رئيس سازمان نهضت سوادآموزی ایران از «بی‌سوادی» حدود ۱۵ درصد از جمعيت کشور خبر داد.
علی باقرزاده، مدیر نهضت سوادآموزی ایران، در مصاحبه با خبرگزاری مهر گفت که در آخرين سرشماری در جمعيت ۶۷ ميليون و ۶۸۱ هزار نفر بالای ۶ سال کشور، ۵۷ ميليون و ۳۶۱ هزار نفر (۸۵ درصد) خود را باسواد و ۹ ميليون و ۷۱۹ هزار نفر (۱۴.۴ درصد) خود را بی‌سواد اعلام کرده‌اند.
رئيس سازمان نهضت سوادآموزی همچنين از نامشخص بودن وضعيت سواد ۶۰۰ هزار نفر ديگر در کشور خبر داده است.
بر اساس اعلام مرکز آمار ايران، بی‌سواد به کسی گفته می‌شود که توانايی خواندن، نوشتن و حساب کردن نداشته باشد.
يک روز پيش از رئيس سازمان نهضت سواد آموزی، مديرکل نظارت و ارزشيابی تحصيلی اين سازمان نیز از وجود ۱۹ ميليون بی‌سواد و کم‌سواد در کشور خبر داده بود.
به گفته مهدی نامجومنش، باسواد در ايران کسی است که «بتواند بخواند و بنويسد، اعمال چهارگانه رياضی را بداند و قرآن مجيد را روخوانی کند».
۱۱ آبان‌ماه ١٣۸۷ خبرگزاری دانشجويان ايران، ايسنا، به نقل از عليرضا علی‌احمدی، وزير سابق آموزش و پرورش، نوشت که طی چهار سال آينده (۱۳۹۱) جشن پايان بی‌سوادی در شهرهای مختلف کشور برگزار خواهد شد.
در همین حال علی يزدی‌خواه، مدير کل آموزش و پرورش شهر تهران، نيز در شهريور گذشته از پايان بی‌سوادی در گروه سنی ۱۰ تا ۴۹ تا سال ۱۳۹۳ خبر داده بود.
حميدرضا حاجی بابايی، وزير پيشين آموزش و پرورش در دولت محمود احمدی‌نژاد، نيز هنگامی که به وزارت رسيد، وعده داد که بی‌سوادی را در مدت پنج سال به صفر می‌رساند.
اما رئيس سازمان نهضت سوادآموزی گفته است که «جايگاه ايران در دنيا با توجه به مکانيزم‌ها و روش‌های سوادآموزی، جايگاه مناسبی نيست».
به گفته آقای باقرزاده، بر اساس اعلام يونسکو، رتبه ايران در موضوع سوادآموزی در ميان ۱۶۴ کشور جهان، رتبه ۸۶ اعلام شده است.
او همچنین گفته است که «بيشترين آمار بی‌سوادی از سال‌های ابتدای انقلاب در بين زنان بوده» و در اين ميان، زنان روستايی بيشترين سهم در بی‌سوادی را داشته‌اند.
رئيس سازمان نهضت سوادآموزی، مسائل اقتصادی را يکی از علت‌های اصلی بی‌سوادی در ايران دانسته و گفته است که هزينه باسواد کردن يک نفر در ايران ۵۴۵ هزار تومان است.