گاهشمار مذاکرات صلح میان اسراییل و فلسطینی ها

اهود اولمرت و محمود عباس

پس از ماه ها رايزنی و مذاکره ميان فلسطينی ها و اسراييل، کنفرانس صلح خاورميانه پس از هفت سال وقفه، روز سه شنبه ۲۷ نوامبر ،در شهر آناپوليس آمريکا آغاز به کار می کند.


آنچه در پی می آيد گاهشمار تلاش های جامعه بين المللی برای پايان دادن به مخاصمه ميان اسراييل و فلسطينی ها و ايجاد صلح ميان آنهاست.



۲۶ مارچ سال ۱۹۷۹، انور سادات رييس جمهوری مصر و نخست وزير اسراييل قرارداد صلحی برای پايان جنگ ۳۰ ساله به امضا رساندند.


دسامبر سال ۱۹۸۷، انتفاضه اول فلسطينی ها آغاز شد.



۱۳ سپتامبر سال ۱۹۹۳ ، ياسر عرفات رهبر فلسطينی ها و اسحاق رابين، نخست وزير اسراييل در زمان رياست جمهوری بيل کلينتون قرارداد تاريخی اسلو را به امضا رساندند که به عنوان اولين اقدام فلسطينی ها برای به رسميت شناختن اسراييل قلمداد شده و فرمانروايی فلسطينيان بر نوار غزه و بانک غربی را محدود کرد.



اول ژوئن سال ۱۹۹۴، ياسر عرفات به قصد تشکيل حکومت فلسطينی به نوار غزه باز می گردد.



۲۶ اکتبر سال ۱۹۹۴، اسحاق رابين و شاه حسين پادشاه اردن قرار داد صلحی را به امضا می رسانند که بر اساس آن به جنگ ۴۶ ساله ميان دو حکومت پايان داده شد.



۴ نوامبر سال۱۹۹۵، اسحاق رابين ترور شد.



۲۵ جولای سال ۲۰۰۰، اجلاس صلح کمپ ديويد به ميزبانی آمريکا و با حضور اهود باراک نخست وزير اسراييل و ياسر عرفات رهبر تشکيلات خود گردان فلسطينی برگزار شد، اما پس از دو هفته بی نتيجه پايان يافت.



۲۸ سپتامبر سال ۲۰۰۰، جوانه های دومين انتفاضه فلسطينان پس از ملاقات آريل شارون از مسجدالاقصی شکل گرفت.



۲۱ ژانويه سال ۲۰۰۱، در آخرين تلاش ها برای رسيدن به صلح پيش از انتخابات ماه فوريه اسراييل ، احود باراک مذاکرات خود در تابای مصررا آغاز کرد؛ اين مذاکرات که بی نتيجه به پايان رسيد موجب شد که حزب کارگران به رهبری باراک انتخابات را به حزب دست راستی شارون واگذار کند.



۳۰ اوريل سال ۲۰۰۳، پيش نويس نقشه راه توسط چهار قدرت، ايالات متحده امريکا، اتحاديه اروپا، سازمان ملل متحد و روسيه تنظيم شد.



۱۱ نوامبر سال ۲۰۰۴، ياسر عرفات در پاريس چشم از جهان فروبست و محمود عباس رهبری تشکيلات خودگردان فلسطينی را در دست گرفت.



۸ فوريه سال ۲۰۰۵، آريل شارون و محمود عباس باب مذاکرات را در شرم الشيخ مصر گشودند.


۱۲ سپتامبر سال ۲۰۰۵، اسراييل پس از ۳۸ سال به طور کامل نيروهای نظامی خود را از نوار غزه خارج کرد.



۴ ژانويه سال ۲۰۰۶، آريل شارون، نخست وزير اسراييل دچار سکته مغزی شد و اهود اولمرت پس از پيروزی در انتخابات پارلمانی رهبری دولت اسراييل را بر عهده گرفت.



۲۵ ژانويه سال ۲۰۰۶، گروه اسلامگرای حماس در انتخابات پارلمانی سرزمين های فلسطينی به پيروزی رسيد و تحريم های غرب و جنگ داخلی ميان رهبران فلسطينی آغاز شد.



۱۴ ژوئن سال ۲۰۰۷، اختلافات ميان گروه فتح و حماس در درون تشکيلات خودگردان بالاگرفت و محمود عباس رهبر تشکيلات خودگردان گروه حماس را از پارلمان برکنار و گروه فتح را جايگزين آن کرد.



۱۶ جولای سال ۲۰۰۷، جرج بوش رييس جمهوری آمريکا از رهبران فلسطينی و اسراييلی و کشورهای عرب منطقه دعوت کرد که در ماه نوامبر برای تشکيل اجلاس صلح ديگری گردهمايی کنند.



۲۷ نوامبر سال ۲۰۰۷، جرج بوش ميزبان محمود عباس، اهود المرت و رهبران کشورهايی عربی در آناپوليس در مرکز ايالت مريلند آمريکا شد تا برای رسيدن به صلح، پيش از ترک کاخ سفيد در ژانويه سال ۲۰۰۹ گامی برداشته شود.