میهمان این هفته نگاه تازه اندی (آندرانیک مددیان) خواننده محبوب ایرانی است. اندی هم اکنون برای کنسرت در دوبی به سر می برد.
اندی می گوید با کوروس با آلبوم خواستگاری شروع کرد و بلا دومین آلبوم او بود؛ «همکاری من و کوروس طولانی ترین همکاری هر ایرانی است! (می خندند). تا حال دیدید که هشت سال ایرانی ها با هم همکاری کنند؟ هنوز هم با هم همکاری می کنیم ولی اگر الان خرازی داشتیم کرکره هایمان را سوا می کردیم.»
اندی معتقد است قطع همکاری به سود هر دو بود زیرا هر سال ناگزیر می شدند نصف آهنگ های خود را کنار بگذارند؛ «الان مردم دو آلبوم کامل می گیرند یکی از من یکی از کوروس. در نتیجه هم به نفع مردم است و هم ما.»
اندی در عین حال به تفاوت سلیقه ها اشاره می کند و می گوید: «ما دو آدم متفاوت ایم و سلیقه هایمان فرق می کند. آن موقع مجبور بودیم در لفاف کارهای اندی-کوروس نگاه داریم.»
اندی می گوید کار موسیقی پاپ ایرانی را در سال های ۸۳ به بعد با کوروس آغاز کرد: «فرهاد و فریدون فروغی نسل قبل از من بودند و من خودم طرفدار سرسخت شان بودم. آن موقع که ما مدرسه می رفتیم آنها معروف بودند. از دبیرستان که شروع کردم موسیقی زدن، از همان روزهای اول به کار موسیقی پاپ، راک خارجی پرداختم. طرف های ۱۹۷۸ که می خواستم از ایران بیایم بیرون، گروه راک داشتیم به اسم فرندز که با کامران یغمایی برادر کوروش یغمایی و منوچهر با هم ارکستر داشتیم... من در آن فاصله با کوروش یغمایی بیس می زدم که واقعاً افتخار بزرگی است چون هم خودش را دوست دارم هم موسیقی اش را. اینها همه در فاصله چند ماه قبل از انقلاب است که من داشتم می آمدم بیرون.»
اندی تعریف می کند که چگونه پس از آمدن به آمریکا به یادگیری موسیقی در سطح آکادمیک می پردازد و با ارکستر های آمریکایی گیتار و بیس می زد و می خواند؛ «بعد با کوروس آشنا شدم و موسیقی ایرانی ما از آنجا آغاز شد.»
اندی می گوید کار مشترک با بون‌جووی که روی یوتیوب است رکوردی بالای پنج میلیون بیننده داشته است.
این جنس صدا برای موسیقی ایرانی تازگی داشت. قبل از من نوع موسیقی دیگری بوده. الان این هم عادت شده. اینهم برای خودش سبکی است. الان خیلی از جوان ها که برای من آلبوم های تازه شان را می فرستند می بینم این سبک را می خوانند. دوم اینکه برای موسیقی خارجی یکی از بزرگترین دلایل موفقیت اینست که آنجا به دنیا بیایی، آنجا بزرگ شوی، از بچگی آنجا تربیت شوی و بعد عمویت پولدار باشد و خاله ات هم پارتی در فلان رکورد کمپانی داشته باشد... به این سادگی نیست که موفق شوید. همه اینها را می گویم که بدانید اگر من در ایران بودم و فعالیت می کردم الان در دنیا در موسیقی معروف تر بودم. دلیلش اینست که حمایت ۷۰ میلیون ایرانی را داشتم در نتیجه یک سرمایه بزرگی پشت کارم بود.
اندی در توضیح کار مشترک خود با بون‌جووی می گوید این آهنگ سیاسی نیست، آهنگ همبستگی با ملت است: «هفتاد میلیون ایرانی. نه راست نه چپ نه وسط.» اندی می گوید دوست دارد طرفدارانش با آگاهی کامل دنبال رهبران باشند؛ «مردم باید خوشبخت باشند. باید آزاد باشند. راهی که من می بینم از راه صلح و دوستی و مهمتر از همه از راه آگاهی است. فردای ایران باید آگاهانه رهبران خودش را انتخاب کند.»
اندی در مورد ترانه هایش که عمدتاً کار پاک سیما است می گوید مهمترین عنصر کارهایش شعرهای ترانه هایش است.
اندی با اشاره به موسیقی خود می گوید با اینکه باید قدر هنرمندان پیش کسوت را دانست و به آنها احترام گذاشت، می کوشد با جوان ها هم از نزدیک کار کند.
هر چه بلدم از نسل قدیم یاد گرفته ام. از منوچهر، چشم آذر، آندرانیک، واروژان و خیلی از بزرگان موسیقی.
هر دو. بیشترش پاک سیما ایده می دهد. ولی مثلاً فقط یک نگاه را در مسکو در هواپیما و در فرودگاه این کلمه یادم آمد. همانجا آهنگش را ساختم در راه و وقتی به پاک سیما زنگ زدم فقط این کلمه را داشتم و آهنگ. او تمام آهنگ را ساخت. خوشگلا باید برقصن ایده پاک سیما بود و خودش نوشت. چه خوشگل شدی هم ایده پاک سیما بود.
