حسنی مبارک، رئیس جمهور مصر، روز چهارشنبه گفت که «تنها خدا می‌داند که بعد از او چه کسی رهبری مصر را در دست خواهد گرفت».
آقای مبارک روز چهارشنبه در نشست خبری در رم، پایتخت ایتالیا، پس از دیدار با سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر ایتالیا، در پاسخ به این پرسش که چه کسی بعد از مرگ او به رهبری مصر خواهد رسید، گفت: «هیچ کس از این امر آگاه نیست، تنها خدا می‌داند که چه کسی جانشین من خواهد شد و هر کسی که به این مقام برسد، همان کسی است که خدا خواسته است.»
به گزارش خبرگزاری رویترز، آقای مبارک که از این پرسش ناگهانی آشکارا کمی ناراحت شده بود، در پایان این سخنان خود به همان خبرنگار گفت: «سوال خوبی بود.»
حسنی مبارک که اخیرا ۸۲ ساله شده است ماه مارس برای عمل جراحی مدتی در آلمان بستری بود. این دومین بار در یک دوره کوتاه بود که او در بیمارستان بستری می‌شد.
هنگامی که پس از گذشت یک هفته از آخرین عمل جراحی حسنی مبارک، عکسی از او منتشر نشد، شایعات زیادی مصر را فرا گرفت و تلویزیون مصر خبرنگاران خود را به بستر آقای مبارک در آلمان فرستاد تا نشان داده شود که رئیس جمهوری کشور در قید حیات است.
منابع خبری مصری می‌گویند که از سال گذشته که نوه سیزده ساله آقای مبارک درگذشته است، او روحیه خود را از دست داده و اکثرا غمگین است.
اما، به گزارش خبرگزاری رویترز، آقای برلوسکونی روز چهارشنبه پس از دیدار با آقای مبارک گفته است که میهمان خود را «سرحال و با روحیه خوب و بانشاط» یافته است.
ریاست جمهوری آقای مبارک همانند رهبری اکثر کشورهای عربی در خاورمیانه عملا به مقامی مادام‌العمر تبدیل شده و او ۲۹ سال پی درپی در این مسند بوده است.
در همین حال رقابت در مصر برای جانشینی آقای مبارک از چندی پیش، و در پی بازگشت محمد البرادعی، مدیرکل پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، به زادگاهش شدت گرفته است.
آقای البرادعی که پس از چند دهه زندگی در غرب وارد صحنه سیاست مصر شده است، در این مدت سفرهای متعددی به گوشه و کنار کشورش داشته است.
جمال مبارک، پسر حسنی مبارک، نیز یکی از نامزدهای اصلی برای دوره‌ای است که پدرش سرانجام رئیس جمهوری مصر را ترک گوید.
این در حالی است که رقیبان حسنی و جمال مبارک، به‌ویژه از فراکسیون اخوان‌المسلمین در مجلس مصر، از هفته گذشته انتقادها از خاندان مبارک را به خاطرتمدید قوانین اضطراری کشور شدت بخشیده‌اند.
حسنی مبارک از زمان ترور محمد انور سادات در سال ۱۹۸۱ به دست خالد اسلامبولی، افسر بنیادگرای اسلامی در ارتش مصر، رهبری مصر را به دست گرفته و پیوسته قوانین اضطراری این کشور را تمدید کرده است.
آقای مبارک آخرین بار با این استدلال که «مصر با خطر ترور و مواد مخدر روبه‌روست»، قوانین اضطراری مصر را تا آخر ماه مه سال ۲۰۱۲ با رای حمایتی مجلس تمدید کرد.
مصر، مقر اتحادیه عرب و نیز پایگاه الازهر، دانشگاه بزرگ جهان اسلام، نقش مهمی در رهبری جهان عربی و اسلامی دارد، هرچند که نخستین کشور جهان عرب بود که با امضای پیمان صلح کمپ دیوید در سال ۱۹۷۸ با اسرائیل در زمان رهبری انور سادات بر مصر و نخست وزیری مناخم بگین در اسرائیل، با کشور عبری پیمان صلح کامل و برقراری مناسبات سیاسی در سطح سفیر برقرار کرد.
مصر از زمان روی کار آمدن جمهوری اسلامی در ایران با دولت تهران رابطه نداشته و برخی تلاش‌ها در دو دهه اخیر صرفا منجر به گشایش دفتر حفاظت از منافع ایران در قاهره و دفتر مشابهی از سوی مصر در تهران شده است.
به گفته ناظران، هرگونه تغییر و تحول در رهبری مصر اثرات تلاطمی شگرفی بر وضعیت منطقه خواهد گذاشت و ممکن است که شرایط این بخش از جهان را به‌شدت تحت تاثیر قرار دهد، به ویژه آن که بنیادگرایان اسلامی که در سه دهه اخیر در مصر روندی رو به افزایش داشته‌اند، همواره مترصد استفاده از فرصت‌ها بوده‌اند.
