دانشمندان فسیل یک گونه بزرگ از عنکبوتی عظیم‌الجثه را در خاکسترهای آتش‌فشانی منطقه مغولستان چین کشف کرده‌اند که در دوران دایناسور‌ها می‌زیسته و از طریق به دام انداختن حیوانات کوچک تغذیه می‌کرده است.
پرزهای روی پاهای این عنکبوت که شبیه به بافت‌های مو هستند نشان می‌دهد که این گونه قدیمی‌ترین نوع از خانواده عنکبوت‌هاست که حدود ۱۶۵ میلیون سال پیش و در دوران ماقبل تاریخ همزمان با دایناسور‌ها می‌زیسته است.
دانشمندان این فسیل را «نفیلا ژوراسیک» نام داده‌اند و اندازه آن نشان می‌دهد که این عنکبوت قادر بوده جانورانی به اندازه خفاش یا پرندگان کوچک را در تارهای خود به دام بیاندازد.
پهنا یا قطر بدن این عنکبوت حدود دو و نیم سانتی‌متر و درازای پاهای آن حدود ۶ سانتی‌متر بوده است. تارهای این عنکبوت رنگ طلایی داشته و گونه‌های باقی‌مانده امروزی آن معمولا در مناطق حاره زندگی می‌کنند.
وب‌سایت «لایو-ساینس» از قول مدیر بخش فسیل‌شناسی دانشگاه کانزاس می‌نویسد که این عنکبوت مثل گونه‌های مشابه امروزی احتمالا در نقاط کم‌درخت جنگل یا حاشیه جنگل و نزدیک به دریاچه‌ها زندگی می‌کرده است.
عنکبوت‌ها اکنون جزء پرشمار‌ترین موجودات شکارچی در سطح کره زمین هستند و وجود آن‌ها تعداد حشرات را کنترل می‌کند. کشف این فسیل به دانشمندان کمک خواهد کرد تا رابطه عنکبوت‌ها و حشرات به عنوان قدیمی‌ترین شکارچی و طعمه‌های تاریخ جانداران را بهتر بشناسند.
در گونه‌های باقی‌مانده و امروزی از این نوع عنکبوت معمولا عنکبوت ماده بزرگ‌تر از عنکبوت نر است. فسیلی که جدیدا کشف شده بقایای یک عنکبوت ماده است و نشان می‌دهد که این تفاوت در اندازه دو جنس از میلیون‌ها سال قبل وجود داشته است.
هرچند که این بزرگ‌ترین نمونه فسیل عنکبوت است که تاکنون کشف شده، قدیمی‌ترین مورد نیست. قبلا دو مورد فسیل عنکبوت کشف شده است که قدمت آن‌ها به بیش از ۳۰۰ میلیون سال باز می‌گردد.
جزئیات بیشتر مربوط به این فسیل و سایر پژوهش‌های فسیل‌شناسی دانشگاه کانزاس اخیرا در نشریه «بیولوژی لترز» منتشر شده است.
پرزهای روی پاهای این عنکبوت که شبیه به بافت‌های مو هستند نشان می‌دهد که این گونه قدیمی‌ترین نوع از خانواده عنکبوت‌هاست که حدود ۱۶۵ میلیون سال پیش و در دوران ماقبل تاریخ همزمان با دایناسور‌ها می‌زیسته است.
دانشمندان این فسیل را «نفیلا ژوراسیک» نام داده‌اند و اندازه آن نشان می‌دهد که این عنکبوت قادر بوده جانورانی به اندازه خفاش یا پرندگان کوچک را در تارهای خود به دام بیاندازد.
پهنا یا قطر بدن این عنکبوت حدود دو و نیم سانتی‌متر و درازای پاهای آن حدود ۶ سانتی‌متر بوده است. تارهای این عنکبوت رنگ طلایی داشته و گونه‌های باقی‌مانده امروزی آن معمولا در مناطق حاره زندگی می‌کنند.
وب‌سایت «لایو-ساینس» از قول مدیر بخش فسیل‌شناسی دانشگاه کانزاس می‌نویسد که این عنکبوت مثل گونه‌های مشابه امروزی احتمالا در نقاط کم‌درخت جنگل یا حاشیه جنگل و نزدیک به دریاچه‌ها زندگی می‌کرده است.
عنکبوت‌ها اکنون جزء پرشمار‌ترین موجودات شکارچی در سطح کره زمین هستند و وجود آن‌ها تعداد حشرات را کنترل می‌کند. کشف این فسیل به دانشمندان کمک خواهد کرد تا رابطه عنکبوت‌ها و حشرات به عنوان قدیمی‌ترین شکارچی و طعمه‌های تاریخ جانداران را بهتر بشناسند.
در گونه‌های باقی‌مانده و امروزی از این نوع عنکبوت معمولا عنکبوت ماده بزرگ‌تر از عنکبوت نر است. فسیلی که جدیدا کشف شده بقایای یک عنکبوت ماده است و نشان می‌دهد که این تفاوت در اندازه دو جنس از میلیون‌ها سال قبل وجود داشته است.
هرچند که این بزرگ‌ترین نمونه فسیل عنکبوت است که تاکنون کشف شده، قدیمی‌ترین مورد نیست. قبلا دو مورد فسیل عنکبوت کشف شده است که قدمت آن‌ها به بیش از ۳۰۰ میلیون سال باز می‌گردد.
جزئیات بیشتر مربوط به این فسیل و سایر پژوهش‌های فسیل‌شناسی دانشگاه کانزاس اخیرا در نشریه «بیولوژی لترز» منتشر شده است.