سفر پیش روی محمود احمدی نژاد به نیویورک، که قرار است به منظور شرکت در جلسه بازبینی پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای صورت گیرد با واکنش منفی شهردار و همچنین هتل داران آن شهر روبه‌رو شده است. مسئولان محلی نیویورک ضمن تاکید بر مسئولیت حفاظت اجباری از رئیس دولت ایران، اعلام داشته اند از او استقبال و پذیرایی نخواهند کرد.
در گذشته تنها تعداد انگشت شماری از رهبران سیاسی کشورها موجب بر انگیختن چنین واکنشی از سوی مردم و مقامات محلی نیویورک شده اند.
سفر معمر قذافی رئیس کشور لیبی به نیویورک در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۹، که بمنظور شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل انجام شد، آخرین نمونه از این دست به شمار می رود.
دست داشتن لیبی در بمب گذاری هواپیمای مسافری شرکت پان امریکن در سال ۱۹۸۸ و انفجار آن بر فراز روستای لاخوبی- اسکاتلند، که به کشته شدن کلیه ۲۷۰ سرنشین پرواز یاد شده انجامید، دلیل اصلی اعتراض مردم شهر نیویورک علیه قذافی بود.
دلیل دیگر نارضایتی و اعتراض مردم اصرار قذافی در برافراشتن چادری برای اقامت خود در پارک عمومی شهر بود.
دولت ایران معمولا مجلل ترین هتل های نیویورک را برای اقامت احمدی نژاد و همراهان متعدد او در نظر می گیرد. هنگام انجام آخرین دیدار احمدی نژاد و بالغ بر ۲۹۰ نفر همراهان رسمی او از نیویورک، رئیس دولت ایران در هتل مشهور اینترکنتیننتال به سر برد.
هروی هودر، مدیر کل هتل یاد شده طی بیانیه ای اعلام داشت که این بار هم از سوی مسئولان ایرانی برای اقامت احمدی نژاد درخواست ذخیره جا دریافت کرده است، و لی از تائید پذیرفتن و یا رد این درخواست خودداری ورزید.
گروه موسوم به «اتحاد علیه ایران اتمی» از روز پنجشنبه گذشته که خبر دیدار احمدی نژاد از نیویورک انتشار یافت، با ۳۵ هتل معروف در نیویورک تماس گرفته و از مدیران آنها خواسته اند که از پذیرفتن احمدی نژاد و همراهان او خودداری کنند.
در صورت امتناع از پذیرفتن احمدی نژاد به یک هتل معتبر در نیو یورک، ممکن است رئیس دولت ایران اجبارا برای اقامت مقر نمایندگی ایران در سازمان ملل و یا ساختمان بنیاد پهلوی را که بنیاد علوی نام گرفته انتخاب کند.
معمولا صدور روادید برای انجام دیدارهای رهبران سیاسی از نوع آقای احمدی نژاد، تنها به محوطه مشخصی در نیو یورک و تردد به مقر سازمان ملل محدود می شود، از این لحاظ، رئیس دولت ایران فاقد قدرت انتخاب فراوان برای برگزیدن محل خاص اقامت خود خواهد بود.
اظهارات ضد اسرائیلی احمدی نژاد و تکرار انکار هولکاست از جانب او، تدریجا احساسات منفی مردم نیویورک را، مانند ساکنان سایر نقاط آمریکا، علیه رئیس دولت جنجالی ایران تقویت کرده است.
در سپتامبر سال ۲۰۰۷ و هنگام ایراد سخنرانی در دانشگاه کلمبیا، احمدی نژاد مدعی عدم وجود همجنس گرایان و همجنسگرایی در ایران شد.
هنگام انجام سفر بعدی به نیویورک، دانشگاه کلمبیا در واکنش به اعتراض های مردم و گروهی از دانشجویان از تکرار دعوت آقای احمدی نژاد خودداری ورزید.
محمود احمدی نژاد همچنین خواستار حضور در محل انفجار ساختمان های دوقولوی مرکز تجارت جهانی در نیویورک و نثار تاج گل در زمین سوخته و ادای احترام به کشته شد گان حادثه ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ شد که این درخواست را نیز مقامات محلی رد کردند.
