وزارت خارجه سوئد روز چهارشنبه در اعتراض به بازداشت میرحسین موسوی و مهدی کروبی، سفیر جمهوری اسلامی در استکهلم را فراخواند.
مهرداد درویش‌پور: ما بعد از دو تظاهرات نسبتا بزرگی که در شهر استکهلم و در روزهای ۲۵ بهمن‌ماه و یکم اسفندماه برگزار کردیم، هم در طی این تجمعات و هم در قطعنامه‌هایی که صادر کردیم، خواستار آن شدیم که وزیر امور خارجه کشور سوئد نسبت به مسائل داخل ایران واکنش نشان دهد.
همچنین ملاقاتی هم روز پنج‌شنبه گذشته با وزارت امور خارجه این کشور داشتیم و موکدا تاکید کردیم که ما سیاست دولت سوئد را مورد انتقاد قرار می‌دهیم و این سیاست به اعتقاد ما یک سیاست انفعالی است.
ما حتی وقتی که دیدیم که دولت سوئد پی‌درپی از واکنش نشان دادن خودداری می‌کند حتی بعد از ملاقاتی که روز پنج‌شنبه گذشته با وزارت امور خارجه داشتیم، دیروز هم نامه‌ای با همین موضوع نوشتیم.
در این نامه ما رسما عنوان کردیم که به نظر ما دولت سوئد در این میان دو وظیفه بر عهده دارد، یکی این که باید مستقلا عکس‌العمل نشان دهد، دوم این که از دولت این کشور خواستار آن شدیم که به اتحادیه اروپا فشار وارد کند تا این اتحادیه هم نسبت به عملکرد دولت ایران عکس‌العمل نشان دهد.
به گمان من با توجه به این که سوئد از جمله کشورهایی است که در تشویق اتحادیه اروپا برای واکنش نشان دادن در برابر نقض حقوق بشر در ایران نقش مهمی دارد، گام بعدی این خواهد بود که کشور سوئد به همراه دیگر کشورهایی که مایل به نشان دادن واکنش از سوی اتحادیه اروپا هستند، این اتحادیه را تشویق به صدور یک قطعنامه در محکوم کردن خشونت‌های فزاینده در داخل ایران کنند.
ارزیابی من این است که اتحادیه اروپا در این زمینه عمل خواهد کرد. با توجه به این که قرار است در روزهای آتی در ژنو هم در این رابطه کنفرانسی تشکیل شود و مسئله نقض حقوق بشر در ایران بعد از سرکوب روزهای ۲۵ بهمن و یکم و دهم اسفندماه بررسی شود، احتمال واکنش اتحادیه اروپا افزایش خواهد یافت.
قطعا. به‌رغم این که دولت ایران ظاهرا ادعا می‌کند که فشارهای بین‌المللی در این زمینه نقشی ندارد، اما من بر این باورم که از چند جهت نقش خواهد داشت.
یکی این که فشارهای بین‌المللی باعث می‌شود که مردم ایران اعتماد به نفس بالاتری به دست بیاورند و احساس کنند که در این مسیر تنها نیستند و در مبارزه‌ای که می‌کنند با حمایت بین‌المللی روبه‌رو هستند.
دوم این که خود این فشار‌ها و سایر فشارهای سیاسی و دیپلماتیک، شکاف درون حاکمیت ایران را افزایش خواهد داد.
به هر حال جمهوری اسلامی ایران به ویژه با اروپا، ارتباطات بسیار گسترده‌ای دارد. و اگر اروپا فشارهای جدی‌تری بر جمهوری اسلامی ایران اعمال کند، می‌تواند او را وادار به عقب‌نشینی و تعدیل رفتار‌هایش نماید.
من فکر می‌کنم اگر مبارزات مردم از داخل کشور و فشارهای بین‌المللی از بیرون از ایران، هر دو، دست به دست هم بدهند و تداوم یابند، جمهوری اسلامی ایران ناگزیر از این عقب‌نشینی است و این پیروزی بزرگی برای مردم ایران و نیروهای آزادی‌خواه خواهد بود.
