حمله ارتش آمریکا به «شبکه قاچاق بمب از ایران به عراق»

خودروهای نظامی ارتش آمریکا در شهرک شیعه نشین صدر

ارتش آمريکا اعلام کرد که با هدف متلاشی ساختن شبکه ای که ظن آن می رود برای ورود مواد منفجره پيشرفته از ايران به عراق فعاليت می کند، به شهرک شيعه نشين صدر يورش برده و سه نفر را بازداشت کرده است.


خبرگزاری رويترز گزارش داد که در اين حمله، دست کم درون يک خودرو، مواد منفجره ای کشف و خنثی شده اند.


به گفته ارتش آمريکا، اين ظن وجود دارد که شبکه مورد نظر، افرادی را برای آموزش عمليات تروريستی به ايران اعزام می کند.


آنها همچنين می گويند که احتمالا اين شبکه مواد منفجره پيچيده ای را به نام EFP، (مواد منفجره نفوذ کننده) از ايران به عراق قاچاق می کنند. اين مواد بيشتر برای ساخت بمب های مورد نياز جنگ های پارتيزانی کاربرد دارند.


ايران همواره اتهام کمک تسليحاتی به گروه های شورشی عراق را تکذيب کرده و ديپلمات های ايرانی می گويند که ثبات عراق، به نفع جمهوری اسلامی ايران است، اما نيروهای آمريکايی مستقر در عراق، ايران را متهم می کنند که با کمک های تسليحاتی و مالی خود، به ناآرامی های عراق دامن می زند.


يک روز خونين ديگر


روز جمعه، در پی انفجارهای پياپی بر روی سه پل مهم و اصلی در نزديکی بغداد، ۲۹ نفر کشته شدند و دو راه مهم که به پايتخت ختم می شدند نيز توسط شورشيان آسيب جدی ديدند.


بعد از آغاز طرح سه ماهه امنيتی در بغداد که به شکل مشترک توسط ارتش های دو کشور آمريکا و عراق اجرا شد، انفجارهای روز جمعه را می توان آخرين «حملات جدی» شورشيان در سلسله حملات واکنشی به اين طرح، قلمداد کرد.


پليس عراق اعلام کرد که در حملات انتحاری دو وانت بمب گذاری شده، ايستگاههای پليس بر روی دو پل در منطقه شيعه نشين جنوب بغداد تخريب شدند و ضمن اينکه پل ها نیز به سختی ويران شدند، ۲۲ نفر جان خود را از دست دادند. در اين حملات ۶۰ نفر نيز زخمی شدند.


همچنين يک وانت بمب گذاری شده ديگر نيز در يک حمله انتحاری مشابه، به پلی که بخشی از جاده اصلی متصل کننده پايتخت به شهرهای شمالی بود حمله کرد. عبور و مرور بر روی اين پل نيز در حال حاضر ممکن نيست.


همزمان با اين حملات، جلال طالبانی، رييس جمهوری عراق در کشور بريتانيا گفت که عراق، تا يک يا دو سال ديگر، کماکان به حضور نيروهای نظامی بريتانيايی و آمريکايی در خاک خود، نيازمند است.


آقای طالبانی در سخنرانی خود برای دانشجويان در دانشگاه بزرگ کمبريج گفت: «من فکر می کنم تا يک يا دو سال ديگر ما توانايی خواهيم داشت که ارتش خودمان را کامل کنيم و به دوستانمان بدرود بگوييم.»