به نظر می‌رسد این روزها ایام مطرح شدن نام رهبران بریتانیا در رسانه‌هاست. چه رهبران فعلی و چه رهبران پیشین. دو روز پیش گوردون براون، نخست وزیر فعلی بریتانیا، در لندن کنفرانسی یک روزه در باره افغانستان و یمن را رهبری کرد، و تونی بلر، نخست وزیر پیشین، هم دیروز در جلسه‌ای شش ساعته در برابر کمیته تحقیق نشست تا به پرسش‌های آنها در باره دلایل حمله به عراق توضیح دهد.
اما نام مارگارت تاچر، نخست وزیر اسبق بریتانیا، از ساعات اولیه امروز به رسانه‌ها کشیده شد. دلیلش: منتشر شدن قسمت‌هایی از خاطرات خانم تاچر در روز شنبه.
نخستین قسمت یادداشت‌های شخصی مارگارت تاچر را بنیاد تاچر منتشر کرده است. این نخستین بخش، یادداشت‌های هشت ماه اول نخست وزیری او را در بر می‌گیرد. یعنی دقیقا دورانی که اکنون سی سال تمام از آنها می‌گذرد و بنابر این از طبقه‌بندی محرمانه خارج شده‌اند.
مارگارت تاچر در می سال ۱۹۷۹ به نخست وزیری بریتانیا رسید. یعنی دقیقا سه ماه پس از وقوع انقلاب ایران در بهمن ۱۳۵۷.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتد پرس، آن طور که از یادداشت‌های منتشرشده برمی‌آید، درست دو هفته پس از شروع به کار مارگارت تاچر، جیمی کارتر، رئیس جمهور وقت آمریکا، از او می‌خواهد اقدامی انجام دهد و به طور شخصی از رهبران جدید ایران بخواهد امنیت جانی یهودیان ایرانی را تأمین کنند. تاچر این درخواست را نمی‌پذیرد و استدلال می‌کند که سفارت بریتانیا در تهران بر این باور نیست که یهودیان ایران با خطر فشارهایی سازمان‌دهی شده روبه‌رو باشند و هرگونه مداخله در این موضوع «می‌تواند به مخاطره‌آمیزتر شدن وضع آنان بینجامد».
زمانی که گروگان‌گیری در سفارت آمریکا در تهران روی می‌دهد، بار دیگر جیمی کارتر از تاچر می‌خواهد دست به اقدام بزند و از جمله پیشنهاد می‌کند بریتانیا شمار کارمندان سفارتش در تهران را کاهش دهد. مارگارت تاچر یک هفته بعد پاسخ می‌دهد بریتانیا شماری از کارمندان سفارتش در تهران را فراخوانده است اما «در این لحظه باور نداریم که هرگونه کاهش دیپلماتیک نکته‌ای سیاسی تلقی شود؛ یکی از دلایل این است که تردید داریم آیا این امر تأثیری زیاد بر ایرانی‌ها داشته باشد؛ دلیل دیگر نیز احتمال اقدام تلافی‌جویانه نسبت به دیپلمات‌های باقی‌مانده است».
بخش اول یادداشت‌های مارگارت تاچر که امروز منتشر شد بیش از ۲۳ هزار صفحه را شامل می‌شود. دقیقا ۲۳ هزار و ۱۹۸ صفحه.
لقب معروف مارگارت تاچر «بانوی آهنین» است. برخی از یادداشت‌های منتشرشده، این روحیه او را بیشتر نمایان می‌کند. به نوشته آسوشیتد پرس، بر اساس یادداشت‌های منتشرشده، تاچر دو سال پیش از آن که به عنوان اولین نخست وزیر زن در بریتانیا آغاز به کار کند در پاسخ به یکی از مشاوران می‌نویسد: «دیرزمانی ست به این نتیجه رسیده‌ام غالب تصمیم‌ها را خود، شخصا، اتخاذ کنم».
از خلال یادداشت‌های منتشرشده برمی‌آید که این روحیه منحصر به امور سیاسی و مهم نبوده و حتی مسائل پیش پا افتاده را نیز شامل می‌شده است. از جمله در پاسخ به یک پیشنهاد اداری که از او می‌خواسته با چاپ تصویرش بر روی فنجان‌های یادگاری موافقت کند نوشته است: «مطلقا هیچ اجازه‌ای به هیچ نحو برای چاپ در هر جایی داده نمی‌شود».
بخش زیادی از این ۲۳ هزار صفحه یادداشت که امروز منتشر می‌شود بر روی وب‌سایت بنیاد تاچر [رادیو فردا مسئول محتوای وب‌سایت‌های دیگر نیست] درج می‌شود، و بخشی از آن نیز، که مدارک دولتی به شمار می‌روند، به مرکز بایگانی ملی سپرده می‌شود.
