دیزی، سگ یازده ساله در بریتانیا، قادر است نشانههای اولیه بروز سرطان پروستات را تشخیص دهد.
دیزی یکی از سگهایی است که مشارکت آنها در طرح آزمایشی تشخیص سرطان پروستات توسط اداره بهداشت عمومی بریتانیا تایید شده است. آنها میتوانند موادی را که همراه با سرطان پروستات رشد میکنند در بدن بیماران کشف کنند.
دکتر کلیرگست بنیاد خیریه سگهای تجسس پزشکی را در بریتانیا تاسیس کرده تا سگهای ویژهای را برای تشخیص امراض در بدن انسان آموزش دهند.
دیزی یکی از سگهایی است که مشارکت آنها در طرح آزمایشی تشخیص سرطان پروستات توسط اداره بهداشت عمومی بریتانیا تایید شده است. آنها میتوانند موادی را که همراه با سرطان پروستات رشد میکنند در بدن بیماران کشف کنند.
او میگوید در ناحیه بینی سگها سیصد میلیون گیرنده بویایی وجود دارد در صورتیکه انسان فقط پنج میلیون از این گیرندهها دارد.
دکتر کلیرگست به رویترز میگوید: «امروزه ما میدانیم که نحوه تقسیم و تکثیر سلولهای سرطانی متفاوت است و معمولا موادی که بوی بسیار شدیدی دارند همراه با این سلولها رشد میکنند. سگها با اتکا به حس بویایی قوی خود در برخی موارد از طریق بو کردن ادرار و یا نفس افراد میتوانند وجود این مواد را تشخیص دهند.»
در دورههای آموزشی این سگها در محیط آزمایشگاه به دور وسیله ویژهای میچرخند که در بشقابکهای آن نمونه ادرار افراد مختلف قرار داده شده است.
سگها هنگام استشمام نمونه ادرار آلوده به سرطان تفاوت آن را تشخیص داده و در مقابل بشقابک آن توقف کرده و روی زمین مینشینند.
دکتر کلیر گیست میگوید: «سگها قادرند هر روز صدها و هزارها چیز مختلف را بو بکشند، برای آنها کار سادهای است و از آن لذت میبرند. اما نکته مهم در کار آنها تشخیص بوی مواد مربوطبه سرطان است.»
آزمایشهای اولیه نشان داده که این سگها میتوانند حدود ۹۰ درصد از موارد را به درستی تشخیص دهند. پژوهشگران امیدوارند که شامه سگهای آموزش دیده در آینده بتواند به عنوان ابزار دیگری برای آزمایش سرطان پروستات مورد استفاده قرار بگیرد. روش فعلی آزمایش برای تشخیص سرطان پروستات درصد اشتباه بسیار بالایی دارد.
اما آیا این سگها فقط میتوانند بوی مربوط به سرطان پروستات را تشخیص دهند؟
دکتر روئنا فلچر از بیمارستان دانشگاهی میلتون کین در انگلستان میگوید: «بسیاری از بیماری هاعلائم شیمیایی ویژه خود را در بدن بیمار به جا میگذارند. بنابراین در آینده شاید بتوان سگها را برای تشخیص بوی مواد شیمیایی وابسته به بیماریهای دیگر آموزش داد.»
گام بعدی و هدف نهایی دانشمندان در این طرح تولید یک بینی الکترونیکی است که به اندازه حس بویایی سگها توانا باشد.
دکتر روئنا فلچر به رویترز میگوید: «در نهایت نتیجه این تحقیقات به ساخت یک وسیله کوچک منجر خواهد شد که پزشکان متخصص در دفتر کار خود با استفاده از آن میتوانند از روی نمونه ادرار، هوای بازدم و سایر شناسههای شیمیایی بدن وجود بیماری را تشخیص دهند.»
هنوز تا رسیدن به آن مرحله راه طولانی در پیش است اما پیشرفتهای فناوری میتواند خلق وسیلهای با قدرت بویایی سگها را ساده کند. تا زمانیکه پیشرفتهای علمی به نتیجه برسند سگها، یاران قدیمی انسان، میتوانند در تشخیص سرطان پروستات نقش مهمی ایفا کنند.