با وجود تعطیلی لیگ‌های مهم، دو رویداد مهم در فوتبال جهان در حال برگزاری است. جام ملت‌های اروپا در فرانسه و کوپا آمریکا در ایالات متحده.
همزمانی این بازی‌ها امکان مقایسه و قضاوت را بیش از همیشه برای علاقمندان فوتبال، پدید آورده. کیفیت کدام یک بالاتر است؟ آیا مانند اغلب دوره‌های پیشین، می‌توان بازی‌های یورو را جذاب‌تر دانست؟
رقابت‌های کوپا در محله یک چهارم نهایی برگزار شده اما دور حذفی جام ملت‌های اروپا هنوز آغاز نشده و طبیعتاً برای کارشناسان و خبرگان فوتبال، هنوز زود است برای قضاوت دقیق.
اما تا همین جا در چند مورد می‌توان به نتایج روشنی از قیاس این دو رقابت معتبر رسید. موضوع اول، کیفیت نمایش ستاره‌هاست.
در یورو، تعداد ستارگان خاموش محسوس و معنادار بوده. اسم‌های بزرگ، فرصت عرض اندام را به بازیکنانی چون دیمیتری پایت داده‌اند که باشگاهش وستهام، جایی در جمع تیم‌های برتر دنیا ندارد.
کریستیانو رونالدو، زلاتان ابراهیموویچ و چند سوپراستار دیگر هنوز مطابق انتظار هواداران خود ندرخشیده‌اند. برخی دیگر از بازیکنان بزرگ نیز با وجود عملکرد خوب، فراتر از دوران لیگ نبوده‌اند.
علت چیست؟ اولین نکته‌ای به ذهن گزارشگران تلویزیونی در کشورهای مختلف خطور کرد، خستگی بازیکنان از فصلی پرفشار و فرصتی ناچیز برای استراحت بود.
بسیاری از هواداران نیز با این گزاره کنار آمده‌اند و همچنان منتظر رفع خستگی و نمایشی مطلوب از بازیکنان محبوب خود هستند.
اما مگر بازیکنانی مثل گرت بیل و آندرس اینیستا در کوران همان بازی‌های پرفشار نبوده‌اند؟ چرا خستگی فصل، در ساق‌های آنها دیده نمی‌شود؟
به نظر می‌رسد در کوپا آمریکا، هیچ ستاره‌ای خسته نیست! لیونل مسی و گونزالو هیگواین همانی هستند که در بارسا و ناپولی بوده‌اند. برای آرژانتین، اریک لاملا از تاتنهام یا ماسکرانو نیز شرایط مشابهی دارند.
آرتورو ویدال، ادواردو وارگاس و الکسیس سانچز در شیلی غوغا می‌کنند و حتی می‌توان نمایش سانچز را بهتر از بازی‌هایش در طول فصل گذشته برای آرسنال ارزیابی کرد.
خوان کوادرادو و خامس رودریگز کلمبیا را به نیمه نهایی آورده‌اند. مگر همه این بازیکنان، در همان لیگ‌های اروپایی نیستند که ستارگان یورو ۲۰۱۶ حضور دارند؟
بازی‌های کوپا پر گل است. تیم‌ها نیمه اول را به محک زدن اختصاص نمی‌دهند و دائم روی دروازه حریف هستند. برخلاف آنچه در اغلب بازی‌های یورو اتفاق افتاده و گل‌های فراوانی در دقایق آخر رویید.
مکزیک که در ۲۲ بازی آخرش نباخته بود، در دور یک چهارم نهایی با نتیجه غیر متعارف ۷-۰ مغلوب شیلی می‌شود! در همین شب، آرژانتین ۴-۱ ونزوئلا را می‌برد تا در دو بازی، ۱۲ بار توپ از خط دروازه‌ها بگذرد.
کوپا شگفتی‌های دیگری هم داشت. برزیل در دیداری بحث انگیز، مقابل پرو شکست خورد و حذف شد. آنهم در حالی که در بازی قبلی ۷-۱ هائیتی را برده بود. یعنی تکرار نتیجه تاریخی شکست سلسائو از آلمان در جام جهانی ۲۰۱۴.
آرامش در روند برگزاری کوپا نیز به مراتب پررنگ‌تر از یورو و درگیری‌های خیابانی‌اش بوده. آنهم در حالی که تمام تیم‌های حاضر در کوپا، مهاجران پرتعدادی در آمریکا دارند.
علیرضا مرزبان کارشناس و مربی فوتبال درباره انتقاداتی که از یورو ۲۰۱۶ مطرح می‌شود، گفته است: افزایش تعداد تیم‌ها به کیفیت یورو لطمه زده. تصمیم یوفا از نظر اجتماعی درست بود اما از نظر فنی اشتباه.
مرزبان درباره کم افت و خیز بودن اغلب بازی‌ها، به سایت بانک ورزش گفته:
تیم‌ها شناخت خوبی از یکدیگر دارند. در شرایط نزدیکی تیم‌ها به هم، نقش ستاره‌ها تعیین کننده است. مثل آلمان که با ضربه ایستگاهی و یک ضدحمله به گل رسید یا گل مودریچ به ترکیه.
سرمربی سابق پیکان و پدیده مشهد، در تیم ملی مونته نگرو و باشگاه سپاهان نیز دستیار زلاتکو کرانچار بوده.
او درباره تاکتیک‌های متداول در یورو گفته: وقتی تیم‌ها توپ را از دست می‌دهند، بلافاصله برای پس گرفتنش تلاش می‌کنند و تیم‌هایی که قدرت پرسینگ ندارند، عقب می‌نشینند. در این بازی‌ها بیشترین سرعت عمل را در جناحین دیده‌ایم.