پلیس شهر که زیر نظر شهرداری نیویورک قرار دارد از حفاظت جان احمدی نژاد، خارج از دایره محیطی سازمان ملل خودداری ورزید و مردم شهر نیز حضور او را در محل حادثه ۱۱ سپتامبر توهین آمیز خواندند.
بعد از این واکنش، آقای احمدی نژاد در روز ۲۳ فروردین سال جاری طی نامه ای به بان کی‌مون دبیرکل سازمان ملل خواستار تحقیق در مورد حادثه ۱۱ سپتامبر شد. پیش از ارسال این نامه، آقای احمدی نژاد طی سخنانی در مشهد، برای نخستین بار حادثه را مشکوک خواند و به صورت تلویحی دولت آمریکا و اسرائیل را به دست داشتن در آن متهم ساخت.
اظهارات جنجالی آقای احمدی نژاد پیرامون مسائل پذیرفته شده تاریخی، و همچنین موضع گیری های او در ارتباط با حقوق فردی، آزادی های اجتماعی و روابط بین الملل نه تنها به تثبیت شخصیت او به عنوان یک چهره منفی کمک بسیار کرده، که متاسفانه چهره ایران را نیز در افکار عمومی مردم جهان تیره ساخته است.
در سال ۲۰۰۸ طی یک همه پرسی محمود احمدی نژاد در کنار پرویز مشرف رئیس جمهور وقت پاکستان به عنوان غیر قابل اعتماد ترین رئیس دولت جهان معرفی شد. در همان سال ایران بعد از اسرائیل در لیست غیر محبوب ترین کشورهای جهان در مقام دوم قرار گرفت.
میزان گرایش منفی افکار عمومی در جهان علیه آقای احمدی نژاد، به خصوص خارج از دایره سرزمین های مسلمان خاورمیانه که با اسرائیل درگیرند، از زمان برگزاری انتخابات ۲۲ خرداد به این سو تشدید شده است.
مایکل بلومبرگ شهردار صاحب نام و ثروتمند نیویورک در رابطه با درخواست اخیر سفر احمدی نژاد به آن شهر طی یک کنفرانس مطبوعاتی تاکید کرد «من شاید با هر موضوعی که این شخص تاکنون بیان کرده مخالفم - من به او اهمیتی نمی دهم».
سران کشورهای جهان هنگام دیدار از نیویورک معمولا از سوی شهر دار شهر مورد استقبال قرار می گیرند و حتی به افتخار حضور آنها میهمانی شام داده می شود. بنا به گفته شهردار نیو یورک به جز صدور اجازه دیدار از مقر سازمان ملل، برای رئیس دولت ایران هیچ گونه مراسم رسمی و یا بازدید خاص در نظر گرفته نشده است.
نیویورک اولین شهر خارجی است که آقای احمدی نژاد در طول عمر خود به آن سفر کرده است. به دلیل اشتیاق حضور در آن شهر و مشارکت و سخنرانی در مجمع سالانه سازمان ملل، احمدی نژاد به جز دمشق، از نیویورک بیش از هر شهر دیگر جهان، ، بازدید رسمی به عمل آورده است.
تعداد سفرهای آقای دکتر احمدی نژاد به نیو یورک، به تنهایی بیش از مجموع دیدار های قبلی کلیه روسای جمهور پیشین ایران به آن شهر است. با وجود اشتیاق فراوان آقای احمدی نژاد به تکرار دیدار از نیویورک، به نظر می رسد میزان رغبت مقامات و مردم شهر برای پذیرایی از او همراهانش به همان نسبت در حال کاهش است.
با توجه به انگیزه اعلام شده سفر احمدی نژاد به نیویورک و شرکت او در کنفرانس بازبینی پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای، در حالی که ایران به اتهام نقض مفاد پیمان یاد شده در شرف دریافت قطعنامه تازه ای از سوی شورای امنیت قرار دارد، سخنرانی رئیس دولت ایران در جلسه یاد شده تنها می تواند به بروز واکنش های منفی تازه ای در افکار عمومی علیه او منجر شود.
