هیئت نظارت بر مطبوعات در تهران، روزنامه دیگری را توقیف کرد؛ درست در زمانی که چندین روزنامهنگار به اتهامهای متفاوت در زندان به سر میبرند و به گزارش سازمانهای بینالمللی از جمله گزارشگران بدون مرز، وضعیت روزنامهنگاران در ایران در ماههای اخیر به مراتب بدتر شده است.
این بار نوبت روزنامه حیات نو شد. روزنامه حیات نو که با صاحب امتیازی هادی خامنهای، برادر کوچکتر رهبر جمهوری اسلامی ایران، اولین شمارهاش را در خرداد ماه سال ۱۳۷۹ منتشر کرد، بعد از سه بار توقیف موقت، این بار توقیف دائم شد.
در بیانیه دبیرخانه هیئت نظارت بر مطبوعات آمده است که روزنامه حیات نو اجتماعی پس از برکناری مدیر مسئول آن توسط صاحب امتیاز، فاقد مدیر مسئول قانونی بوده است که در این مورد و به دلیل آنچه «سایر تخلفات شکلی و محتوایی » نامیده شده، تذکرات کتبی و شفاهی متعددی دریافت کرده است.
سه روز پیش از توقیف، روزنامه حیات نو و سه روزنامه دیگر از سوی معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تذکر کتبی دریافت کرده بودند. وزارت ارشاد در تذکر خود هشدار داده بود: «مطبوعات داخلی از انتشار مطالبی که ذهنیت جامعه را نسبت به برخی اختلاف سلیقه ها مشوش میکند، بپرهیزند.»
روز شنبه، روزنامه حیات نو در صفحات نخست خود سخنان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و نامه رئیس مجلس شورای اسلامی را بازتاب داده بود. تیتر اصلی روزنامه حیات نو در روز سه شنبه نیز به «برگزاری مراسم روز شانزدهم آذرماه در فضایی امنیتی» اختصاص داشت.
به گفته لیلا سعادتی، از اعضای هیئت تحریریه روزنامه حیات نو،هادی خامنهای ساعتی پس از دریافت حکم توقیف روزنامه در میان خبرنگاران و کادر فنی روزنامه حاضر شد و توقیف دائمیاین روزنامه را رسما اعلام کرد.
لیلا سعادتی به رادیو فردا میگوید: آقای خامنهای فقط به این موضوع اشاره کردند که توقیف روزنامهها، فضا را برای توسعه سایتها باز میکند و اینکه مردم ناچارند برای کسب اطلاعات بیشتر به ماهوارهها روی بیاورند.
ایشان گفتند که توقیف روزنامهها این اجازه را میدهد که ماهوارهها و اخبار غیر رسمیاینترنتی در بین خانوادههای ایرانی رواج پیدا کند و به مسئولین پیشنهاد کردند که مقداری دقیقتر، موضوع را بررسی کنند و فضا را برای استقبال مردم از ماهوارهها ببندند.»
پس از انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه ۱۳۸۸ تا کنون روزنامههای اعتمادملی، آرمان، سرمایه، خبر و فرهنگ آشتی توقیف شده و یا انتشارشان را متوقف کردهاند.
رضا معینی مسئول بخش ایران سازمان گزارشگران بدون مرز در مورد روند توقیف نشریات در ایران میگوید: «واقعیت این است که جمهوری اسلامی نه تنها طی شش ماه گذشته بلکه در طول ۱۲ سال گذشته با ایجاد اینگونه سختگیریها، فقط ضربه و خسران جبران ناپذیری به فرهنگ و جامعه وارد میکند وگرنه نتوانسته است جلوی آزادی بیان و اطلاعرسانی را به ویژه به این شکلی که ما شاهد آنیم، بگیرد.
متاسفانه دیروز رونامه حیات نو که پیش از این به آن اخطار داده بودند توقیف شد. و این در مجموع چهاردهمین نشریهای است که طی ماههای اخیر توقیف میشود.»
کارشناسان رسانه معتقدند که ممنوعیت انتشار اخبار، لطمهای جدی به روزنامه نگاری در ایران میزند. رضا معینی در این مورد میگوید: «سالهاست که ما از داشتن رسانه مستقل -و نه خصوصی- محروم بودهایم. این عملا برای جامعه عواقب ناگواری به بار آورده و منجر به آن شده است که روزنامهنگاران ما اعتماد به نفس خود را از دست بدهند.
به ویژه در طی ماههای اخیر که تعداد زیادی از روزنامهنگاران ایرانی مجبور شدهاند کشورشان را ترک کنند. ضرباتی که این امر به جامعه ، فرهنگ و آینده میزند بسیار خطرناکتر از مسائل کنونی و فوری است.
ما شاهد بودیم که علیرغم آنکه چند روز پیش تا کنون عرصههای اطلاع رسانی را تنگتر کرده و محدودیتهایی ایجاد کرده بودند، اما اخبار تظاهرات و اعتراضات مردمی در سطح جهانی به شکلی گسترده منتشر شد. آنچه که به جا میماند این است که ایران فقط از داشتن روزنامهنگاران حرفهای که بتوانند آنگونه که باید خبرها را تحلیل کنند و در اصل، صحت و سقم اخبار را مشخص کنند و اطلاعرسانی سالمی به مردم ارائه بدهند محروم میشود.»