اندی می افزاید: «البته اگر آلبوم های مرا گوش کنید تویش آهنگ های سنگین و با شعرهای سنگین زیاد است. متاسفانه مردم فقط آهنگ هایی را که در تلویزیون و پاپ می شنوند فقط این قسمت کار را می بینند. قسمت شاد. همین آهنگ مادر که تازه خوانده ام یا آهنگ های سنگین مثل تنهایی و سرسپرده و بیقرار... ساختن و خواندن آنها اصولاً برای من ساده تر است.»
اندی درباره کوروش یغمایی می گوید او یکی از بهترین آهنگسازان ایران است و در مورد علل کم کاری او می گوید: «شرایط ایران اجازه نمی دهد. این حرف من مسئله سیاسی نیست. این مسئله اجتماعی است. زمانی که کسی در ریتم های مدرن نبود کوروش ریتم های مدرن و آهنگ های مدرن می آورد. نادیده نگیریم که کامران و کامبیز برادرانش خیلی به کوروش کمک کردند. کامران هنوز به نظر من یکی از بهترین گیتاریست های ایران است. کامبیز یکی از بهترین کی‌بوردیست های ایران است. کاوه الان در کانادا زندگی می کند و آلبوم هایش را گوش کنید... این خانواده در موسیقی نابغه اند. اگر همه شان در خارج بودند بهترین کارها را از آنها می شنیدید.»
در آمریکا چند سال پیش آهنگ فیلم رضا موتوری را خواندم. به نظر من او هم در کارش نابغه بود. هم فرهاد و هم فریدون فروغی. بعداً از خانم فرهاد اجازه گرفتم و رسماً آن آهنگ را خواندم. یکی از قشنگ ترین آهنگ هایی است که اجرا کرده ام. این اواخر هم در مراسم بزرگداشت بهروز وثوقی آن آهنگ را اجرا کردم که یکی از زیباترین لحظه های هنری من بود. که برای بهروز وثوقی بخوانم.
اندی می گوید بازخوانی این نوع کارها سبب می شود که نسل جدید که به این نوع کارها توجه نداشت یا آنها را از حافظه خود بیرون برده بود دوباره به آنها توجه کند.
اندی می گوید با کوروس با آلبوم خواستگاری شروع کرد و بلا دومین آلبوم او بود؛ «همکاری من و کوروس طولانی ترین همکاری هر ایرانی است! (می خندند). تا حال دیدید که هشت سال ایرانی ها با هم همکاری کنند؟ هنوز هم با هم همکاری می کنیم ولی اگر الان خرازی داشتیم کرکره هایمان را سوا می کردیم.»
اندی معتقد است قطع همکاری به سود هر دو بود زیرا هر سال ناگزیر می شدند نصف آهنگ های خود را کنار بگذارند؛ «الان مردم دو آلبوم کامل می گیرند یکی از من یکی از کوروس. در نتیجه هم به نفع مردم است و هم ما.»
اندی در عین حال به تفاوت سلیقه ها اشاره می کند و می گوید: «ما دو آدم متفاوت ایم و سلیقه هایمان فرق می کند. آن موقع مجبور بودیم در لفاف کارهای اندی-کوروس نگاه داریم.»
اندی می گوید کار موسیقی پاپ ایرانی را در سال های ۸۳ به بعد با کوروس آغاز کرد: «فرهاد و فریدون فروغی نسل قبل از من بودند و من خودم طرفدار سرسخت شان بودم. آن موقع که ما مدرسه می رفتیم آنها معروف بودند. از دبیرستان که شروع کردم موسیقی زدن، از همان روزهای اول به کار موسیقی پاپ، راک خارجی پرداختم. طرف های ۱۹۷۸ که می خواستم از ایران بیایم بیرون، گروه راک داشتیم به اسم فرندز که با کامران یغمایی برادر کوروش یغمایی و منوچهر با هم ارکستر داشتیم... من در آن فاصله با کوروش یغمایی بیس می زدم که واقعاً افتخار بزرگی است چون هم خودش را دوست دارم هم موسیقی اش را. اینها همه در فاصله چند ماه قبل از انقلاب است که من داشتم می آمدم بیرون.»
اندی تعریف می کند که چگونه پس از آمدن به آمریکا به یادگیری موسیقی در سطح آکادمیک می پردازد و با ارکستر های آمریکایی گیتار و بیس می زد و می خواند؛ «بعد با کوروس آشنا شدم و موسیقی ایرانی ما از آنجا آغاز شد.»
اندی می گوید کار مشترک با بون‌جووی که روی یوتیوب است رکوردی بالای پنج میلیون بیننده داشته است.
