به نوشته روزنامه اسرائیلی هاآرتص، «برنده» جنگ اخیر غزه، نه ارتش اسرائیل است و نه حماس، بلکه صنایع نظامی اسرائیل را باید «برنده» این بحران دانست.
به گزارش هاآرتص، عملکرد سامانه دفاع ضد راکتی «گنبد آهنین» در جریان عملیات نظامی «صخره استوار» مورد توجه بسیار قرار گرفت، اما موشک‌های «تموز» و سیستم بادشکن و منحرف کننده «گنبد آهنین»، عامل اصلی موفقیت این سامانه بود.
گزارشگر اسرائیلی، «شوکی ساده» در روزنامه اقتصادی هاآرتص نوشته‌است، سه کارخانه بزرگ صنایع نظامی اسرائیل؛ «البیت»، «رافائل» و صنایع هوایی اسرائیل، برای فروش بالای ساز و برگ نظامی به ارتش این کشور در طول این بحران جنگی، بیشترین خیر مالی را نصیب خود کردند.
از میان بیش از سه هزار راکتی که حماس، جهاد اسلامی فلسطین و سایر تشکل‌های مسلح فعال در غزه در پنج هفته اخیر به سوی اسرائیل شلیک کردند، سامانه «گنبد آهنین» بیش از ششصد راکت را که خطر اصابت آن به نقاط مسکونی می‌رفت، در هوا شکار و منهدم کرد.
موشک‌هایی که در «گنبد آهنین» برای شکار «راکت دشمن» به کار می‌رود، از سوی صنایع نظامی اسرائیل ساخته می‌شود.
انحراف «راکت دشمن» از مسیری که در آن پرتاب شده‌است، از سوی سامانه‌ای بادشکن انجام می‌شود که آن نیز ساخت صنایع نظامی اسرائیلی است.
اسرائیل در این بحران هشت باطری «گنبد آهنین» را در نقاط مختلف نصب کرده و اعلام کرده بود که باطری نهم نیز در دست تکمیل است که در صورت نیاز، نصب خواهد شد.
کنگره آمریکا در طول این بحران، اعطای ۲۲۵ میلیون دلار دیگر به اسرائیل برای تقویت «گنبد آهنین» را تصویب کرد و باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا نیز این کمک مالی را تایید کرد.
رسانه‌های اسرائیل گزارش داده بودند که کمک مالی آمریکا برای ساخت موشک‌های مورد نیاز در این سامانه ضد راکتی است چرا که انبار موشک‌های آن در حال خالی شدن بود.
بنوشته هاآرتص، یکی از بزرگ ترین صنایع نظامی اسرائیل، «تاعاس»، در ماههای اخیر دستخوش بحران شده و بخاطر به بار آوردن بدهی‌های سنگین و ارتباط تنگاتنگ میان اتحادیه کارکنان آن با سیاستمداران، از «پرستیژ منفی» در رنج بود و وزارت دارایی اسرائیل سه ماه پیش، کارکنان آن را به بازخرید شدن تشویق می‌کرد.
اما ژنرال ذخیره اودی آدام به «دمارکر»، روزنامه اقتصادی هاآرتص، گفته‌است «نظر به خشونت‌های منطقه‌ای که هر چند سال یکبار عود می‌کند، «تاعاس» که شریک اصلی ارتش در تولید تجهیزات نظامی است، با شکوفایی دوباره روبرو شده‌است».
به گفته ژنرال ذخیره آدام، «تاعاس» برای سال‌های آینده نیز سفارش‌هایی به مبلغ دست کم پنج میلیارد و ششصد میلیون «شکل» در دست دارد («شکل» واحد پول اسرائیل است. حدود هر سه و نیم «شکل» یک دلار آمریکاست).
بنوشته «دمارکر»، توجه جهانی به «گنبد آهنین»، پهپادهای تهاجمی و جاسوسی و برخی دیگر از تجهیزات و ساز و برگ نظامی ساخت اسرائیل که در بحران غزه به کار رفت، سفارش‌های زیادی از کشورهای مختلف جهان را برای کارخانه‌های صنایع نظامی اسرائیل درپی آورده‌است.
کنسرسیوم «تاعاس» تایید می‌کند که نود درصد تجهیزات نظامی که تولید می‌کند، برای صادرات است.
در حالی که عملکرد ارتش اسرائیل در غزه مورد انتقاد بسیاری از عوامل جهانی قرار گرفته‌است، الی گولد، مدیرکل «تاعاس» به «دمارکر» گفته‌است، «عملکرد ارتش اسرائیل (ضربات سهمگین وارده به هدف‌ها در غزه) در موفقیت ما در قانع کردن خریداران جهانی به بستن قرارداد با ما، نقش دارد».
عامیر راپپورت، سردبیر نشریه «اسرائیل دیفنس» که سالهاست صنایع نظامی کشورش را مورد تحقیق قرار داده‌است، به «دمارکر» گفته‌است، «عملیات اخیر، اگر صرفا از منظر بازاریابی بررسی شود، یک موفقیت عالی برای صنایع امنیتی اسرائیل بوده‌است».
لئو گلازر، صاحب شرکت آی اس دی اس، که تولیدات صنایع امنیتی اسرائیل در جهان را بازاریابی می‌کند، به «دمارکر» گفته‌است، هرچند روزهای جاری نظر به انتقادهای مطرح شده از اسرائیل در جهان «حساس» است، اما «هر فرمانده ارتش در هر جانی جهان در آرزوی داشتن تسلیحات اسرائیل است».
بنوشته «دمارکر» صنایع مختلف نظامی اسرائیل یکصد و پنجاه هزار مهندس و تکنیسین و کارمند دارند.
حدود یک هزار شرکت اسرائیلی به عنوان «تولید کننده سلاح» در وزارت دفاع این کشور ثبت شده‌اند، که از این میان، ۶۸۰ شرکت مجوز صادرات سلاح و تولیدات مرتبط با ساز و برگ نظامی یا دارای کاربرد در صنایع نظامی را دارند.
براساس گزارش «دمارکر»، آخرین آمار فروش تسلیحات ساخت اسرائیل به کشورهای جهان مربوط به سال ۲۰۱۲ است، که بر اساس آن، اسرائیل در این سال در مجموع به ۳۳ کشور اسلحه فروخته‌است: ۳٫۸۲ میلیارد دلار به ارتش کشورهای آسیایی، ۱٫۷۳ میلیارد دلار به ارتش کشورهای اروپایی، ۱٫۱ میلیارد دلار به ارتش آمریکا، ۶۰۴ میلیون دلار به ارتش کانادا و ۱۰۷ میلیون دلار به ارتش کشورهای آمریکای لاتین و آفریقایی.