آقای مبارک روز چهارشنبه در نشست خبری در رم، پایتخت ایتالیا، پس از دیدار با سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر ایتالیا، در پاسخ به این پرسش که چه کسی بعد از مرگ او به رهبری مصر خواهد رسید، گفت: «هیچ کس از این امر آگاه نیست، تنها خدا می‌داند که چه کسی جانشین من خواهد شد و هر کسی که به این مقام برسد، همان کسی است که خدا خواسته است.»
به گزارش خبرگزاری رویترز، آقای مبارک که از این پرسش ناگهانی آشکارا کمی ناراحت شده بود، در پایان این سخنان خود به همان خبرنگار گفت: «سوال خوبی بود.»
حسنی مبارک که اخیرا ۸۲ ساله شده است ماه مارس برای عمل جراحی مدتی در آلمان بستری بود. این دومین بار در یک دوره کوتاه بود که او در بیمارستان بستری می‌شد.
هنگامی که پس از گذشت یک هفته از آخرین عمل جراحی حسنی مبارک، عکسی از او منتشر نشد، شایعات زیادی مصر را فرا گرفت و تلویزیون مصر خبرنگاران خود را به بستر آقای مبارک در آلمان فرستاد تا نشان داده شود که رئیس جمهوری کشور در قید حیات است.
منابع خبری مصری می‌گویند که از سال گذشته که نوه سیزده ساله آقای مبارک درگذشته است، او روحیه خود را از دست داده و اکثرا غمگین است.
اما، به گزارش خبرگزاری رویترز، آقای برلوسکونی روز چهارشنبه پس از دیدار با آقای مبارک گفته است که میهمان خود را «سرحال و با روحیه خوب و بانشاط» یافته است.
ریاست جمهوری آقای مبارک همانند رهبری اکثر کشورهای عربی در خاورمیانه عملا به مقامی مادام‌العمر تبدیل شده و او ۲۹ سال پی درپی در این مسند بوده است.
در همین حال رقابت در مصر برای جانشینی آقای مبارک از چندی پیش، و در پی بازگشت محمد البرادعی، مدیرکل پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، به زادگاهش شدت گرفته است.
آقای البرادعی که پس از چند دهه زندگی در غرب وارد صحنه سیاست مصر شده است، در این مدت سفرهای متعددی به گوشه و کنار کشورش داشته است.
جمال مبارک، پسر حسنی مبارک، نیز یکی از نامزدهای اصلی برای دوره‌ای است که پدرش سرانجام رئیس جمهوری مصر را ترک گوید.
این در حالی است که رقیبان حسنی و جمال مبارک، به‌ویژه از فراکسیون اخوان‌المسلمین در مجلس مصر، از هفته گذشته انتقادها از خاندان مبارک را به خاطرتمدید قوانین اضطراری کشور شدت بخشیده‌اند.
حسنی مبارک از زمان ترور محمد انور سادات در سال ۱۹۸۱ به دست خالد اسلامبولی، افسر بنیادگرای اسلامی در ارتش مصر، رهبری مصر را به دست گرفته و پیوسته قوانین اضطراری این کشور را تمدید کرده است.
آقای مبارک آخرین بار با این استدلال که «مصر با خطر ترور و مواد مخدر روبه‌روست»، قوانین اضطراری مصر را تا آخر ماه مه سال ۲۰۱۲ با رای حمایتی مجلس تمدید کرد.
مصر، مقر اتحادیه عرب و نیز پایگاه الازهر، دانشگاه بزرگ جهان اسلام، نقش مهمی در رهبری جهان عربی و اسلامی دارد، هرچند که نخستین کشور جهان عرب بود که با امضای پیمان صلح کمپ دیوید در سال ۱۹۷۸ با اسرائیل در زمان رهبری انور سادات بر مصر و نخست وزیری مناخم بگین در اسرائیل، با کشور عبری پیمان صلح کامل و برقراری مناسبات سیاسی در سطح سفیر برقرار کرد.
مصر از زمان روی کار آمدن جمهوری اسلامی در ایران با دولت تهران رابطه نداشته و برخی تلاش‌ها در دو دهه اخیر صرفا منجر به گشایش دفتر حفاظت از منافع ایران در قاهره و دفتر مشابهی از سوی مصر در تهران شده است.
به گفته ناظران، هرگونه تغییر و تحول در رهبری مصر اثرات تلاطمی شگرفی بر وضعیت منطقه خواهد گذاشت و ممکن است که شرایط این بخش از جهان را به‌شدت تحت تاثیر قرار دهد، به ویژه آن که بنیادگرایان اسلامی که در سه دهه اخیر در مصر روندی رو به افزایش داشته‌اند، همواره مترصد استفاده از فرصت‌ها بوده‌اند.