حسين معدنی سرمربی سابق تيم ملی واليبال ايران و دستيار اسلوبودان کواچ که به دليل گرفتگی مجرای صفرا چند روزی در بيمارستان بستری بود، در ۴۳ سالگی چشم از جهان فرو بست.
قهرمانی در دو دوره جام کنفدراسيون آسيا برای نخستين بار در تاريخ واليبال ايران با او رقم خورد. نايب قهرمانی ۲۰۰۹ آسيا و مدال نقره بازی‌های آسيايی ۲۰۱۰ نيز حاصل دوران پربار سرمربيگری معدنی بود که تيمی پر انگيزه را تحويل خوليو ولاسکو داد.
برخی کارشناسان و پيشکسوتان واليبال معتقد بودند نتايج معدنی بسيار خوب بوده و دليلی ندارد ولاسکو به ايران بيايد اما خود معدنی، پذيرفت سمت خود را بدون اعتراض به يکی از پر افتخارترين اساتيد واليبال جهان بسپارد.
ولاسکو حتی در ابتدا حاضر نشد از معدنی به عنوان کمک مربی استفاده کند. معدنی در اين باره به ايسنا گفت: "اجازه دهيم خود ولاسکو در آرامش درباره دستيارانش تصميم بگيرد و به تصميماتش هم احترام بگذاريم. نبايد ولاسکو احساس کند چيزی به او تحميل شده."
مرحوم معدنی سرمربيگری تيم ب ايران در سال ۲۰۱۳ را برعهده گرفت و با اين تيم در مسابقات کشورهای اسلامی به قهرمانی رسيد. ولاسکو در واپسين سال حضورش در تيم ملی سرانجام به معدنی اعتماد کرد. معدنی دوم بهمن ۹۱ به ايرنا گفت: "حتی با يک ساعت صحبت کردن با ولاسکو هم خيلی چيزها از او ياد می‌گيرم اما نمی‌خواهم سربار تيم ملی باشم."
ولاسکو او را دعوت به همکاری کرد. با اينحال، اجازه نشستن روی نيمکت را به معدنی نداد. حسين معدنی باز هم اعتراضی نداشت و اسفند ۹۱ در اين باره گفت: "با موضوع ننشستن روی نيمکت مشکلی ندارم. نه عشق نيمکت دارم، نه عشق مسافرت. برای يادگيری به اردو آمده‌ام."
او همراه با تيم ولاسکو هم در ليگ جهانی پارسال خوش درخشيد. امسال هم عنوان چهارمی ليگ جهانی ۲۰۱۴ آخرين افتخار مرحوم حسين معدنی است.
با رفتن ولاسکو از ايران تيم ملی چند ماه در بلاتکليفی به سر می‌برد. قبل از به پايان رسيدن مذاکرات فدراسيون با گزينه‌های متعددی مانند لورنزو برناردی، مک کاشين، آناستازی و سرانجام اسلوبودان کواچ، اين حسين معدنی بود که تيم ملی را تمرين می‌داد. فهرست بازيکنان برای حضور در ليگ جهانی به انتخاب او بود. تيمی که يک هفته قبل از شروع ليگ جهانی، توسط معدنی به کواچ تقديم شد.
سوابق درخشان در دوران بازيگری
حسين معدنی قره‌لر متولد ۱۳۵۰ و اهل اردبيل و دارای مدرک تحصيلی مهندسی شيمی، به عنوان کاپيتان تيم ملی، عنوان بهترين پاسور آسيا در سال ۲۰۰۲ را نصيب خود کرد.
آقای معدنی پيش از اعزام به فينال ليگ جهانی امسال به دليل دل‌درد شديد به بيمارستان مراجعه کرد. پزشکان با قرار دادن لوله مجرا را باز کردند. از عوارض اين عمل، التهاب پانکراس بود که به ريه هم سرايت کرد. طوری که او فقط با دستگاه قادر به تنفس بود.
او در ليگ جهانی امسال روی نيمکت تيم ملی نشست و با اين تيم در کسب نتايج تاريخی همراه بود اما بروز ناگهانی بيماری‌اش باعث شد نتواند در مرحله آخر مسابقات به ميزبانی ايتاليا حضور يابد.
طی سال‌های ۱۹۹۵ و ۲۰۰۱ دو دوره حضور در رقابت‌های قهرمانی مردان آسيا حضور داشت و عضو تيم ملی در بازی‌های آسيايی ۱۹۹۴ هيروشيما بود. او همراه با تيمی که سرمربيگری‌اش را ماتسو موتو برعهده داشت، در رقابت‌های قهرمانی ۱۹۹۸ جهان هم حضور يافت. آنها پس از ۲۸ سال توانسته بودند طلسم راهيابی به مسابقات جهانی را بشکنند.
معدنی طی سال‌ها حضور در عرصه باشگاهی برای تيم‌های استقلال، بنياد شهيد، صدا و سيما، فتح، بانک کشاورزی، هما، دانشگاه آزاد، آيدانه و پيکان بازی کرد.
پنج دوره حضور در جام باشگاه‌های آسيا با تيم پيکان در کارنامه او ثبت شده که حاصلش کسب موفقيت در هر پنج دوره بوده. يعنی يک مدال طلا، دو نقر و دو برنز.
او در عرصه مربيگری سابقه هدايت تيم‌های استيل آذين، داماش گيلان، باريج اسانس کاشان و شهرداری تبريز را هم دارد.
غزاله عطاپور قبل از درگذشت همسرش درباره وضعيت او گفت: "برخلاف شايعات همسرم در کما نيست و فقط بايد با اين التهاب شديد بجنگد تا ريه دوباره به کار خود ادامه دهد. همه چيز بستگی به مقاومت بدنش دارد."
خبر درگذشت اين مربی جوان، با واکنش‌های احساسی بازيکنان تيم ملی واليبال در رسانه‌ها و صفحات اجتماعی آنها مواجه شده. حسينعلی مهرانپور مربی معدنی در اين باره به ايسنا گفته: او دوست و فاميل و همه چيز ما بود. مودب بود و هميشه مورد پسند مردم، زيرا رفتار مقبولی داشت. هوش سرشاری داشت و از بهترين مربيان نسل خودش شد."
مهرانپور که خودش از سال ۱۹۸۹ به مدت سه سال سرمربی تيم ملی بوده، در ادامه گفته: ورزش ايران يکی از بهترين‌های خود را از دست داد. همان زمان که بازيکن هم بود سعی می‌کرد از بهترين‌های جهان الگو بگيرد. دوست ندارم بگويم حسين شاگردم بود. چون خيلی چيزها به من آموخت. حتی همين اواخر کمک زيادی به من می‌کرد و دانش روز واليبال را در اختيارم می‌گذاشت.