبه سیاه می‌تواند کار جستجو را «به شدت سخت کند» و در همین حال کاپیتان مارک متیوز از نیروی دریایی آمریکا که عهده‌دار عملیات مکان‌یابی جعبه سیاه هواپیمای گمشده است از طولانی‌مدت بودن این عملیات خبر می‌دهد.
وی در یک پایگاه دریایی در پرث استرالیا به خبرنگاران گفت که کمبود اطلاعات در مورد محل سقوط هواپیما باعث شده که محدوده عملیات، عملاً گستره‌ای به وسعت تمامی اقیانوس هند را دربر بگیرد.
جستجو برای این هواپیما که ۲۲ روز پیش با ۲۳۹ نفر ناپدید شده روز یک‌شنبه تشدید شد و در همین روز بستگان مسافران چینی این هواپیما نیز برای درخواست پاسخ از مقامات مالزیایی وارد مالزی شدند.
هم‌اینک هشت کشتی و ۱۰ هواپیما از شش کشور مختلف در جنوب اقیانوس هند در حال تجسس برای یافتن بوئینگ ناپدیدشده هستند.
پرواز «ام‌اچ۳۷۰» هواپیمایی مالزی با ۲۳۹ مسافر و خدمه ۳۰ دقیقه پس از نیمه شب ۱۷ اسفندماه از کوالالامپور به مقصد پکن از زمین برخاست اما حدود یک ساعت بعد از رادار محو و ناپدید شد.
دو تن از سرنشینان این هواپیما به نام‌های «پوریا نورمحمدی»، ۱۹ ساله، و «سیدمحمدرضا دلاور»، ۲۹ ساله، شهروند ایران بودند؛ مادر «پوریا نورمحمدی» در انتظار رسیدن فرزندش به فرانکفورت آلمان از طریق چین بوده‌است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، طی دو روز اخیر که مقام‌های استرالیایی منطقه جستجو را به محدوده‌ای ۱۱۰۰ کیلومتر شمالی‌تر از محدوده جستجوی قبلی منتقل کرده‌اند اجسام شناور بسیاری یافت شده اما بررسی‌ها نشان می‌دهد هیچ‌یک از این اشیا متعلق به هواپیمای مفقود نیست.
تغییر محدوده جستجو پس از آن انجام شد که داده‌های ماهواره‌ای و اطلاعات رادارها نشان داد که بوئینگ ۷۷۷ خطوط هوایی مالزی پس از خاموش شدن رادار، فاصله کمتری را رو به سوی جنوب پیموده‌است.
هم‌اینک دستگاه‌های مکان‌یاب جعبه سیاه نیز در راه پیوستن به جستجو برای این هواپیمای گمشده هستند اما مقام‌های مربوطه می‌گویند که باتری‌های جعبه سیاه هواپیما که به طور خودکار سیگنال می‌فرستد در حدود هفت روز دیگر تمام می‌شود.
به گفته این مقام‌ها، تمام شدن باتری این جعبه سیاه می‌تواند کار جستجو را «به شدت سخت کند» و در همین حال کاپیتان مارک متیوز از نیروی دریایی آمریکا که عهده‌دار عملیات مکان‌یابی جعبه سیاه هواپیمای گمشده است از طولانی‌مدت بودن این عملیات خبر می‌دهد.
وی در یک پایگاه دریایی در پرث استرالیا به خبرنگاران گفت که کمبود اطلاعات در مورد محل سقوط هواپیما باعث شده که محدوده عملیات، عملاً گستره‌ای به وسعت تمامی اقیانوس هند را دربر بگیرد.
جستجو برای این هواپیما که ۲۲ روز پیش با ۲۳۹ نفر ناپدید شده روز یک‌شنبه تشدید شد و در همین روز بستگان مسافران چینی این هواپیما نیز برای درخواست پاسخ از مقامات مالزیایی وارد مالزی شدند.
هم‌اینک هشت کشتی و ۱۰ هواپیما از شش کشور مختلف در جنوب اقیانوس هند در حال تجسس برای یافتن بوئینگ ناپدیدشده هستند.
پرواز «ام‌اچ۳۷۰» هواپیمایی مالزی با ۲۳۹ مسافر و خدمه ۳۰ دقیقه پس از نیمه شب ۱۷ اسفندماه از کوالالامپور به مقصد پکن از زمین برخاست اما حدود یک ساعت بعد از رادار محو و ناپدید شد.
دو تن از سرنشینان این هواپیما به نام‌های «پوریا نورمحمدی»، ۱۹ ساله، و «سیدمحمدرضا دلاور»، ۲۹ ساله، شهروند ایران بودند؛ مادر «پوریا نورمحمدی» در انتظار رسیدن فرزندش به فرانکفورت آلمان از طریق چین بوده‌است.