رهبر جمهوری اسلامی روز اول فروردین سال ۱۳۹۱ در پیام نوروزی خود طبق سنت چندین سال گذشته خود سال جدید را در ایران سال «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی» نامگذاری کرد. سال ۱۳۹۰ که سال «جهاد اقتصادی» نام داشت با بزرگترین اختلاس در تاریخ کشور همزمان شد.
علی خامنهای در پیام نوروزی خود به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۱ شمسی مستقیما از مشکلات و بحران اقتصادی و مالی سخنی نگفت و تنها ترجیح داد با اشارهای از آنها بگذرد.
او با این حال با تاکید فراوان بر «مسئله تولید داخلی» در ایران و تحریمهای بینالمللی به این مشکلات اشاره غیرمستقیم داشت.
مردم ایران در حالی سال ۱۳۹۱ را آغاز میکنند که تحریمهای بینالمللی از سوی شورای امنیت سازمان ملل و همین طور از سوی ایالات متحده و متحدانش بر دوش کشور سنگینی میکند.
تحریمهایی که به دلیل سر باز زدن حکومت جمهوری اسلامی از توقف غنیسازی اورانیوم بر ایران تحمیل شده به اذعان مقامات ایرانی گزنده از آب درآمده و عرصه را بر مردم ایران تنگ کردهاند.
با این همه آیتالله خامنهای در پیام نوروزی خود ادعا کرد که اثر این تحریمها «تا حدود زیادی» خنثی شده است.
او همچنین گفت: «اگر ما توانستیم تولید داخلی را رونق ببخشیم، مسئله تورم حل خواهد شد، مسئله اشتغال حل خواهد شد.»
این گفته رهبر جمهوری اسلامی در حالی است که بر اساس آمارهای داخلی موجود تنها ۳۸ درصد از کارخانههای کشور فعال هستند و افزایش «بیرویه» نقدینگی در کشور باعث تورم فزاینده شده است.
در همین حال سیاستهای اقتصادی دولت محمود احمدینژاد نیز به گفته کارشناسان اقتصادی در داخل و خارج نه تنها مسئلهای را حل نکرده، که به مشکلات اقتصادی و مالی نیز دامن زده است.
در سال ۱۳۹۰ بر تمام اینها مشکلات و مسائلی چون بزرگترین اختلاس تاریخ کشور معادل سه هزار میلیارد تومان نیز افزوده شد تا نام «جهاد اقتصادی» را که آیتالله خامنهای برای این سال برگزیده بود بیمعنا کند.
شاید به همین دلیل باشد که رهبر ایران در پیام سال ۱۳۹۱ خود بار دیگر «چالش مهم ایران» را عرصه اقتصادی معرفی کرد و گفت که «جهاد اقتصادی چیزی نیست که تمامشدنی باشد».
محمود احمدینژاد، رئیس جمهور، نیز در پیام نوروزی خود با تکرار پیام رهبر جمهوری اسلامی تاکید کرد که «حمايت از توليد، صادرات ملي، سرمايه و كار ايراني در دستور كار دولت خواهد بود».
آقای احمدینژاد سال ۱۳۹۰ را «سرشار از شادكاميها، شيرينيها و پيروزيها براي ملت ايران» دانست.
علی خامنهای در پیام نوروزی خود به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۱ شمسی مستقیما از مشکلات و بحران اقتصادی و مالی سخنی نگفت و تنها ترجیح داد با اشارهای از آنها بگذرد.
او با این حال با تاکید فراوان بر «مسئله تولید داخلی» در ایران و تحریمهای بینالمللی به این مشکلات اشاره غیرمستقیم داشت.
مردم ایران در حالی سال ۱۳۹۱ را آغاز میکنند که تحریمهای بینالمللی از سوی شورای امنیت سازمان ملل و همین طور از سوی ایالات متحده و متحدانش بر دوش کشور سنگینی میکند.
تحریمهایی که به دلیل سر باز زدن حکومت جمهوری اسلامی از توقف غنیسازی اورانیوم بر ایران تحمیل شده به اذعان مقامات ایرانی گزنده از آب درآمده و عرصه را بر مردم ایران تنگ کردهاند.
با این همه آیتالله خامنهای در پیام نوروزی خود ادعا کرد که اثر این تحریمها «تا حدود زیادی» خنثی شده است.
او همچنین گفت: «اگر ما توانستیم تولید داخلی را رونق ببخشیم، مسئله تورم حل خواهد شد، مسئله اشتغال حل خواهد شد.»
این گفته رهبر جمهوری اسلامی در حالی است که بر اساس آمارهای داخلی موجود تنها ۳۸ درصد از کارخانههای کشور فعال هستند و افزایش «بیرویه» نقدینگی در کشور باعث تورم فزاینده شده است.
در همین حال سیاستهای اقتصادی دولت محمود احمدینژاد نیز به گفته کارشناسان اقتصادی در داخل و خارج نه تنها مسئلهای را حل نکرده، که به مشکلات اقتصادی و مالی نیز دامن زده است.
در سال ۱۳۹۰ بر تمام اینها مشکلات و مسائلی چون بزرگترین اختلاس تاریخ کشور معادل سه هزار میلیارد تومان نیز افزوده شد تا نام «جهاد اقتصادی» را که آیتالله خامنهای برای این سال برگزیده بود بیمعنا کند.
شاید به همین دلیل باشد که رهبر ایران در پیام سال ۱۳۹۱ خود بار دیگر «چالش مهم ایران» را عرصه اقتصادی معرفی کرد و گفت که «جهاد اقتصادی چیزی نیست که تمامشدنی باشد».
محمود احمدینژاد، رئیس جمهور، نیز در پیام نوروزی خود با تکرار پیام رهبر جمهوری اسلامی تاکید کرد که «حمايت از توليد، صادرات ملي، سرمايه و كار ايراني در دستور كار دولت خواهد بود».
آقای احمدینژاد سال ۱۳۹۰ را «سرشار از شادكاميها، شيرينيها و پيروزيها براي ملت ايران» دانست.