پنج کشور جنوب شرقی اروپايی، روز سه شنبه قرارداد احداث يک خط لوله از دريای سياه تا ايتاليا را با هدف رساندن نفت و گاز دريای خزر به اتحاديه اروپا، امضا کردند.
به گزارش خبرگزاری رويتزر، اين پروژه به اروپا کمک خواهد کرد تا از نياز شديدی که برای تهيه انرژی به کشور روسيه و کشورهای خاورميانه دارد، نجات يابد.
بنا به آمارهای ايالات متحده آمريکا، دريای خزر، سومين منبع نفت و گاز طبيعی در جهان است و به عنوان يک مخزن انرژی، يکی از مناطق کليدی جهان به شمار می رود.
پنج مقام ارشد در امور مربوط به انرژی از کشورهای رومانی، صربستان، کروواسی، اسلوونی و ايتاليا، قراردادی را امضا کردند که بر مبنای آن، خط لوله ای به طول يک هزار و ۴۰۰ کيلومتر از شهر کنستانتا (از بنادر بزرگ رومانی در حاشيه دريای سياه) تا بندر تريستا (از بنادر شمالی کشور ايتاليا) ساخته خواهد شد.
اين خط لوله که پيش بينی می شود بين دو تا سه و نيم ميليارد دلار هزينه در برداشته باشد، «خط لوله نفت سراسری اروپا» ناميده شده است.
آندريس پيه بالگز، مسئول انرژی اتحاديه اروپا که خود يکی از امضا کنندگان اين قرارداد بوده به خبرگزاری رويترز گفت: «سياست تامين امنيت و جستجو برای منابع مختلف انرژی از راه به روز کردن و ساخت زيربنايی برای انرژی، از الويت های اتحاديه اروپا است.»
بعد از پايان احداث اين خط لوله در سال ۲۰۱۲ ميلادی، انتقال نفت خام کشورهای قزاقستان و آذربايجان، به پالايشگاههای شمال ايتاليا و اروپای مرکزی، تسهيل خواهد شد.
بعد از فروپاشی اتحاد جماهير شوروی، دريای خزر با منابع نفتی که در درون خود دارد، به يکی از مراکز اصلی تامين انرژی، مورد توجه کشورهای نيازمند به انرژی قرار گرفته است.
در قراردادی که روز سه شنبه امضا شد، قيد شده است که اين خط لوله می تواند برای انتقال گاز طبيعی نيز مورد استفاده قرار بگيرد.
اين خط لوله که دو بندر را در کشورهای رومانی و ايتاليا به هم وصل می کند، قابليت انتقال روزانه ۶۰ تا ۹۰ ميليون تن نفت (يک و دو دهم تا يک و هشت دهم ميليون بشکه) را خواهد داشت.
مسئول انرژی اتحاديه اروپا در اين باره افزود: «دريای خزر، منطقه ای است که روز به روز محصول بيشتری از آن وارد بازار جهانی می شود. و به همين دليل ما به يک ساخت وساز زيربنايی مانند خط لوله نفت سراسری اروپا نيازمنديم.»