هیئت رئیسه فدراسیون جهانی کشتی رأی به برکناری رافائل مارتینتی رئیس فدراسیون جهانی کشتی داد و پرونده دوران مدیریت ۱۱ ساله رئیس سوئیسی فیلا را بست.
در روزی که دونالد رامسفلد وزیر دفاع پیشین آمریکا نیز به کارزار بازگشت کشتی به المپیک پیوست و خبرساز شد، کنار گذاشتن مارتینتی شوک بزرگ دیگری در دنیای کشتی بود.
رامسفلد با ارسال نامه سرگشاده‌ای به «آی‌اُسی» ضمن اشاره به ۱۱ سال فعالیت خودش در این رشته ورزشی، خواهان بازگشت کشتی به المپیک شده. او در نامه‌اش نوشته: «کشتی شبیه هیچ ورزش دیگری نیست و حذف این میراث بزرگ المپیک، تراژدی برای ورزش و سنت پرافتخار بازی‌های المپیک خواهد بود.»
همزمان در تایلند و جلسه فوق‌العاده هیئت اجرایی فیلا که با ریاست رافائل مارتینتی برگزار شد، گروهی از نمایندگان او را مقصر اصلی حذف کشتی از بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ دانستند. مارتینتی درخواست کرد همچنان به او اعتماد داشته باشند تا بتواند ریاست کارزار جهانی نجات کشتی را برعهده داشته باشد اما فقط ۵۰ درصد از اعضای هیئت اجرایی به رافائل مارتینتی رأی اعتماد دادند.
سرانجام مرد سوئیسی که رسماً در مسابقات جهانی کشتی فرنگی سال ۲۰۰۲ ریاست فیلا را برعهده گرفته بود، از این سمت کنار گذاشته شد. گرچه همچنان تا سال ۲۰۱۴ عضو هیئت رئیسه فدراسیون جهانی کشتی باقی خواهد ماند.
اعضای هیئت رئیسه فیلا، نناد لالوویچ از صربستان را به عنوان سرپرست موقت فدراسیون جهانی کشتی معرفی کردند. گرچه نشست رسمی فیلا، سال ۲۰۱۴ در تاشکند برگزار خواهد شد اما با توجه به در پیش بودن کنگره مهم بوئنوس آیرس برای انتخاب ورزش بیست و ششم در المپیک ۲۰۲۰، بر اساس قوانین فیلا امکان برگزاری یک کنگره اضطراری وجود دارد.
کنگره‌ای متشکل از هیئت رئیسه فیلا یا حداقل یک سوم فدراسیون‌های ملی، به منظور تصویب همان تصمیم هیئت رئیسه در تایلند، یا انتخاب یک سرپرست موقت دیگر.
روسیه تمایل فراوانی برای انتخاب الکساندر کارلین به عنوان جانشین مارتینتی دارد و حتی برخی رسانه‌های این کشور، به جای نام لالوویچ، کارلین را جانشین مارتینتی عنوان کرده بودند. آمریکایی‌ها هم گزینه‌هایی مثل ریچارد بندر، جیم شِر و لس گاچز را در صفحات مجازی خود مطرح کرده‌اند.
در طول ۱۱۰ سال گذشته تمام روسای فدراسیون جهانی کشتی از قاره اروپا بوده‌اند، آیا این بار در نشست اضطراری فیلا، این سنت تغییر خواهد کرد و سکان ریاست فیلا از اروپا خارج خواهد شد؟
تاریخچه فیلا، یک قرن حکومت اروپایی‌ها
گام اول برای سازماندهی اداری امور کشتی در سال ۱۹۰۵ در شهر دویسبورگ برداشته شد و دو رشته کشتی و وزنه برداری دارای تشکیلات مشترکی شدند که حاصل آن مسابقات کشتی فرنگی رسمی جهانی در برلین و غیر رسمی در دویسبورگ بود. ایتالیایی‌ها، هلندی‌ها و آلمانی‌ها این مجموعه را اداره می‌کردند.
اولین تشکل جهانی کشتی، «اتحادیه بین‌المللی کشتی‌گیران» نام دارد که در آستانه المپیک ۱۹۱۲ استکهلم تشکیل شد و ریاستش با پیتر تاتیتس از مجارستان بود.
