روزنامه آمریکایی واشینگتن پست در گزارشی می‌نویسد: «تحریم‌های دولت آمریکا علیه سیستم بانکی ایران روی تمام عرصه‌های اقتصادی کشور اثر گذاشته است. اما به گفته کار‌شناسان عرصه بهداشت و درمان این فشارهای خارجی به مرور بیماران مبتلا به بیماری‌های حساس و خطرناک را نیز تحت تاثیر قرار داده و کمبود مواد اولیه برای تولید داروهای ضروری در ایران اکنون به یک معضل بدل شده است.»
گزارشگر «واشینگتن پست» از قول کار‌شناسان پزشکی در ایران می‌نویسد که بیماران مبتلا به سرطان یا افرادی که به بیماری‌های به‌اصطلاح خاص مثل سرطان و نارسایی‌های خونی دیگر مبتلا هستند یا بیمارانی که منتظر پیوند کلیه هستند برای حفظ سلامت و ادامه درمان به داروهای ویژه‌ای نیاز دارند که کمبود آن می‌تواند جان این افراد را به خطر بیندازد.
میلاد، پسربچه هشت‌ساله‌ای، که به بیماری هموفیلی مبتلا است برای کنترل بیماری خود به تزریق دارویی نیاز دارد که ساخت آمریکاست. اما در ماه‌های اخیر این دارو در بازار بسیار نایاب شده است. پدر و مادر میلاد وی را از شهر کوهدشت در استان لرستان و در چهارصد کیلومتری تهران به پایتخت آورده‌اند تا شاید در شهر تهران بتوانند به مقدار کافی این دارو را پیدا کنند.
اما در تهران نیز این دارو به حد کافی وجود ندارد و اکنون میلاد با خطر فلج شدن یکی از پا‌ها و احتمال خون‌ریزی شدید روبه‌رو است که در نهایت می‌تواند به مرگ او منجر شود.
گزارشگر «واشینگتن پست» می‌افزاید که سران حکومت جمهوری اسلامی مدعی‌اند که تحریم‌های خارجی تاکنون تاثیر چندانی نداشته و بر ادامه فعالیت‌های هسته‌ای تاکید می‌کنند. در همین حال دولت ایران در یک کارزار تبلیغاتی چنین ادعا می‌کند که ۹۷ درصد از داروهای مورد نیاز مردم در داخل کشور تهیه می‌شود و از این طریق می‌کوشد با نگرانی‌های مردم مقابله کند.
اما احمد قویدل، رئیس انجمن بیماران هموفیلی ایران، که نهادی غیردولتی است می‌گوید پیدا کردن داروهای لازم برای این دسته از بیماران بسیار دشوار شده است. وی مدعی است که اخیرا یک مرد جوان پس از تصادف رانندگی در یکی از شهرهای جنوب ایران به خاطر نبود داروهای لازم برای منعقد کردن خون جان خود را از دست داده است.
کار‌شناسان امور پزشکی می‌گویند با وجود آن که داروهایی که واردات‌شان کاهش یافته از نظر کمیت تنها درصد کمی از کل داروی مورد نیاز کشور را تشکیل می‌دهند، اکثر آنها داروهای مورد نیاز برای بیماری‌های مزمن و خطرناک هستند که یا در ایران تولید نمی‌شوند یا مشابه ایرانی آن به هیچ وجه موثر نیست.
در همین حال کارخانجات داروسازی ایران نیمی از مواد اولیه مورد نیاز خود را از کشورهای غربی، چین و هند وارد می‌کنند. طبق مقررات وزارت خزانه‌داری آمریکا صادرات دارو و مواد غذایی به ایران ممنوع نیست، ولی در هر مورد مشخص به مجوز قانونی نیاز هست.
با این همه موسسه‌های خارجی که یک چنین مجوزی نیز دارند از شرایط موجود ناراضی‌اند. شرکت‌های ایرانی واردکننده دارو نیز می‌گویند که با وجود انتقال معاملات بانکی خود از بانک‌های اروپایی به بانک‌های دیگر و حتی استفاده از شرکت‌های واسطه هنوز هم داروهای لازم یا با تاخیر و یا در حجم ناکافی به ایران می‌رسد.
گزارشگر «واشینگتن پست» پس از اشاره‌ای به مشکلات افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن و پیچیده مثل کسانی که نارسایی کلیه دارند می‌افزاید که بسیاری از مردم ایران نگران هستند که در صورت ادامه وضع موجود حتی داروهای مورد نیاز برای معالجه بیماری‌های ساده‌تر نیز کمیاب شود.
اما برای افرادی مثل میلاد، پسر بچه هشت ساله مبتلا به هموفیلی، و والدین وی این نگرانی مربوط به امروز است. مادر میلاد می‌گوید: «از دیروز که به تهران رسیده‌ایم و توانستیم برای مصرف دو روز دارو پیدا کنیم وضع پسرم بهتر است. اما باید هر روز به داروخانه‌ها سر بزنم و ببینم تعداد بیشتری آمپول پیدا خواهم کرد یا نه.»