- جنس صدای شما روی موسیقی غربی خیلی می نشیند. چرا این راه را ادامه ندادید؟
این جنس صدا برای موسیقی ایرانی تازگی داشت. قبل از من نوع موسیقی دیگری بوده. الان این هم عادت شده. اینهم برای خودش سبکی است. الان خیلی از جوان ها که برای من آلبوم های تازه شان را می فرستند می بینم این سبک را می خوانند. دوم اینکه برای موسیقی خارجی یکی از بزرگترین دلایل موفقیت اینست که آنجا به دنیا بیایی، آنجا بزرگ شوی، از بچگی آنجا تربیت شوی و بعد عمویت پولدار باشد و خاله ات هم پارتی در فلان رکورد کمپانی داشته باشد... به این سادگی نیست که موفق شوید. همه اینها را می گویم که بدانید اگر من در ایران بودم و فعالیت می کردم الان در دنیا در موسیقی معروف تر بودم. دلیلش اینست که حمایت ۷۰ میلیون ایرانی را داشتم در نتیجه یک سرمایه بزرگی پشت کارم بود.
اندی در توضیح کار مشترک خود با بون‌جووی می گوید این آهنگ سیاسی نیست، آهنگ همبستگی با ملت است: «هفتاد میلیون ایرانی. نه راست نه چپ نه وسط.» اندی می گوید دوست دارد طرفدارانش با آگاهی کامل دنبال رهبران باشند؛ «مردم باید خوشبخت باشند. باید آزاد باشند. راهی که من می بینم از راه صلح و دوستی و مهمتر از همه از راه آگاهی است. فردای ایران باید آگاهانه رهبران خودش را انتخاب کند.»
اندی در مورد ترانه هایش که عمدتاً کار پاک سیما است می گوید مهمترین عنصر کارهایش شعرهای ترانه هایش است.
اندی با اشاره به موسیقی خود می گوید با اینکه باید قدر هنرمندان پیش کسوت را دانست و به آنها احترام گذاشت، می کوشد با جوان ها هم از نزدیک کار کند.
- نسل قدیم چقدر تاثیر گذاشته اند روی کار شما؟
هر چه بلدم از نسل قدیم یاد گرفته ام. از منوچهر، چشم آذر، آندرانیک، واروژان و خیلی از بزرگان موسیقی.
- بعضی از آهنگ های تو تبدیل به اصطلاح می شود بین جوان ها. مثلاً فقط یک نگاه. خوشگلا باید برقصن... اینها چطوری است؟ تو فکر می کنی، اصطلاح می دهی به پاک سیما یا پاک سیما خودش این اصطلاح ها را می گیرد؟
هر دو. بیشترش پاک سیما ایده می دهد. ولی مثلاً فقط یک نگاه را در مسکو در هواپیما و در فرودگاه این کلمه یادم آمد. همانجا آهنگش را ساختم در راه و وقتی به پاک سیما زنگ زدم فقط این کلمه را داشتم و آهنگ. او تمام آهنگ را ساخت. خوشگلا باید برقصن ایده پاک سیما بود و خودش نوشت. چه خوشگل شدی هم ایده پاک سیما بود.
اندی می افزاید: «البته اگر آلبوم های مرا گوش کنید تویش آهنگ های سنگین و با شعرهای سنگین زیاد است. متاسفانه مردم فقط آهنگ هایی را که در تلویزیون و پاپ می شنوند فقط این قسمت کار را می بینند. قسمت شاد. همین آهنگ مادر که تازه خوانده ام یا آهنگ های سنگین مثل تنهایی و سرسپرده و بیقرار... ساختن و خواندن آنها اصولاً برای من ساده تر است.»
«خوشگل ها باید برقصند ...» - اندی در دبی
- یکی از کنسرت‌های اندی در دبی
اندی درباره کوروش یغمایی می گوید او یکی از بهترین آهنگسازان ایران است و در مورد علل کم کاری او می گوید: «شرایط ایران اجازه نمی دهد. این حرف من مسئله سیاسی نیست. این مسئله اجتماعی است. زمانی که کسی در ریتم های مدرن نبود کوروش ریتم های مدرن و آهنگ های مدرن می آورد. نادیده نگیریم که کامران و کامبیز برادرانش خیلی به کوروش کمک کردند. کامران هنوز به نظر من یکی از بهترین گیتاریست های ایران است. کامبیز یکی از بهترین کی‌بوردیست های ایران است. کاوه الان در کانادا زندگی می کند و آلبوم هایش را گوش کنید... این خانواده در موسیقی نابغه اند. اگر همه شان در خارج بودند بهترین کارها را از آنها می شنیدید.»
- شما غیر از یغمایی از فرهاد هم کار خواندید؟
در آمریکا چند سال پیش آهنگ فیلم رضا موتوری را خواندم. به نظر من او هم در کارش نابغه بود. هم فرهاد و هم فریدون فروغی. بعداً از خانم فرهاد اجازه گرفتم و رسماً آن آهنگ را خواندم. یکی از قشنگ ترین آهنگ هایی است که اجرا کرده ام. این اواخر هم در مراسم بزرگداشت بهروز وثوقی آن آهنگ را اجرا کردم که یکی از زیباترین لحظه های هنری من بود. که برای بهروز وثوقی بخوانم.
اندی می گوید بازخوانی این نوع کارها سبب می شود که نسل جدید که به این نوع کارها توجه نداشت یا آنها را از حافظه خود بیرون برده بود دوباره به آنها توجه کند.