هفته گذشته بر اثر یک حمله به مدرسه ای دخترانه در شمال شرق کابل ۹۰ دانش آموز و تعدادی از کارکنان مدرسه مسموم شدند. برخی گزارشها، افراد وابسته به طالبان را مسئول این حمله میدانند. این تازهترین مورد از حمله به مدارس دخترانه در افغانستان است.
خبرنگار روزنامه بریتانیایی ایندیپندنت در گزارشی از کابل به جزییات این تازهترین حمله پرداخته است که به نوشته وی سومین مورد حملات با گازهای سمی به مدارس دخترانه در نواحی مختلف افغانستان طی هفتههای اخیر است.
این حمله در مدرسه «قضا» در روستایی به نام «محمود راقی» در نواحی شمال شرق افغانستان روی داده است که قاعدتا منطقهای امن تلقی میشود.
خبرنگار روزنامه ایندیپندنت از قول دختر بچههایی که پس از این حادثه در بیمارستان بستری شدهاند مینویسد که در اولین دقایق حضور در مدرسه و قبل از رفتن به کلاس حال تعدادی از آنها بد شده و بیهوش شدند. دقایقی بعد معلمان مدرسه همه شاگردان را از کلاسها و محیط مدرسه خارج کردند.
به گفته یکی از مقامات منطقه کاپيسا که این حمله در آن اتفاق افتاده است ۹۰ نفر از شاگردان این مدرسه و هشت نفر از کارکنان در بیمارستان بستری شدهاند و پنج نفر ازآنها برای مدت کوتاهی در حالت کوما بودهاند.
روزنامه ایندیپندنت مینویسد این سومین حمله به مدارس دخترانه در هفتههای اخیر است و این نگرانی را دامن زده که «طالبان سیاستهای بیرحمانه خود علیه آموزش دختران را دوباره از سر گرفتهاند».
مقامهای پلیس افراد وابسته به طالبان را مسئول این حملات میدانند. اما ذبیح الله مجاهد یک سخنگوی طالبان دخالت در این حوادث را تکذیب کرد و گفته است: «آزار کودکان کار مجاهدان نیست و ما این را کاملا رد میکنیم.»
به گفته یکی از دانش آموزان، آنها بوی عجیبی را در محیط مدرسه احساس کردند که شبیه به ماده شیمیایی است موسوم به «مالاتین» که کشاورزان محلی برای سمپاشی مزارع خود از آن استفاده میکنند.
يک مقام پلیس منطقه میگویند هیچ یک از شاگردان و کارکنان مدرسه چیز مشکوکی ندیدهاند. به گفته وی به نظر میرسد که فرد یا افرادی ماده سمی را در محیط مدرسه پخش کردهاند ولی در حال حاضر هیچ مدرکی که نشان دهد این حمله آگاهانه بود در دست نیست.
چند روز قبل نیز دختری از شاگردان مدرسهای در منطقه همجوار «چاریکار» واقع در جادهای که به سمت شمال کابل میرود دچار عوارض مشابهی شد.
در ادامه اين گزارش ایندیپندنت به حمله با اسید به دختران و کارکنان مدرسهای در حوالی شهر قندهار اشاره میکند که در ماه نوامبر اتفاق افتاد. در آن حادثه چند مرد موتور سوار با استفاده از اسلحههای آب پاش به سوی چندین شاگرد و معلم مدرسهای در منطقه «میرویس» اسید پاشیدند؛ صورت یکی از این دختران به شدت مجروح شد که برای جراحی و ترمیم آن به خارج اعزام شده است. آن حمله چنان هراسی را در میان خانوادهها برانگیخت که برای هفتهها دختران خود را به مدرسه نفرستاند.
در آن زمان طالبان دخالت در حمله با اسید را تکذیب کرد ولی پلیس قندهار مدعی شد که افراد دست نشانده طالبان و سرویس امنیتی پاکستان مسئول این حملات بودهاند. حامد بعدا دخالت پاکستان را در این حملات رد کرد.
