پل مک کارتنی، عضو سابق گروه معروف «بيتلها»، در نظر دارد قطعه ناشناخته ای از اين گروه ليورپولی را منتشر کند.
آقای مک کارتنی برای انتشار اين قطعه به اجازه رسمی رينگو استار، درام نواز «بيتلها» و همچنین ورثه جان لنون و جرج هريسون، دو عضو فقيد گروه، نياز دارد.
پل مک کارتنی این قطعه چهارده دقيقه ای را با عنوان «کارناوال نور» و پس از ۴۱ سال از اين گروه افسانه ای موسيقی راک عرضه میکند.
اين قطعه در سال ۱۹۶۷ ساخته شده و متاثر از آثار جان کيج و کارلهاينتس اشتوکهاوزن، آهنگسازان آوانگارد، است.
قطعه «کارناوال نور» تنها يک بار در يک جشنواره موسيقی الکترونيکی در لندن اجرا شد و شنوندگان به هيچ وجه نمی دانستند که اين قطعه اثر کدام گروه است.
پل مک کارتنی در آن زمان سفارش اجرای قطعه ای برای ارائه به جشنواره موسيقی الکترونيکی را پذيرفته بود.
بنا بر برخی اظهارات، مک کارتنی به هنگام ضبط کاری از «بيتلها» گروه را برای اجرای اين سفارش ترغيب کرد تا «فقط خود را رها کنند و از هر امکانی استفاده کنند: سر و صدا، فرياد، نواختن ساز؛ لازم نيست مفهومی هم داشته باشد.»
مک کارتنی در گفت و گو با شبکه جهانی بی بی سی گفت که اين قطعه را دوست دارد «برای اين که بيتلها به دور از صحنه و آزاد کار کرده اند.»
قرار است راديو بی بی سی پنج شنبه آينده بخش هايی از اين قطعه را پخش کند. در اين قطعه صدای نامتعارف گيتار و ارگ با خر خر گلو و فريادهايی چون «بارسلونا!» و «حالت خوبه!» با صدای جان لنون و پل مک کارتنی در هم آميخته است.
مک کارتنی خود زمانی که در گروه «بيتلها» فعاليت می کرد معروف بود که بيش از همه به ملودی گرايش دارد.
چهل سال پيش جان لنون به همراه همسرش يوکو اونو و جرج هريسون در «آلبوم سفيد»، نهمين آلبوم «بيتلها» که برخی از صاحب نظران آن را يکی از بهترين های تاريخ موسيقی می دانند، در قطعه ای با نام «انقلاب شماره ۹» دست به کار در زمینه «موسيقی تجربی» زد.
قطعه «انقلاب شماره ۹» که با زمان ۸ دقيقه و ۲۲ ثانيه طولانی ترين کار «بيتلها» به شمار میرود کولاژی از موسيقی و صداست.
مک کارتنی می گوید: در نظر دارد «کارناوال نور» را در «برگزیده های بيتل ها» منتشر کند، اما برای این کار باید توافق رينگو استار، درام نواز گروه و يوکو اونو و اوليويا هريسون، بيوه های لنون و هريسون ، را به دست آورد.
«برگزیده های بيتلها» مجموعه ای است که از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ در آن سه آلبوم دوتايی، يک ويدئو و يک کتاب از اين گروه منتشر شده است.
جان کيج آمريکايی يکی از تاثيرگذارترين موسيقيدانان قرن بيستم بود که در سال ۱۹۹۲ در سن ۸۰ سالگی درگذشت. او تاثير بسزايی بر نوع و تئوری موسيقی گذاشت.
کارل هاينتس اشتوکهاوزن آلمانی نيز همين نقش را به ويژه در موسيقی الکترونيک داشت. اشتوکهاوزن در دسامبر سال گذشته در ۷۹ سالگی درگذشت.