سی و هشتمين نشست «مجمع اقتصاد جهانی» که چهار شنبه بيست و سوم ژانويه در تفرجگاه معروف زمستانی «داووس» در سوييس گشايش می يابد، همچون نشست های پيشين آن، شمار زيادی از با نفوذ ترين رهبران سياسی و اقتصادی را به منظور بررسی مسايل سرنوشت ساز جامعه انسانی، گرد ميآورد.
نشست سال ۲۰۰۸ «داووس»، که در آن ۲۷ رييس کشور و دولت، ۱۱۳ وزير و صد ها نفر از نمايندگتن جامعه مدنی و روسای کمپانی های بزرگ جهان شرکت دارند، به گونه ای غافلگير کننده، با مهم ترين طوفان مالی قرن بيست ويکم ميلادی همزمان شده و ترديدی نيست که بخش مهمی از فعاليت های نشست به ابعاد اين طوفان و چگونگی مقابله با آن اختصاص خواهد يافت.
در پی سقوط روز دوشنبه شاخص های بازار سهام در مراکز بزرگ مالی اروپا و آسيا، بانک فدرال ايالات متحده سه شنبه ۲۲ ژانويه با کاهش چشمگير نرخ بهره توانست راه را بر سقوط بيشتر ببندد.
با اين حال ترديدی نيست که در سال ۲۰۰۸ ميلادی، اقتصاد جهانی با دوره ای کم و بيش طوفانی دست به گريبان است و همين چشم انداز نگرانی آور، پرسش های حساسی را مطرح می کند :
- رکود اقتصادی در آمريکا چه ابعادی خواهد داشت و بر ديگر اقتصاد ها چه تاثيری خواهد گذاشت؟ آيا سخن بر سر کاهش چند ماهه نرخ رشد توليد ناخالص داخلی در بزرگ ترين قدرت اقتصادی جهان است يا رکودی عميق که دستکم يکسال و يا حتی بيشتر ادامه خواهد يافت؟
- در صورت فرو رفتن آمريکا در رکود، آيا قدرت های اقتصادی نوظهور، به ويژه چين و هند، توانايی آنرا خواهند داشت که به عنوان لکوموتيو اقتصاد جهانی، جای آنرا را بگيرند؟ و اگر اقتصاد های اين دو غول جمعيتی نيز، زير تاثير بحران، از نفس بيفتند، بحران اقتصادی به کجا خواهد کشيد؟
- بازار جهانی نفت و گاز چگونه تحول خواهد يافت؟ آيا با از نفس افتادن رشد اقتصادی در جهان، دوران شکوفايی بازار نفت نيز سپری خواهد شد و، در اين صورت، تاثير آن بر کشور های صادر کننده نفت چگونه خواهد بود؟
- اگر سقوط ارزش دلار شدت بگيرد، نظام پولی و مالی جهان در چه وضعيتی قرار خواهد گرفت؟ برای پايه ريزی يک نظام پولی با ثبات تر، چه بايد کرد؟
- شدت گرفتن احتمالی سقوط بهای مسکن در ايالات متحده و سرايت آن به بازار مسکن ديگر کشور ها به ويژه انگلستان، چه پيآمد هايی خواهد داشت؟
- آيا اوجگيری تورم در اقتصاد های بزرگ جهان دراز مدت خواهد بود و راه رويارويی با آن چيست؟
- افزايش بهای مواد غذايی تا کجا پيش خواهد رفت و چگونه می توان با تاثير مخرب آن بر کشور های فقير مقابله کرد؟
اين پرسش های اقتصادی، در کنار پرسش های مربوط به امنيت و سياست جهان، بر نشست پنج روزه داووس سنگينی خواهد کرد.
در ميان مهم ترين چهره های شرکت کننده در نشست امسال داووس می توان از پرويز مشرف، رييس جمهوری پاکستان، کانداليزا رايس، وزير امور خارجه آمريکا، تونی بلر، نخست وزير سابق بريتانيا، شيمون پرز رييس جمهوری اسراييل و بيل گيتس بنيانگذار شرکت مايکروسافت نام برد.
«مجمع اقتصاد جهانی» داووس، که يک سازمان غير دولتی است، در سال ۱۹۷۱ ميلادی از سوی کلاز شوآب، استاد اقتصاد آلمانی الاصل مقيم سوييس، پايه گذاری شد.
اين مجمع، که سيصد حقوق بگير از ۵۵ کشور جهان را در خدمت خود دارد، نشست هايی را نيز در سطوح منطقه ای برگزار می کند، از جمله در چين، خاور ميانه، آفريقا، هند و آمريکای لاتين.
از ميان رهبران ارشد سياسی ايران، محمد خاتمی در نشست سال ۲۰۰۴ داووس شرکت کرد. حضور آقای خاتمی در اين نشست در شرايطی انجام گرفت که ايران با يکی از مهم ترين بحران های سياسی خود روبرو بود.
در آن هنگام تجربه اصلاحات با موانع سرسختانه درون نظام روبرو شده و احتمال تسلط مطلق جناح معروف به محافظه کار بر همه اهرم های قدرت در جمهوری اسلامی، سخت بالا گرفته بود.
در آن شرايط طيف در بر گيرنده اصلاح طلبان اميدوار بود حضور رييس جمهوری اسلامی در نشست «داووس» تمايل آن را به «تعامل با جهان»، به جامعه ی بين المللی منتقل کند.
در نشست سال ۲۰۰۸ داووس، تنش های موجود در روابط ايران و جامعه بين المللی يکی از داغ ترين پرونده های ژئوپوليتيک مورد بحت شرکت کنندگان در مجمع اقتصاد جهانی است.