انجمن پژوهشگران ایران که نزدیک به بیست سال است با انتشار مقاله و کتاب و با برگزاری جلسات سخنرانی و کنفرانس در خارج از کشور، جایگاهی برای رایزنی کارشناسان ایجاد کرده، روزهای ۱۴ و ۱۵ آذر ماه در شهر کلن آلمان، کنفرانسی تدارک دیده است.
عنوان این کنفرانس دو روزه «اعدام» است.
در گفتوگویی با دکتر حسین لاجوردی، مدیر انجمن پژوهشگران، از او پرسیدهایم که چرا انجمن این موضوع را برای کنفرانس آینده خود برگزیده است.
حسین لاجوردی: کنفرانس آینده انجمن پژوهشگران ایران در آلمان برگزار میشود که در رابطه با مسائل رسانههاست و در سالروز انقلاب اسلامی برگزار خواهد شد.
به دلیل موقعیت رژیم جمهوری اسلامی در طول چند ماه گذشته و گسترش اعدامها ما تصیمیم گرفتیم که یک کنفرانس اضطراری در این زمینه برگزار کنیم که بتوانیم با( بسیج کردن) تمامی نیروهای سیاسی و اجتماعی داخل و خارج از ایران، به قطعنامهای دسترسی پیدا کنیم که همگان در آن اعدام را محکوم کرده باشند. و در نهایت امر از سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا بخواهیم که دخالت بیشتری در جهت متوقف کردن این قضیه داشته باشد.
از آنجایی که ما مخالف هر گونه اعدام به هر شکلش در سراسر دنیا هستیم با کسانی که موافق مجازات اعدام هستند برخورد نکردهایم . شاید کسی بخواهد از جمهوری اسلامی – که بعید میدانم – در این کنفرانس شرکت کند و در موافقت با حکم اعدام صحبت کند.
واقعیت امر این است که مخالفت ما با اعدام حتی بر علیه هر نوع خشونتی است که امروز میبینیم در جمهوری اسلامی شکل خیلی تجاوزگرایانهای پیدا کرده است.
مخالفت من با مجازات اعدام بیشتر به مسائل اجتماعی برمیگردد. شما وقتی مجازات اعدام را در نظر می گیرید طبیعتا به این دلیل است که بخواهید یک سری آسیبهای اجتماعی را که در جامعه ایجاد شده است، مثل قتل عمد، دزدی، رشوه خواری و قاچاق مواد مخدر را کنترل کرده سرو سامان بدهید و جلوی گسترش آن را بگیرید. که مردم به سمت آن نروند.
بخش دوم آن هم بحث سیاسی و خواستههای اقوام ایرانی است. شما وقتی در بلوچستان و کردستان به این اعدامهای دسته جمعی دست میزنید، به عنوان تسویه حساب سیاسی وارد ماجرا میشوید و چون قدرت هم در اختیار شماست کار را به چوبه دار میسپارید، هیچ وقت از این اقدام نتیجه مثبتی عایدتان نمیشود حتی برای آنانی که اعتقاد به اعدام دارند [هم همینطور است].
من تصور میکنم کسانی که اعتقاد دارند مجازات اعدام میتواند باعث کاهش جرم شود این تفکر را فقط از مسائل دینی گرفتهاند. نه اینکه واقعیت امر این باشد که بتوانند با اجرای اعدام باعث کاهش جرم شوند.
به مسائل امروز ایران از ۳۰ سال پیش به این سو نگاه کنید. یک مجموعه ۱۴ یا ۱۵ میلیون نفری امروز در ایران در کار اعتیادند. یا خودشان معتادند یا در خرید و فروش و قاچاق مواد مخدر دست دارند. در طول این سالها اعدام هم رواج داشته است . کدام قسمت از این جرایم کاهش یافته است؟ هر چه اعدام بیشتر انجام شده، میبینیم که این آسیبها رشد بیشتری پیدا کرده است . کدام یک از قتلهای ناموسی و غیره کم شده است؟ کجا امنیت برقرار شده است؟
نمونه ی بارزش را در استان کردستان و سیستان و بلوچستان میبینیم که این دو استان زیر فشار شدید امنیتی دارند اداره میشوند، کجا توانستهاند با این اعدامها میزان جرم را کاهش دهند؟
عنوان این کنفرانس دو روزه «اعدام» است.
در گفتوگویی با دکتر حسین لاجوردی، مدیر انجمن پژوهشگران، از او پرسیدهایم که چرا انجمن این موضوع را برای کنفرانس آینده خود برگزیده است.
