«جنگ در عراق پایان یافت»

یک گروه جعل‌پرداز روزنامه نیویورک‌تایمز را شبیه‌سازی کرد و بیش از یک میلیون نسخه جعلی از آن را در آمریکا توزیع کرد. تیتر درشت صفحه اول این روزنامه جعلی، پایان جنگ عراق را اعلام می‌کرد.


به نظر می‌رسد تهیه بسیار دقیق این روزنامه با شکل و شمایلی واقعی، و همچنین توزیع گسترده آن کار گروهی باشد که خود را گروه «بله قربان‌گویان» [Yes Men] می‌خوانند و پیش از این نیز یک خبر جعلی دیگر را از قول مسئولان سازمان تجارت جهانی منتشر کرده بودند که گویا قصد انحلال این نهاد را دارند.


کاترین ماتیس، سخنگوی روزنامه نیویورک تایمز، ضمن تایید جعلی بودن نسخه‌های توزیع‌شده گفت که تحقیقی در این مورد در جریان است.


گروه تهیه کننده نسخه‌های جعلی روزنامه نیویورک تایمز در بیانیه‌ای که در وب‌سایت خود منتشر کرده گفته‌اند که تهیه این روزنامه جعلی بیش از شش ماه زمان برده و بیش از یک میلیون نسخه از آن نیز توزیع شده است.


چاب این روزنامه در شش چاپخانه مختلف انجام شده و پس از آن هزاران داوطلب کار توزیع آن را برعهده گرفته‌اند.


در یکی از مقالات این روزنامه جعلی این‌طور نوشته شده است: «باید مطمئن شویم که اوباما و سایر دموکرات‌هایی که انتخاب شده‌اند کار خود را به درستی انجام می‌دهند. پس از هشت، و حتی شاید ۲۸ سال، جهنمی اکنون زمان آن فرا رسیده است که بهشت را تصرف کنیم.»


«هشت سال» شاید اشاره‌ای باشد به دوران ریاست جمهوری جرج بوش؛ و «۲۸ سال» هم اشاره‌ای باشد به زمان آغاز ریاست جمهوری رونالد ریگان.


در یکی دیگر از مقاله‌های صفحه اول این روزنامه جعلی مطلبی است که کاندولیزا رایس را به عنوان «وزیر خارجه سابق آمریکا» معرفی می‌کند و می‌نویسد که دولت جرج بوش از همان ابتدا، و پیش از فرستادن نیروهای نظامی به عراق، می‌دانست که صدام حسین سلاح‌های کشتارهای جمعی ندارد.


تیترهای مهم دیگر در صفحه اول این نسخه جعلی نیویورک تایمز اینها هستند: «قانون پرداخت حداکثر دستمزد تصویب شد»، «صنایع ملی نفت متعهد شد هزینه مبارزه با گرمایش زمین را بپردازد» و «ملت آمریکا عزم کرده است اقتصادی سالم بنا کند».


به داوطلبانی که کار پخش نسخه‌های جعلی را برعهده گرفته بودند یک راهنمای مختصر داده شده بود که در آن چنین عباراتی دیده می‌شد: اگر از شما پرسیدند چه کسی این روزنامه را تهیه کرده است بگویید: کسی چه می‌داند؛ ولی شایعه است که گروهی از نویسندگان نشریات معتبر از جمله خود نیویورک تایمزی‌ها پشت این ماجرا هستند.


گروه «بله قربان‌گویان» پیشینه‌ای مشهور دارد و در سال ۲۰۰۴ فعالیت‌هایش موضوع یک کتاب و یک فیلم مستند قرار گرفت. این گروه در یکی دیگر از کارهای جعلی‌اش، خود را به عنوان نمایندگان رسمی شرکت معظم نفتی اکسون موبیل و شورای ملی نفت جا زدند و در یک کنفرانس نفتی در کانادا شرکت کردند.