خبرنگار ایندیپندنت یادآوری میکند که آموزش دختران در حکومت طالبان ممنوع بود و در سالهای اخیر نیز در مناطقی که زير نفوذ طالبان است مدارس دخترانه تعطیل و یا به آتش کشیده شدهاند. قبل از وقوع حمله با اسید در زمستان گذشته نفوذ طالبان در منطقه «میرویس» رو به گسترش بود و اعلامیهها و پوسترهای آنها را میشد بر در و دیوارها دید که علیه فرستادن دختران به مدرسه هشدار میدادند.
بخش اعظم منطقه کاپسیا که حمله اخیر به مدرسه دخترانه در آن روی داده است در کنترل نیروهای تحت رهبری گلبدین حکمتیار است. به نوشته گزارشگر ایندیپندنت «او از جنگسالاران قدیمی افغان است که زمانی تحت نفوذ آمریکا بود و اکنون نیز در حال مذاکره با دولت مرکزی است».
منطقه پروان نیز که دو مورد دیگر از حمله با گاز به مدارس دخترانه در آنجا روی داده است جزو امن ترین مناطق افغانستان تلقی میشوند.
ایندیپندنت میافزاید: پزشکان بیمارستانی که مجروحان حمله اخیر در آن بستری شدهاند میگویند که تمام مجروحان از عوارض مشابهی مثل تهوع شدید، سرگیجه و حالت غش رنج میبرند ولی این بیمارستان محلی امکانات لازم برای تشخیص عامل بیماری را در اختیار ندارد. قرار است نمونههای خون و سایر آزمایشها برای تشخیص دقیقتر به پایگاه نظامی آمریکا در بگرام فرستاده شوند.
ایندیپندنت مینویسد که طالبان نشان داده که میتواند از روشهای پیچیدهای در حملات خود استفاده کند و نیروهای ناتو در هفته جاری طالبان را متهم کردند به استفاده از گاز سمی فسفر سفید. ولی در سالهای اخیر به نظر میرسد که طالبان از گاز به عنوان اسلحه استفاده نکرده است.
خبرنگار ایندیپندنت در کابل گزارش خود را با نقل جمله ای از لدا دختر ۱۲ ساله ای که از جمله مجروحان حمله اخیر است به پایان میبرد. او میگوید: «ما خیلی مریض و ضعیف بودیم و سرگیجه شدیدی داشتیم. وقتی که من چشمهایم را باز کردم در بیمارستان بودیم. من خیلی ناراحت هستم. چه بر سر مدرسه ما آمده است؟ من میخواهم درس بخوانم.»
خبرنگار روزنامه بریتانیایی ایندیپندنت در گزارشی از کابل به جزییات این تازهترین حمله پرداخته است که به نوشته وی سومین مورد حملات با گازهای سمی به مدارس دخترانه در نواحی مختلف افغانستان طی هفتههای اخیر است.
این حمله در مدرسه «قضا» در روستایی به نام «محمود راقی» در نواحی شمال شرق افغانستان روی داده است که قاعدتا منطقهای امن تلقی میشود.
خبرنگار روزنامه ایندیپندنت از قول دختر بچههایی که پس از این حادثه در بیمارستان بستری شدهاند مینویسد که در اولین دقایق حضور در مدرسه و قبل از رفتن به کلاس حال تعدادی از آنها بد شده و بیهوش شدند. دقایقی بعد معلمان مدرسه همه شاگردان را از کلاسها و محیط مدرسه خارج کردند.
به گفته یکی از مقامات منطقه کاپيسا که این حمله در آن اتفاق افتاده است ۹۰ نفر از شاگردان این مدرسه و هشت نفر از کارکنان در بیمارستان بستری شدهاند و پنج نفر ازآنها برای مدت کوتاهی در حالت کوما بودهاند.
روزنامه ایندیپندنت مینویسد این سومین حمله به مدارس دخترانه در هفتههای اخیر است و این نگرانی را دامن زده که «طالبان سیاستهای بیرحمانه خود علیه آموزش دختران را دوباره از سر گرفتهاند».
مقامهای پلیس افراد وابسته به طالبان را مسئول این حملات میدانند. اما ذبیح الله مجاهد یک سخنگوی طالبان دخالت در این حوادث را تکذیب کرد و گفته است: «آزار کودکان کار مجاهدان نیست و ما این را کاملا رد میکنیم.»
به گفته یکی از دانش آموزان، آنها بوی عجیبی را در محیط مدرسه احساس کردند که شبیه به ماده شیمیایی است موسوم به «مالاتین» که کشاورزان محلی برای سمپاشی مزارع خود از آن استفاده میکنند.