زندگی میلاد و امثال او به آمپول «فیبا» وابسته است، دارویی ساخت آمریکا که تحت تاثیر تحریم‌های خارجی اکنون در ایران کمیاب است.
گزارشگر «واشینگتن پست» از قول کار‌شناسان پزشکی در ایران می‌نویسد که بیماران مبتلا به سرطان یا افرادی که به بیماری‌های به‌اصطلاح خاص مثل سرطان و نارسایی‌های خونی دیگر مبتلا هستند یا بیمارانی که منتظر پیوند کلیه هستند برای حفظ سلامت و ادامه درمان به داروهای ویژه‌ای نیاز دارند که کمبود آن می‌تواند جان این افراد را به خطر بیندازد.
میلاد، پسربچه هشت‌ساله‌ای، که به بیماری هموفیلی مبتلا است برای کنترل بیماری خود به تزریق دارویی نیاز دارد که ساخت آمریکاست. اما در ماه‌های اخیر این دارو در بازار بسیار نایاب شده است. پدر و مادر میلاد وی را از شهر کوهدشت در استان لرستان و در چهارصد کیلومتری تهران به پایتخت آورده‌اند تا شاید در شهر تهران بتوانند به مقدار کافی این دارو را پیدا کنند.
اما در تهران نیز این دارو به حد کافی وجود ندارد و اکنون میلاد با خطر فلج شدن یکی از پا‌ها و احتمال خون‌ریزی شدید روبه‌رو است که در نهایت می‌تواند به مرگ او منجر شود.
گزارشگر «واشینگتن پست» می‌افزاید که سران حکومت جمهوری اسلامی مدعی‌اند که تحریم‌های خارجی تاکنون تاثیر چندانی نداشته و بر ادامه فعالیت‌های هسته‌ای تاکید می‌کنند. در همین حال دولت ایران در یک کارزار تبلیغاتی چنین ادعا می‌کند که ۹۷ درصد از داروهای مورد نیاز مردم در داخل کشور تهیه می‌شود و از این طریق می‌کوشد با نگرانی‌های مردم مقابله کند.
اما احمد قویدل، رئیس انجمن بیماران هموفیلی ایران، که نهادی غیردولتی است می‌گوید پیدا کردن داروهای لازم برای این دسته از بیماران بسیار دشوار شده است. وی مدعی است که اخیرا یک مرد جوان پس از تصادف رانندگی در یکی از شهرهای جنوب ایران به خاطر نبود داروهای لازم برای منعقد کردن خون جان خود را از دست داده است.
کار‌شناسان امور پزشکی می‌گویند با وجود آن که داروهایی که واردات‌شان کاهش یافته از نظر کمیت تنها درصد کمی از کل داروی مورد نیاز کشور را تشکیل می‌دهند، اکثر آنها داروهای مورد نیاز برای بیماری‌های مزمن و خطرناک هستند که یا در ایران تولید نمی‌شوند یا مشابه ایرانی آن به هیچ وجه موثر نیست.
در همین حال کارخانجات داروسازی ایران نیمی از مواد اولیه مورد نیاز خود را از کشورهای غربی، چین و هند وارد می‌کنند. طبق مقررات وزارت خزانه‌داری آمریکا صادرات دارو و مواد غذایی به ایران ممنوع نیست، ولی در هر مورد مشخص به مجوز قانونی نیاز هست.
با این همه موسسه‌های خارجی که یک چنین مجوزی نیز دارند از شرایط موجود ناراضی‌اند. شرکت‌های ایرانی واردکننده دارو نیز می‌گویند که با وجود انتقال معاملات بانکی خود از بانک‌های اروپایی به بانک‌های دیگر و حتی استفاده از شرکت‌های واسطه هنوز هم داروهای لازم یا با تاخیر و یا در حجم ناکافی به ایران می‌رسد.
گزارشگر «واشینگتن پست» پس از اشاره‌ای به مشکلات افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن و پیچیده مثل کسانی که نارسایی کلیه دارند می‌افزاید که بسیاری از مردم ایران نگران هستند که در صورت ادامه وضع موجود حتی داروهای مورد نیاز برای معالجه بیماری‌های ساده‌تر نیز کمیاب شود.
اما برای افرادی مثل میلاد، پسر بچه هشت ساله مبتلا به هموفیلی، و والدین وی این نگرانی مربوط به امروز است. مادر میلاد می‌گوید: «از دیروز که به تهران رسیده‌ایم و توانستیم برای مصرف دو روز دارو پیدا کنیم وضع پسرم بهتر است. اما باید هر روز به داروخانه‌ها سر بزنم و ببینم تعداد بیشتری آمپول پیدا خواهم کرد یا نه.»
زندگی میلاد و امثال او به آمپول «فیبا» وابسته است، دارویی ساخت آمریکا که تحت تاثیر تحریم‌های خارجی اکنون در ایران کمیاب است.