پس از آن نیز مسابقات کشتی زیر نظر «اتحادیه بین‌المللی ورزش‌های سنگین» به انجام می‌رسید. اتحادیه‌ای شامل رشته‌هایی چون کشتی، وزنه‌برداری و مشت‌زنی و باز هم به ریاست دکتر پیتر تاتیتس مجاری.
در سال ۱۹۲۱ و در کنگره لوزان، فیلا در معنای امروزین خود به استقلال رسید و اینار رابرگ سوئدی سکان کُشتی جهان را برعهده گرفت. او در سال ۱۹۲۴ جای خود را به آلفرد برول از مجارستان داد.
برول تا سال ۱۹۲۹ در این سمت باقی بود و کرسی ریاست فیلا را به ویکتور اسمیت فنلاندی سپرد که دورانی طولانی این مسئولیت را برعهده داشت. سپس روژه کولون فرانسوی روی کرسی ریاست فیلا نشست.
دوران ریاست کولون، عصر طلایی دنیای کشتی هم هست. او از ۱۹۵۲ تا سال ۱۹۷۱ رئیس فیلا بود و علت تداوم نیافتن دوران ریاستش، مرگ ناگهانی‌اش بود. میلان ارسگان از یوگسلاوی که دبیرکل فیلا بود به جای او نشست و تا سال ۲۰۰۲ این مسئولیت را برعهده داشت.
ارسگان در اواخر دوران ریاست به دلیل کهولت سن در سالن‌های مسابقات خوابش می‌برد و سوژه عکاسان می‌شد. به همین خاطر انتصاب رافائل مارتینتی در کنگره مسکو در سال ۲۰۰۲ با استقبال خانواده کشتی جهان مواجه شد.
سرانجام در سال ۲۰۱۳ و نشست فوق‌العاده تایلند، دوران حکمرانی مارتینتی نیز به پایان رسید. پس از پایان ناگهانی دوران ریاست رافائل مارتینتی، او اعلام کرده سفر خود برای تماشای جام جهانی کشتی آزاد و فرنگی به میزبانی تهران را لغو کرده‌است. این مسابقات از اول تا چهارم اسفند به میزبانی تهران برگزار خواهد شد.
در روزی که دونالد رامسفلد وزیر دفاع پیشین آمریکا نیز به کارزار بازگشت کشتی به المپیک پیوست و خبرساز شد، کنار گذاشتن مارتینتی شوک بزرگ دیگری در دنیای کشتی بود.
رامسفلد با ارسال نامه سرگشاده‌ای به «آی‌اُسی» ضمن اشاره به ۱۱ سال فعالیت خودش در این رشته ورزشی، خواهان بازگشت کشتی به المپیک شده. او در نامه‌اش نوشته: «کشتی شبیه هیچ ورزش دیگری نیست و حذف این میراث بزرگ المپیک، تراژدی برای ورزش و سنت پرافتخار بازی‌های المپیک خواهد بود.»
همزمان در تایلند و جلسه فوق‌العاده هیئت اجرایی فیلا که با ریاست رافائل مارتینتی برگزار شد، گروهی از نمایندگان او را مقصر اصلی حذف کشتی از بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ دانستند. مارتینتی درخواست کرد همچنان به او اعتماد داشته باشند تا بتواند ریاست کارزار جهانی نجات کشتی را برعهده داشته باشد اما فقط ۵۰ درصد از اعضای هیئت اجرایی به رافائل مارتینتی رأی اعتماد دادند.
سرانجام مرد سوئیسی که رسماً در مسابقات جهانی کشتی فرنگی سال ۲۰۰۲ ریاست فیلا را برعهده گرفته بود، از این سمت کنار گذاشته شد. گرچه همچنان تا سال ۲۰۱۴ عضو هیئت رئیسه فدراسیون جهانی کشتی باقی خواهد ماند.
اعضای هیئت رئیسه فیلا، نناد لالوویچ از صربستان را به عنوان سرپرست موقت فدراسیون جهانی کشتی معرفی کردند. گرچه نشست رسمی فیلا، سال ۲۰۱۴ در تاشکند برگزار خواهد شد اما با توجه به در پیش بودن کنگره مهم بوئنوس آیرس برای انتخاب ورزش بیست و ششم در المپیک ۲۰۲۰، بر اساس قوانین فیلا امکان برگزاری یک کنگره اضطراری وجود دارد.