۲۳ هزار صفحه‌ای که اینک منتشر می‌شود مربوط است به یادداشت‌های هشت ماه اول نخست وزیری مارگارت تاچر. مجموع یادداشت‌ها، آن چنان که ناشر گفته است، به یک میلیون صفحه بالغ می‌شود.
اما نام مارگارت تاچر، نخست وزیر اسبق بریتانیا، از ساعات اولیه امروز به رسانه‌ها کشیده شد. دلیلش: منتشر شدن قسمت‌هایی از خاطرات خانم تاچر در روز شنبه.
نخستین قسمت یادداشت‌های شخصی مارگارت تاچر را بنیاد تاچر منتشر کرده است. این نخستین بخش، یادداشت‌های هشت ماه اول نخست وزیری او را در بر می‌گیرد. یعنی دقیقا دورانی که اکنون سی سال تمام از آنها می‌گذرد و بنابر این از طبقه‌بندی محرمانه خارج شده‌اند.
مارگارت تاچر در می سال ۱۹۷۹ به نخست وزیری بریتانیا رسید. یعنی دقیقا سه ماه پس از وقوع انقلاب ایران در بهمن ۱۳۵۷.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتد پرس، آن طور که از یادداشت‌های منتشرشده برمی‌آید، درست دو هفته پس از شروع به کار مارگارت تاچر، جیمی کارتر، رئیس جمهور وقت آمریکا، از او می‌خواهد اقدامی انجام دهد و به طور شخصی از رهبران جدید ایران بخواهد امنیت جانی یهودیان ایرانی را تأمین کنند. تاچر این درخواست را نمی‌پذیرد و استدلال می‌کند که سفارت بریتانیا در تهران بر این باور نیست که یهودیان ایران با خطر فشارهایی سازمان‌دهی شده روبه‌رو باشند و هرگونه مداخله در این موضوع «می‌تواند به مخاطره‌آمیزتر شدن وضع آنان بینجامد».
لقب معروف مارگارت تاچر «بانوی آهنین» است. برخی از یادداشت‌های منتشرشده، این روحیه او را بیشتر نمایان می‌کند. بر اساس یادداشت‌های منتشرشده، تاچر دو سال پیش از آن که به عنوان اولین نخست وزیر زن در بریتانیا آغاز به کار کند در پاسخ به یکی از مشاوران می‌نویسد: «دیرزمانی ست به این نتیجه رسیده‌ام غالب تصمیم‌ها را خود، شخصا، اتخاذ کنم».
بخش اول یادداشت‌های مارگارت تاچر که امروز منتشر شد بیش از ۲۳ هزار صفحه را شامل می‌شود. دقیقا ۲۳ هزار و ۱۹۸ صفحه.
لقب معروف مارگارت تاچر «بانوی آهنین» است. برخی از یادداشت‌های منتشرشده، این روحیه او را بیشتر نمایان می‌کند. به نوشته آسوشیتد پرس، بر اساس یادداشت‌های منتشرشده، تاچر دو سال پیش از آن که به عنوان اولین نخست وزیر زن در بریتانیا آغاز به کار کند در پاسخ به یکی از مشاوران می‌نویسد: «دیرزمانی ست به این نتیجه رسیده‌ام غالب تصمیم‌ها را خود، شخصا، اتخاذ کنم».
از خلال یادداشت‌های منتشرشده برمی‌آید که این روحیه منحصر به امور سیاسی و مهم نبوده و حتی مسائل پیش پا افتاده را نیز شامل می‌شده است. از جمله در پاسخ به یک پیشنهاد اداری که از او می‌خواسته با چاپ تصویرش بر روی فنجان‌های یادگاری موافقت کند نوشته است: «مطلقا هیچ اجازه‌ای به هیچ نحو برای چاپ در هر جایی داده نمی‌شود».
بخش زیادی از این ۲۳ هزار صفحه یادداشت که امروز منتشر می‌شود بر روی وب‌سایت بنیاد تاچر [رادیو فردا مسئول محتوای وب‌سایت‌های دیگر نیست] درج می‌شود، و بخشی از آن نیز، که مدارک دولتی به شمار می‌روند، به مرکز بایگانی ملی سپرده می‌شود.
۲۳ هزار صفحه‌ای که اینک منتشر می‌شود مربوط است به یادداشت‌های هشت ماه اول نخست وزیری مارگارت تاچر. مجموع یادداشت‌ها، آن چنان که ناشر گفته است، به یک میلیون صفحه بالغ می‌شود.