حسین لاجوردی: کنفرانس آینده انجمن پژوهشگران ایران در آلمان برگزار میشود که در رابطه با مسائل رسانههاست و در سالروز انقلاب اسلامی برگزار خواهد شد.
به دلیل موقعیت رژیم جمهوری اسلامی در طول چند ماه گذشته و گسترش اعدامها ما تصیمیم گرفتیم که یک کنفرانس اضطراری در این زمینه برگزار کنیم که بتوانیم با( بسیج کردن) تمامی نیروهای سیاسی و اجتماعی داخل و خارج از ایران، به قطعنامهای دسترسی پیدا کنیم که همگان در آن اعدام را محکوم کرده باشند. و در نهایت امر از سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا بخواهیم که دخالت بیشتری در جهت متوقف کردن این قضیه داشته باشد.
- مجازات اعدام همان طور که میدانید در ایران و جهان مخالفان و موافقانی دارد که هر کدام هم دلایلی برای نظرشان طرح میکنند. انجمن پژوهشگران ایران در کدام طیف این بحث قرار میگیرد؟ و آیا سخنرانان این کنفرانس از هر دو گروه هستند؟
از آنجایی که ما مخالف هر گونه اعدام به هر شکلش در سراسر دنیا هستیم با کسانی که موافق مجازات اعدام هستند برخورد نکردهایم . شاید کسی بخواهد از جمهوری اسلامی – که بعید میدانم – در این کنفرانس شرکت کند و در موافقت با حکم اعدام صحبت کند.
واقعیت امر این است که مخالفت ما با اعدام حتی بر علیه هر نوع خشونتی است که امروز میبینیم در جمهوری اسلامی شکل خیلی تجاوزگرایانهای پیدا کرده است.
- از محتوای کلام شما چنین برمی آید که مخالف مجازات اعدام هستید. آیا ممکن است چند دلیل هم برای نقطه نظر خودتان ارائه کنید؟
مخالفت من با مجازات اعدام بیشتر به مسائل اجتماعی برمیگردد. شما وقتی مجازات اعدام را در نظر می گیرید طبیعتا به این دلیل است که بخواهید یک سری آسیبهای اجتماعی را که در جامعه ایجاد شده است، مثل قتل عمد، دزدی، رشوه خواری و قاچاق مواد مخدر را کنترل کرده سرو سامان بدهید و جلوی گسترش آن را بگیرید. که مردم به سمت آن نروند.
بخش دوم آن هم بحث سیاسی و خواستههای اقوام ایرانی است. شما وقتی در بلوچستان و کردستان به این اعدامهای دسته جمعی دست میزنید، به عنوان تسویه حساب سیاسی وارد ماجرا میشوید و چون قدرت هم در اختیار شماست کار را به چوبه دار میسپارید، هیچ وقت از این اقدام نتیجه مثبتی عایدتان نمیشود حتی برای آنانی که اعتقاد به اعدام دارند [هم همینطور است].
- موافقان اعدام میگویند که مجازات اعدام موجب کاهش جرم و جنایت می شود. مخالفان اما بر این باورند که مجازات اعدام می تواند خشونت را در جامعه افزایش دهد. شما فکر میکنید کدام یک از این دو نظر صحیح است؟
من تصور میکنم کسانی که اعتقاد دارند مجازات اعدام میتواند باعث کاهش جرم شود این تفکر را فقط از مسائل دینی گرفتهاند. نه اینکه واقعیت امر این باشد که بتوانند با اجرای اعدام باعث کاهش جرم شوند.
به مسائل امروز ایران از ۳۰ سال پیش به این سو نگاه کنید. یک مجموعه ۱۴ یا ۱۵ میلیون نفری امروز در ایران در کار اعتیادند. یا خودشان معتادند یا در خرید و فروش و قاچاق مواد مخدر دست دارند. در طول این سالها اعدام هم رواج داشته است . کدام قسمت از این جرایم کاهش یافته است؟ هر چه اعدام بیشتر انجام شده، میبینیم که این آسیبها رشد بیشتری پیدا کرده است . کدام یک از قتلهای ناموسی و غیره کم شده است؟ کجا امنیت برقرار شده است؟
نمونه ی بارزش را در استان کردستان و سیستان و بلوچستان میبینیم که این دو استان زیر فشار شدید امنیتی دارند اداره میشوند، کجا توانستهاند با این اعدامها میزان جرم را کاهش دهند؟