- در این باره رادیوفردا با مهرداد درویش‌پور، از فعالان سیاسی مقیم استکهلم که در جریان این اقدام دولت سوئد بوده، گفت‌و‌گویی کرده و نخست از او پرسیده است که چه طور این بار دولت سوئد در حد احضار سفیر به اقدامات دولت جمهوری اسلامی واکنش نشان داده است؟
مهرداد درویش‌پور: ما بعد از دو تظاهرات نسبتا بزرگی که در شهر استکهلم و در روزهای ۲۵ بهمن‌ماه و یکم اسفندماه برگزار کردیم، هم در طی این تجمعات و هم در قطعنامه‌هایی که صادر کردیم، خواستار آن شدیم که وزیر امور خارجه کشور سوئد نسبت به مسائل داخل ایران واکنش نشان دهد.
همچنین ملاقاتی هم روز پنج‌شنبه گذشته با وزارت امور خارجه این کشور داشتیم و موکدا تاکید کردیم که ما سیاست دولت سوئد را مورد انتقاد قرار می‌دهیم و این سیاست به اعتقاد ما یک سیاست انفعالی است.
ما حتی وقتی که دیدیم که دولت سوئد پی‌درپی از واکنش نشان دادن خودداری می‌کند حتی بعد از ملاقاتی که روز پنج‌شنبه گذشته با وزارت امور خارجه داشتیم، دیروز هم نامه‌ای با همین موضوع نوشتیم.
در این نامه ما رسما عنوان کردیم که به نظر ما دولت سوئد در این میان دو وظیفه بر عهده دارد، یکی این که باید مستقلا عکس‌العمل نشان دهد، دوم این که از دولت این کشور خواستار آن شدیم که به اتحادیه اروپا فشار وارد کند تا این اتحادیه هم نسبت به عملکرد دولت ایران عکس‌العمل نشان دهد.
- سخنگوی وزارت امور خارجه دولت سوئد در واکنش به این احضار گفته است که سفیر ایران پاسخ قانع‌کننده‌ای نداده است و سوئد کماکان با دقت این موضوع را دنبال خواهد کرد. به نظر شما سوئد در این رابطه چه کار دیگری می‌تواند انجام دهد؟
به گمان من با توجه به این که سوئد از جمله کشورهایی است که در تشویق اتحادیه اروپا برای واکنش نشان دادن در برابر نقض حقوق بشر در ایران نقش مهمی دارد، گام بعدی این خواهد بود که کشور سوئد به همراه دیگر کشورهایی که مایل به نشان دادن واکنش از سوی اتحادیه اروپا هستند، این اتحادیه را تشویق به صدور یک قطعنامه در محکوم کردن خشونت‌های فزاینده در داخل ایران کنند.
ارزیابی من این است که اتحادیه اروپا در این زمینه عمل خواهد کرد. با توجه به این که قرار است در روزهای آتی در ژنو هم در این رابطه کنفرانسی تشکیل شود و مسئله نقض حقوق بشر در ایران بعد از سرکوب روزهای ۲۵ بهمن و یکم و دهم اسفندماه بررسی شود، احتمال واکنش اتحادیه اروپا افزایش خواهد یافت.
- به نظر شما این گونه اقدامات می‌تواند بر عملکرد دولت ایران در برخورد با معترضان تاثیرگذار باشد؟
قطعا. به‌رغم این که دولت ایران ظاهرا ادعا می‌کند که فشارهای بین‌المللی در این زمینه نقشی ندارد، اما من بر این باورم که از چند جهت نقش خواهد داشت.
یکی این که فشارهای بین‌المللی باعث می‌شود که مردم ایران اعتماد به نفس بالاتری به دست بیاورند و احساس کنند که در این مسیر تنها نیستند و در مبارزه‌ای که می‌کنند با حمایت بین‌المللی روبه‌رو هستند.
دوم این که خود این فشار‌ها و سایر فشارهای سیاسی و دیپلماتیک، شکاف درون حاکمیت ایران را افزایش خواهد داد.
به هر حال جمهوری اسلامی ایران به ویژه با اروپا، ارتباطات بسیار گسترده‌ای دارد. و اگر اروپا فشارهای جدی‌تری بر جمهوری اسلامی ایران اعمال کند، می‌تواند او را وادار به عقب‌نشینی و تعدیل رفتار‌هایش نماید.
من فکر می‌کنم اگر مبارزات مردم از داخل کشور و فشارهای بین‌المللی از بیرون از ایران، هر دو، دست به دست هم بدهند و تداوم یابند، جمهوری اسلامی ایران ناگزیر از این عقب‌نشینی است و این پیروزی بزرگی برای مردم ایران و نیروهای آزادی‌خواه خواهد بود.