مأموران انتظامی جمهوری اسلامی، شامگاه روز پنجشنبه ۲۰ خرداد، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر را بازداشت کردند. خانم محمدی که ریاست هیئت اجرایی شورای صلح را بر عهده دارد و در سال ۲۰۰۹ برنده جایزه بین‌المللی الکساندر لانگر شد.
رضا معینی، پژوهشگر بخش ایران در سازمان گزارشگران بدون مرز در این مورد به رادیو فردا می‌گوید: خانم محمدی در درجه اول روزنامه نگار بودند و در درجه دوم با کانون مدافعان حقوق بشر همکاری می کردند، از بدو تاسیس و بعد سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و نایب رئیس این انجمن مدافع حقوق بشر شدند و علت دستگیری او را اما در درجه اول باید از مقام های امنیتی و قضائی ایران پرسید.
با توجه به اینکه خانم محمدی سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و نایب رئیس این کانون بودند و از همکاران خانم شیرین عبادی، آیا دستگیری ایشان می تواند ارتباطی به این همکاری داشته باشد؟
بدون شک بنا به آنچه ما در اطلاعیه دیروز به آن اشاره کردیم، واقعیت اینست که در طی چند سال گذشته کارزار گسترده ای از سوی مقامهای رسمی، رسانه های وابسته و نزدیک به دولت علیه شیرین عبادی و کانون مدافعان حقوق بشر به راه افتاده و از بدو تاسیس کانون و از زمانی که کانون، گزارش های منظم درباره وضعیت حقوق بشر و یا قبول وکالت رایگان زندانیان عقیدتی و روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان کرده، این حملات ادامه داشته است. تعداد زیادی از نزدیکان این کانون بازداشت شدند. سال گذشته آقای دادخواه، آقای عبدالفتاح سلطانی، آقای رضا تاجیک، روزنامه نگار دو بار زندانی شدند و امروز نوبت به خانم نرگس محمدی رسیده است.
در این بیانیه به اعترافات همسر خانم شیرین عبادی و تخریب شخصیت ایشان اشاره شده. نظر شما در مورد چنین اعترافات تلویزیونی چیست و به عنوان کارشناس رسانه، این گونه برنامه سازی ها چه تاثیری می تواند در افکار عمومی داشته باشد؟
جمهوری اسلامی یکی از تخصص هایی که دارد، آزمودن آزموده هاست. این خطا را از همان بدو تاسیس تا امروز ادامه می دهد. این را همه می دانند که زندانی وقتی پای مصاحبه می آید، که تحت فشار است. از تیمسار رحیمی، از اوایل انقلاب بگیریم که این مصاحبه ها پخش می شوند، برخی مسئولان سازمان های سیاسی و فعالان و تا امروز که حتی بخش هایی از نزدیکان خود آیت الله خمینی و یا حتی نزدیکان رهبر را هم می توانند مجبور کنند بیاورند. از نظر رسانه ای هیچ ارزشی ندارد. از نظر حقوقی دو برابر بیشتر دارای هیچگونه ارزشی نیست. من یادآوری کنم در همان شب که این برنامه از تلویزیون پخش شد، خانم نرگس محمدی دستگیر شد. این دقیقاً در همان روزی است که خانم شیرین عبادی جایزه شهروندی افتخاری فرانسه را در پاریس دریافت می کنند و اعلام کارزار مشترک سازمان گزارشگران بدون مرز و فدراسیون بین المللی جوامع حقوق بشر را برای آزادی فوری و بدون قید و شرط زندانیان سیاسی اعلام می کنند.
خانم نرگس محمدی خبرنگار هم هستند. گزارشگران بدون مرز در مقابل دستگیری خانم محمدی و تعداد بسیار زیادی از روزنامه نگاران چه موضعی دارد؟
موضع ما به طور مشخص اینست که روزنامه نگار نباید در زندان باشد. از همان اول اعلام کرده ایم. همه تلاش را برای آزادی اش انجام می دهیم. این کارزاری است که با فدراسیون بین المللی جوامع حقوق بشر با هم به راه انداختیم در همین رابطه است. اما نکته ای را در رابطه با خانم محمدی بگویم، وی و همسرشان آقای تقی رحمانی اولین بار نیست [که بازداشت می شوند]. تقی رحمانی همسرشان بیش از ۱۶ سال از عمرش را در زندان های جمهوری اسلامی گذرانده است. طی ده سال گذشته اگر نگاهی سرسری به روزنامه ها، به رسانه ها بکنیم، هر ماه یک احضار یک مصیبت برای این خانواده درست شده است. واقعیت اینست که این سختگیری، این بی رحمی که علیه این گونه خانواده ها در جمهوری اسلامی می شود، علاوه بر اینکه ناعادلانه است، غیرانسانی است و نشان می دهد که تا چه حد روزنامه نگاران، فعالان مدنی در ایران تحت فشار اند.
شما اطلاعی از آخرین وضعیت ایشان دارید؟ آیا قرار است آزاد شوند؟ الان در چه وضعی هستند؟
من امیدوارم که هرچه زودتر آزاد شوند. دستگیری روزنامه نگار و فعال مدنی، عملی غیرانسانی است. در عین حال خانم محمدی دو بچه دوقلو دارند که خردسال اند و عملاً امروز کسی نمی داند این وضعیت تا کجا می تواند ادامه پیدا کند. علاوه بر ایشان ما تعداد دیگری روزنامه نگار هم داریم که خودشان هم بیمار اند. یعنی در وضعیت نابسامانی به سر می برند. خوشبختانه خانم مفیدی آزاد شده اند ولی امروز آقای باستانی، آقای لواسانی، آقای زیدآبادی، خانم شیوا نظر آهاری... خانم محبوبه خوانساری و همکارشان که چند روز پیش دستگیر شده اند، هنوز ملاقاتی هم نداشته اند. این رفتار غیرانسانی برای هیچکس قابل پذیرش نیست.
