حسین زمان، خواننده موسیقی پاپ در تهران، می‌گوید که پیروز ارجمند مدیر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تلفنی به او اطلاع داده است که صلاحیت او برای انتشار آلبوم و اجرای صحنه‌ای مورد تایید قرار نگرفته است، این خبری است که آقای زمان در صفحه فیس‌بوک خود منتشر کرده است.
آقای ارجمند که پیش از این مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری بود با ماموریت بهره‌گیری از هنر موسیقی در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، حمایت از تنوع و تکثر در تولید و عرضه موسیقی و گسترش ظرفیت‌های موسیقی ایران این مسئولیت را بر عهده گرفته است.
Your browser doesn’t support HTML5
گفت‌وگوی محمد ضرغامی با حسین زمان را بشنوید
حسین زمان در روزهای آینده ترانه‌ای تازه را با نام «تو نباشی» از طریق بازار غیر رسمی موسیقی پاپ داخل ایران منتشر خواهد کرد.
رادیوفردا جزئیات این خبر را از حسین زمان جویا شده است.
حسین زمان: آقای پارسایی مدیرکل دفتر موسیقی بودند که از مدیران دولت قبلی بودند. ایشان به من گفته بودند صبر کنید تا مسئله حل شود. خب، ایشان رفتند و آقای ارجمند به جای ایشان آمدند حتی یک بار، تلفنی با ایشان صحبت کردم و به من گفتند حتما این مسئله را حلش می‌کنیم و شما صبر کنید تا دو، سه روز دیگر به شما خبر می‌دهم، دو، سه روز تبدیل شد به دو هفته و خبری نشد، تا این که ۱۶ بهمن من به دفترایشان تلفن زدم و مسئول دفتر ایشان گفتند، آقای ارجمند گفته‌اند که به شما بگوییم که در حال حاضر متاسفانه نمی‌توانیم به شما مجوز بدهیم.
آقای زمان! دلیلی هم آوردند؟
نه. متاسفانه ابتدا گفته بودند که دو نامه از بالا روی پرونده شماست.
منظورشان از بالا کجاست؟
حراست معاونت هنری وزارت ارشاد به من گفت که نامه‌هایی از بالا برای ما ارسال شده است. خب، قاعدتا بالا، یا از حراست کل وزارت ارشاد است یا از جاهایی بیرون از وزارتخانه است.
شما پیش از این برای صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران اجرا می‌کردید. در این مدت مشخص شده بود که به شما بگویند قانونا ممنوع‌الصدا هستید یا خودتان به این نتیجه رسیدید؟
سال‌های سال است از زمان آقای لاریجانی و بعدهم آقای ضرغامی، به تهیه‌کننده‌های مختلف صدا و سیما ابلاغ شده است که کارهای حسین زمان ممنوع‌الپخش است. و من نامه‌ای هم از رئیس صدا و سیما دیدم که در آن به صراحت قید شده که کارهای مرا نباید پخش کنند.
آیا حراست این قدرت را دارد که تاثیر بگذارد روی این که خواننده‌ای بتواند ادامه فعالیت بدهد یا این که مجوزهای لازم را دریافت کند؟
بله. وقتی که من به حراست دفتر موسیقی وزارت ارشاد مراجعه کردم. پرونده من در حراست بود و پرونده را یکی از مسئولین حراست باز کرد و به من گفت که شما نامه‌هایی در این پرونده دارید که از بالا به ما ابلاغ شده که شما حق تولید آلبوم و اجرای کنسرت ندارید.
دلیل خاصی را خودتان سراغ دارید که این‌ها مبنایی شده باشد برای این که با شما چنین برخوردی صورت بگیرد؟
برای خود من کاملا مشخص است. ببینید اگر من فقط در لباس یک خواننده موسیقی پاپ ظاهر می‌شدم و چیزهایی را می‌خواندم که در آن پیامی نداشته نباشد و در آن‌ها روشنگری نباشد و یا به طور کلی اگر من شخصیتی بودم که سرم در لاک خودم بود و کاری با مسائل سیاسی و اجتماعی نداشتم به راحتی قطعا می‌توانستنم مجوز بگیرم. ما انواع و اقسام این برخوردها را دیده‌ایم. دیده‌ایم که با جعفر پناهی به عنوان یک هنرمند چه برخوردهایی شد.
چطور است با تغییراتی که صورت گرفته و امیدهایی که بود، همچنان پرونده شما با مشکل روبه‌رو است و اجازه فعالیت به شما داده نشده است؟
به خاطر این که قدرت و اختیار در دست آقایان نیست. وقتی یک نامه از جایی صادر می‌شود و به آن‌ها ابلاغ می‌شود که فلانی حق ندارد فعالیت هنری انجام دهد، دیگر به نظر من از دست‌شان خارج است. و این یک مشکل جدی است که دولت آقای روحانی با آن مواجه است و وقتی با یک مشکلاتی این‌چنینی مواجه می‌شوند یا باید مماشات کنند یا این که پای حرف‌شان بایستند، که به نظر من فعلا مسیر مماشات را در پیش گرفتند.
بعضی از دوستان به من سفارش می‌کردند که شما خیلی تحت فشار نگذار و فرصت بده، ما هم گفتیم بسیار خب. هرچند که فرصت عملا معنی ندارد و مگر عمر یک هنرمند چقدر است که بخواهد هشت سالش را آن گونه سپری کند و الان هم چهار سال دیگر صبر کنیم و ببینیم در این دولت چه اتفاقی خواهد افتاد.
یعنی شما می‌خواهید فعالیت خود را کنار بگذارید؟
نه خیر. من فعالیت خودم را کنار نمی‌گذارم. من در همین سال‌هایی که در فشار بودم فعالیت خودم را کنار نگذاشتم و با چنگ و دندان و به هر سختی که بوده بالاخره سعی کرده‌ام که تولیداتی داشته باشم، اگرچه برایم خیلی سخت بوده و هزینه‌ها برای منی که درآمد آن‌چنانی هم ندارم، بسیار بالاست.
چون به برکت لطف و عنایت آقایان حاکم در دولت قبلی، بنده نزدیک به پنج، شش ماه است که همان تدریسی هم که در دانشگاه داشتم با مشکل مواجه شده و خب بالاخره کسی هم که درآمدی ندارد و اگر بخواهد تولید را هم خودش بر عهده بگیرد، شما می‌دانید که چه فشاری به او می‌آید، ولی این کار را کرده‌ام و به خاطر عقایدم، تا هر آنجا که بتوانم بهایش را حاضرم بپردازم.