هیئت نظارت بر مطبوعات در بیانیه خود در مورد توقیف روزنامه حیات نو اجتماعی بر« وظیفه ملی و رسالت مطبوعات در قبال سرنوشت و اراده ملت » تاکید کرده و نوشته است «انتظار دارد در ایران رسانهها با برخوردی مسئولانه، ایجاد فضای همگرایی و همدلی در کشور را در الویت کار خود قرار دهند».
این بار نوبت روزنامه حیات نو شد. روزنامه حیات نو که با صاحب امتیازی هادی خامنهای، برادر کوچکتر رهبر جمهوری اسلامی ایران، اولین شمارهاش را در خرداد ماه سال ۱۳۷۹ منتشر کرد، بعد از سه بار توقیف موقت، این بار توقیف دائم شد.
در بیانیه دبیرخانه هیئت نظارت بر مطبوعات آمده است که روزنامه حیات نو اجتماعی پس از برکناری مدیر مسئول آن توسط صاحب امتیاز، فاقد مدیر مسئول قانونی بوده است که در این مورد و به دلیل آنچه «سایر تخلفات شکلی و محتوایی » نامیده شده، تذکرات کتبی و شفاهی متعددی دریافت کرده است.
سه روز پیش از توقیف، روزنامه حیات نو و سه روزنامه دیگر از سوی معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تذکر کتبی دریافت کرده بودند. وزارت ارشاد در تذکر خود هشدار داده بود: «مطبوعات داخلی از انتشار مطالبی که ذهنیت جامعه را نسبت به برخی اختلاف سلیقه ها مشوش میکند، بپرهیزند.»
روز شنبه، روزنامه حیات نو در صفحات نخست خود سخنان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و نامه رئیس مجلس شورای اسلامی را بازتاب داده بود. تیتر اصلی روزنامه حیات نو در روز سه شنبه نیز به «برگزاری مراسم روز شانزدهم آذرماه در فضایی امنیتی» اختصاص داشت.
سه روز پیش از توقیف، روزنامه حیات نو و سه روزنامه دیگر از سوی معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تذکر کتبی دریافت کرده بودند. وزارت ارشاد در تذکر خود هشدار داده بود: «مطبوعات داخلی از انتشار مطالبی که ذهنیت جامعه را نسبت به برخی اختلاف سلیقه ها مشوش میکند، بپرهیزند.»
لیلا سعادتی به رادیو فردا میگوید: آقای خامنهای فقط به این موضوع اشاره کردند که توقیف روزنامهها، فضا را برای توسعه سایتها باز میکند و اینکه مردم ناچارند برای کسب اطلاعات بیشتر به ماهوارهها روی بیاورند.
ایشان گفتند که توقیف روزنامهها این اجازه را میدهد که ماهوارهها و اخبار غیر رسمیاینترنتی در بین خانوادههای ایرانی رواج پیدا کند و به مسئولین پیشنهاد کردند که مقداری دقیقتر، موضوع را بررسی کنند و فضا را برای استقبال مردم از ماهوارهها ببندند.»
پس از انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه ۱۳۸۸ تا کنون روزنامههای اعتمادملی، آرمان، سرمایه، خبر و فرهنگ آشتی توقیف شده و یا انتشارشان را متوقف کردهاند.
رضا معینی مسئول بخش ایران سازمان گزارشگران بدون مرز در مورد روند توقیف نشریات در ایران میگوید: «واقعیت این است که جمهوری اسلامی نه تنها طی شش ماه گذشته بلکه در طول ۱۲ سال گذشته با ایجاد اینگونه سختگیریها، فقط ضربه و خسران جبران ناپذیری به فرهنگ و جامعه وارد میکند وگرنه نتوانسته است جلوی آزادی بیان و اطلاعرسانی را به ویژه به این شکلی که ما شاهد آنیم، بگیرد.
متاسفانه دیروز رونامه حیات نو که پیش از این به آن اخطار داده بودند توقیف شد. و این در مجموع چهاردهمین نشریهای است که طی ماههای اخیر توقیف میشود.»
ما شاهد بودیم که علیرغم آنکه چند روز پیش تا کنون عرصههای اطلاع رسانی را تنگتر کرده و محدودیتهایی ایجاد کرده بودند، اما اخبار تظاهرات و اعتراضات مردمی در سطح جهانی به شکلی گسترده منتشر شد.
رضا معینی
به ویژه در طی ماههای اخیر که تعداد زیادی از روزنامهنگاران ایرانی مجبور شدهاند کشورشان را ترک کنند. ضرباتی که این امر به جامعه ، فرهنگ و آینده میزند بسیار خطرناکتر از مسائل کنونی و فوری است.
ما شاهد بودیم که علیرغم آنکه چند روز پیش تا کنون عرصههای اطلاع رسانی را تنگتر کرده و محدودیتهایی ایجاد کرده بودند، اما اخبار تظاهرات و اعتراضات مردمی در سطح جهانی به شکلی گسترده منتشر شد. آنچه که به جا میماند این است که ایران فقط از داشتن روزنامهنگاران حرفهای که بتوانند آنگونه که باید خبرها را تحلیل کنند و در اصل، صحت و سقم اخبار را مشخص کنند و اطلاعرسانی سالمی به مردم ارائه بدهند محروم میشود.»
هیئت نظارت بر مطبوعات در بیانیه خود در مورد توقیف روزنامه حیات نو اجتماعی بر« وظیفه ملی و رسالت مطبوعات در قبال سرنوشت و اراده ملت » تاکید کرده و نوشته است «انتظار دارد در ایران رسانهها با برخوردی مسئولانه، ایجاد فضای همگرایی و همدلی در کشور را در الویت کار خود قرار دهند».