رضا معینی، پژوهشگر بخش ایران در سازمان گزارشگران بدون مرز در این مورد به رادیو فردا می‌گوید: خانم محمدی در درجه اول روزنامه نگار بودند و در درجه دوم با کانون مدافعان حقوق بشر همکاری می کردند، از بدو تاسیس و بعد سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و نایب رئیس این انجمن مدافع حقوق بشر شدند و علت دستگیری او را اما در درجه اول باید از مقام های امنیتی و قضائی ایران پرسید.
با توجه به اینکه خانم محمدی سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و نایب رئیس این کانون بودند و از همکاران خانم شیرین عبادی، آیا دستگیری ایشان می تواند ارتباطی به این همکاری داشته باشد؟
بدون شک بنا به آنچه ما در اطلاعیه دیروز به آن اشاره کردیم، واقعیت اینست که در طی چند سال گذشته کارزار گسترده ای از سوی مقامهای رسمی، رسانه های وابسته و نزدیک به دولت علیه شیرین عبادی و کانون مدافعان حقوق بشر به راه افتاده و از بدو تاسیس کانون و از زمانی که کانون، گزارش های منظم درباره وضعیت حقوق بشر و یا قبول وکالت رایگان زندانیان عقیدتی و روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان کرده، این حملات ادامه داشته است. تعداد زیادی از نزدیکان این کانون بازداشت شدند. سال گذشته آقای دادخواه، آقای عبدالفتاح سلطانی، آقای رضا تاجیک، روزنامه نگار دو بار زندانی شدند و امروز نوبت به خانم نرگس محمدی رسیده است.
جمهوری اسلامی یکی از تخصص هایی که دارد، آزمودن آزموده هاست. این خطا را از همان بدو تاسیس تا امروز ادامه می دهد. این را همه می دانند که زندانی وقتی پای مصاحبه می آید، که تحت فشار است.
جمهوری اسلامی یکی از تخصص هایی که دارد، آزمودن آزموده هاست. این خطا را از همان بدو تاسیس تا امروز ادامه می دهد. این را همه می دانند که زندانی وقتی پای مصاحبه می آید، که تحت فشار است. از تیمسار رحیمی، از اوایل انقلاب بگیریم که این مصاحبه ها پخش می شوند، برخی مسئولان سازمان های سیاسی و فعالان و تا امروز که حتی بخش هایی از نزدیکان خود آیت الله خمینی و یا حتی نزدیکان رهبر را هم می توانند مجبور کنند بیاورند. از نظر رسانه ای هیچ ارزشی ندارد. از نظر حقوقی دو برابر بیشتر دارای هیچگونه ارزشی نیست. من یادآوری کنم در همان شب که این برنامه از تلویزیون پخش شد، خانم نرگس محمدی دستگیر شد. این دقیقاً در همان روزی است که خانم شیرین عبادی جایزه شهروندی افتخاری فرانسه را در پاریس دریافت می کنند و اعلام کارزار مشترک سازمان گزارشگران بدون مرز و فدراسیون بین المللی جوامع حقوق بشر را برای آزادی فوری و بدون قید و شرط زندانیان سیاسی اعلام می کنند.
خانم نرگس محمدی خبرنگار هم هستند. گزارشگران بدون مرز در مقابل دستگیری خانم محمدی و تعداد بسیار زیادی از روزنامه نگاران چه موضعی دارد؟
موضع ما به طور مشخص اینست که روزنامه نگار نباید در زندان باشد. از همان اول اعلام کرده ایم. همه تلاش را برای آزادی اش انجام می دهیم. این کارزاری است که با فدراسیون بین المللی جوامع حقوق بشر با هم به راه انداختیم در همین رابطه است. اما نکته ای را در رابطه با خانم محمدی بگویم، وی و همسرشان آقای تقی رحمانی اولین بار نیست [که بازداشت می شوند]. تقی رحمانی همسرشان بیش از ۱۶ سال از عمرش را در زندان های جمهوری اسلامی گذرانده است. طی ده سال گذشته اگر نگاهی سرسری به روزنامه ها، به رسانه ها بکنیم، هر ماه یک احضار یک مصیبت برای این خانواده درست شده است. واقعیت اینست که این سختگیری، این بی رحمی که علیه این گونه خانواده ها در جمهوری اسلامی می شود، علاوه بر اینکه ناعادلانه است، غیرانسانی است و نشان می دهد که تا چه حد روزنامه نگاران، فعالان مدنی در ایران تحت فشار اند.
شما اطلاعی از آخرین وضعیت ایشان دارید؟ آیا قرار است آزاد شوند؟ الان در چه وضعی هستند؟
من امیدوارم که هرچه زودتر آزاد شوند. دستگیری روزنامه نگار و فعال مدنی، عملی غیرانسانی است. در عین حال خانم محمدی دو بچه دوقلو دارند که خردسال اند و عملاً امروز کسی نمی داند این وضعیت تا کجا می تواند ادامه پیدا کند. علاوه بر ایشان ما تعداد دیگری روزنامه نگار هم داریم که خودشان هم بیمار اند. یعنی در وضعیت نابسامانی به سر می برند. خوشبختانه خانم مفیدی آزاد شده اند ولی امروز آقای باستانی، آقای لواسانی، آقای زیدآبادی، خانم شیوا نظر آهاری... خانم محبوبه خوانساری و همکارشان که چند روز پیش دستگیر شده اند، هنوز ملاقاتی هم نداشته اند. این رفتار غیرانسانی برای هیچکس قابل پذیرش نیست.