يک مقام پلیس منطقه میگویند هیچ یک از شاگردان و کارکنان مدرسه چیز مشکوکی ندیدهاند. به گفته وی به نظر میرسد که فرد یا افرادی ماده سمی را در محیط مدرسه پخش کردهاند ولی در حال حاضر هیچ مدرکی که نشان دهد این حمله آگاهانه بود در دست نیست.
چند روز قبل نیز دختری از شاگردان مدرسهای در منطقه همجوار «چاریکار» واقع در جادهای که به سمت شمال کابل میرود دچار عوارض مشابهی شد.
در ادامه اين گزارش ایندیپندنت به حمله با اسید به دختران و کارکنان مدرسهای در حوالی شهر قندهار اشاره میکند که در ماه نوامبر اتفاق افتاد. در آن حادثه چند مرد موتور سوار با استفاده از اسلحههای آب پاش به سوی چندین شاگرد و معلم مدرسهای در منطقه «میرویس» اسید پاشیدند؛ صورت یکی از این دختران به شدت مجروح شد که برای جراحی و ترمیم آن به خارج اعزام شده است. آن حمله چنان هراسی را در میان خانوادهها برانگیخت که برای هفتهها دختران خود را به مدرسه نفرستاند.
در آن زمان طالبان دخالت در حمله با اسید را تکذیب کرد ولی پلیس قندهار مدعی شد که افراد دست نشانده طالبان و سرویس امنیتی پاکستان مسئول این حملات بودهاند. حامد بعدا دخالت پاکستان را در این حملات رد کرد.
خبرنگار ایندیپندنت یادآوری میکند که آموزش دختران در حکومت طالبان ممنوع بود و در سالهای اخیر نیز در مناطقی که زير نفوذ طالبان است مدارس دخترانه تعطیل و یا به آتش کشیده شدهاند. قبل از وقوع حمله با اسید در زمستان گذشته نفوذ طالبان در منطقه «میرویس» رو به گسترش بود و اعلامیهها و پوسترهای آنها را میشد بر در و دیوارها دید که علیه فرستادن دختران به مدرسه هشدار میدادند.
بخش اعظم منطقه کاپسیا که حمله اخیر به مدرسه دخترانه در آن روی داده است در کنترل نیروهای تحت رهبری گلبدین حکمتیار است. به نوشته گزارشگر ایندیپندنت «او از جنگسالاران قدیمی افغان است که زمانی تحت نفوذ آمریکا بود و اکنون نیز در حال مذاکره با دولت مرکزی است».
منطقه پروان نیز که دو مورد دیگر از حمله با گاز به مدارس دخترانه در آنجا روی داده است جزو امن ترین مناطق افغانستان تلقی میشوند.
ایندیپندنت میافزاید: پزشکان بیمارستانی که مجروحان حمله اخیر در آن بستری شدهاند میگویند که تمام مجروحان از عوارض مشابهی مثل تهوع شدید، سرگیجه و حالت غش رنج میبرند ولی این بیمارستان محلی امکانات لازم برای تشخیص عامل بیماری را در اختیار ندارد. قرار است نمونههای خون و سایر آزمایشها برای تشخیص دقیقتر به پایگاه نظامی آمریکا در بگرام فرستاده شوند.
ایندیپندنت مینویسد که طالبان نشان داده که میتواند از روشهای پیچیدهای در حملات خود استفاده کند و نیروهای ناتو در هفته جاری طالبان را متهم کردند به استفاده از گاز سمی فسفر سفید. ولی در سالهای اخیر به نظر میرسد که طالبان از گاز به عنوان اسلحه استفاده نکرده است.
خبرنگار ایندیپندنت در کابل گزارش خود را با نقل جمله ای از لدا دختر ۱۲ ساله ای که از جمله مجروحان حمله اخیر است به پایان میبرد. او میگوید: «ما خیلی مریض و ضعیف بودیم و سرگیجه شدیدی داشتیم. وقتی که من چشمهایم را باز کردم در بیمارستان بودیم. من خیلی ناراحت هستم. چه بر سر مدرسه ما آمده است؟ من میخواهم درس بخوانم.»