---------------
یادداشت‌ها بیانگر نظرات نویسندگان آنهاست و نه رادیو فردا.
در گذشته تنها تعداد انگشت شماری از رهبران سیاسی کشورها موجب بر انگیختن چنین واکنشی از سوی مردم و مقامات محلی نیویورک شده اند.
سفر معمر قذافی رئیس کشور لیبی به نیویورک در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۹، که بمنظور شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل انجام شد، آخرین نمونه از این دست به شمار می رود.
دست داشتن لیبی در بمب گذاری هواپیمای مسافری شرکت پان امریکن در سال ۱۹۸۸ و انفجار آن بر فراز روستای لاخوبی- اسکاتلند، که به کشته شدن کلیه ۲۷۰ سرنشین پرواز یاد شده انجامید، دلیل اصلی اعتراض مردم شهر نیویورک علیه قذافی بود.
دلیل دیگر نارضایتی و اعتراض مردم اصرار قذافی در برافراشتن چادری برای اقامت خود در پارک عمومی شهر بود.
دولت ایران معمولا مجلل ترین هتل های نیویورک را برای اقامت احمدی نژاد و همراهان متعدد او در نظر می گیرد. هنگام انجام آخرین دیدار احمدی نژاد و بالغ بر ۲۹۰ نفر همراهان رسمی او از نیویورک، رئیس دولت ایران در هتل مشهور اینترکنتیننتال به سر برد.
هروی هودر، مدیر کل هتل یاد شده طی بیانیه ای اعلام داشت که این بار هم از سوی مسئولان ایرانی برای اقامت احمدی نژاد درخواست ذخیره جا دریافت کرده است، و لی از تائید پذیرفتن و یا رد این درخواست خودداری ورزید.
گروه موسوم به «اتحاد علیه ایران اتمی» از روز پنجشنبه گذشته که خبر دیدار احمدی نژاد از نیویورک انتشار یافت، با ۳۵ هتل معروف در نیویورک تماس گرفته و از مدیران آنها خواسته اند که از پذیرفتن احمدی نژاد و همراهان او خودداری کنند.
در صورت امتناع از پذیرفتن احمدی نژاد به یک هتل معتبر در نیو یورک، ممکن است رئیس دولت ایران اجبارا برای اقامت مقر نمایندگی ایران در سازمان ملل و یا ساختمان بنیاد پهلوی را که بنیاد علوی نام گرفته انتخاب کند.
معمولا صدور روادید برای انجام دیدارهای رهبران سیاسی از نوع آقای احمدی نژاد، تنها به محوطه مشخصی در نیو یورک و تردد به مقر سازمان ملل محدود می شود، از این لحاظ، رئیس دولت ایران فاقد قدرت انتخاب فراوان برای برگزیدن محل خاص اقامت خود خواهد بود.
اظهارات ضد اسرائیلی احمدی نژاد و تکرار انکار هولکاست از جانب او، تدریجا احساسات منفی مردم نیویورک را، مانند ساکنان سایر نقاط آمریکا، علیه رئیس دولت جنجالی ایران تقویت کرده است.
در سپتامبر سال ۲۰۰۷ و هنگام ایراد سخنرانی در دانشگاه کلمبیا، احمدی نژاد مدعی عدم وجود همجنس گرایان و همجنسگرایی در ایران شد.
هنگام انجام سفر بعدی به نیویورک، دانشگاه کلمبیا در واکنش به اعتراض های مردم و گروهی از دانشجویان از تکرار دعوت آقای احمدی نژاد خودداری ورزید.
محمود احمدی نژاد همچنین خواستار حضور در محل انفجار ساختمان های دوقولوی مرکز تجارت جهانی در نیویورک و نثار تاج گل در زمین سوخته و ادای احترام به کشته شد گان حادثه ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ شد که این درخواست را نیز مقامات محلی رد کردند.