کنگره‌ای متشکل از هیئت رئیسه فیلا یا حداقل یک سوم فدراسیون‌های ملی، به منظور تصویب همان تصمیم هیئت رئیسه در تایلند، یا انتخاب یک سرپرست موقت دیگر.
روسیه تمایل فراوانی برای انتخاب الکساندر کارلین به عنوان جانشین مارتینتی دارد و حتی برخی رسانه‌های این کشور، به جای نام لالوویچ، کارلین را جانشین مارتینتی عنوان کرده بودند. آمریکایی‌ها هم گزینه‌هایی مثل ریچارد بندر، جیم شِر و لس گاچز را در صفحات مجازی خود مطرح کرده‌اند.
در طول ۱۱۰ سال گذشته تمام روسای فدراسیون جهانی کشتی از قاره اروپا بوده‌اند، آیا این بار در نشست اضطراری فیلا، این سنت تغییر خواهد کرد و سکان ریاست فیلا از اروپا خارج خواهد شد؟
تاریخچه فیلا، یک قرن حکومت اروپایی‌ها
گام اول برای سازماندهی اداری امور کشتی در سال ۱۹۰۵ در شهر دویسبورگ برداشته شد و دو رشته کشتی و وزنه برداری دارای تشکیلات مشترکی شدند که حاصل آن مسابقات کشتی فرنگی رسمی جهانی در برلین و غیر رسمی در دویسبورگ بود. ایتالیایی‌ها، هلندی‌ها و آلمانی‌ها این مجموعه را اداره می‌کردند.
اولین تشکل جهانی کشتی، «اتحادیه بین‌المللی کشتی‌گیران» نام دارد که در آستانه المپیک ۱۹۱۲ استکهلم تشکیل شد و ریاستش با پیتر تاتیتس از مجارستان بود.
پس از آن نیز مسابقات کشتی زیر نظر «اتحادیه بین‌المللی ورزش‌های سنگین» به انجام می‌رسید. اتحادیه‌ای شامل رشته‌هایی چون کشتی، وزنه‌برداری و مشت‌زنی و باز هم به ریاست دکتر پیتر تاتیتس مجاری.
در سال ۱۹۲۱ و در کنگره لوزان، فیلا در معنای امروزین خود به استقلال رسید و اینار رابرگ سوئدی سکان کُشتی جهان را برعهده گرفت. او در سال ۱۹۲۴ جای خود را به آلفرد برول از مجارستان داد.
برول تا سال ۱۹۲۹ در این سمت باقی بود و کرسی ریاست فیلا را به ویکتور اسمیت فنلاندی سپرد که دورانی طولانی این مسئولیت را برعهده داشت. سپس روژه کولون فرانسوی روی کرسی ریاست فیلا نشست.
دوران ریاست کولون، عصر طلایی دنیای کشتی هم هست. او از ۱۹۵۲ تا سال ۱۹۷۱ رئیس فیلا بود و علت تداوم نیافتن دوران ریاستش، مرگ ناگهانی‌اش بود. میلان ارسگان از یوگسلاوی که دبیرکل فیلا بود به جای او نشست و تا سال ۲۰۰۲ این مسئولیت را برعهده داشت.
ارسگان در اواخر دوران ریاست به دلیل کهولت سن در سالن‌های مسابقات خوابش می‌برد و سوژه عکاسان می‌شد. به همین خاطر انتصاب رافائل مارتینتی در کنگره مسکو در سال ۲۰۰۲ با استقبال خانواده کشتی جهان مواجه شد.
سرانجام در سال ۲۰۱۳ و نشست فوق‌العاده تایلند، دوران حکمرانی مارتینتی نیز به پایان رسید. پس از پایان ناگهانی دوران ریاست رافائل مارتینتی، او اعلام کرده سفر خود برای تماشای جام جهانی کشتی آزاد و فرنگی به میزبانی تهران را لغو کرده‌است. این مسابقات از اول تا چهارم اسفند به میزبانی تهران برگزار خواهد شد.