پلیس شهر که زیر نظر شهرداری نیویورک قرار دارد از حفاظت جان احمدی نژاد، خارج از دایره محیطی سازمان ملل خودداری ورزید و مردم شهر نیز حضور او را در محل حادثه ۱۱ سپتامبر توهین آمیز خواندند.
بعد از این واکنش، آقای احمدی نژاد در روز ۲۳ فروردین سال جاری طی نامه ای به بان کی‌مون دبیرکل سازمان ملل خواستار تحقیق در مورد حادثه ۱۱ سپتامبر شد. پیش از ارسال این نامه، آقای احمدی نژاد طی سخنانی در مشهد، برای نخستین بار حادثه را مشکوک خواند و به صورت تلویحی دولت آمریکا و اسرائیل را به دست داشتن در آن متهم ساخت.
اظهارات جنجالی آقای احمدی نژاد پیرامون مسائل پذیرفته شده تاریخی، و همچنین موضع گیری های او در ارتباط با حقوق فردی، آزادی های اجتماعی و روابط بین الملل نه تنها به تثبیت شخصیت او به عنوان یک چهره منفی کمک بسیار کرده، که متاسفانه چهره ایران را نیز در افکار عمومی مردم جهان تیره ساخته است.
در سال ۲۰۰۸ طی یک همه پرسی محمود احمدی نژاد در کنار پرویز مشرف رئیس جمهور وقت پاکستان به عنوان غیر قابل اعتماد ترین رئیس دولت جهان معرفی شد. در همان سال ایران بعد از اسرائیل در لیست غیر محبوب ترین کشورهای جهان در مقام دوم قرار گرفت.
میزان گرایش منفی افکار عمومی در جهان علیه آقای احمدی نژاد، به خصوص خارج از دایره سرزمین های مسلمان خاورمیانه که با اسرائیل درگیرند، از زمان برگزاری انتخابات ۲۲ خرداد به این سو تشدید شده است.
مایکل بلومبرگ شهردار صاحب نام و ثروتمند نیویورک در رابطه با درخواست اخیر سفر احمدی نژاد به آن شهر طی یک کنفرانس مطبوعاتی تاکید کرد «من شاید با هر موضوعی که این شخص تاکنون بیان کرده مخالفم - من به او اهمیتی نمی دهم».
سران کشورهای جهان هنگام دیدار از نیویورک معمولا از سوی شهر دار شهر مورد استقبال قرار می گیرند و حتی به افتخار حضور آنها میهمانی شام داده می شود. بنا به گفته شهردار نیو یورک به جز صدور اجازه دیدار از مقر سازمان ملل، برای رئیس دولت ایران هیچ گونه مراسم رسمی و یا بازدید خاص در نظر گرفته نشده است.
نیویورک اولین شهر خارجی است که آقای احمدی نژاد در طول عمر خود به آن سفر کرده است. به دلیل اشتیاق حضور در آن شهر و مشارکت و سخنرانی در مجمع سالانه سازمان ملل، احمدی نژاد به جز دمشق، از نیویورک بیش از هر شهر دیگر جهان، ، بازدید رسمی به عمل آورده است.
تعداد سفرهای آقای دکتر احمدی نژاد به نیو یورک، به تنهایی بیش از مجموع دیدار های قبلی کلیه روسای جمهور پیشین ایران به آن شهر است. با وجود اشتیاق فراوان آقای احمدی نژاد به تکرار دیدار از نیویورک، به نظر می رسد میزان رغبت مقامات و مردم شهر برای پذیرایی از او همراهانش به همان نسبت در حال کاهش است.
با توجه به انگیزه اعلام شده سفر احمدی نژاد به نیویورک و شرکت او در کنفرانس بازبینی پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای، در حالی که ایران به اتهام نقض مفاد پیمان یاد شده در شرف دریافت قطعنامه تازه ای از سوی شورای امنیت قرار دارد، سخنرانی رئیس دولت ایران در جلسه یاد شده تنها می تواند به بروز واکنش های منفی تازه ای در افکار عمومی علیه او منجر شود.
---------------
یادداشت‌ها بیانگر نظرات نویسندگان آنهاست و نه رادیو فردا.