موج گسترده بازداشت‌ها در ایران ادامه دارد. در روزهای گذشته بر گوناگونی افراد بازداشت شده نیز افزوده شده است. برخی از بازداشت‌شدگان از اعضای خانواده روزنامه‌نگاران هستند و اساسا هنوز معلوم نیست دلیل بازداشت خود آنها چیست.
در دو روز گذشته احسان مهرابی، خبرنگار پارلمانی روزنامه فرهیختگان، حسن ظهوری، روزنامه نگار حوزه میراث فرهنگی و امیر صادقی عکاس خبری بازداشت شدند.
کمیته گزارشگران حقوق بشر نیز اعلام کرد که مریم قنبری، وکیل دادگستری و فعال حقوق زنان، نیمه شب دوشنبه، در منزلش بازداشت شده است.
ماموران امنیتی ماه فرید منصوریان، فعال محیط زیست و مترجم رسانه های خارجی، را نیز در منزلش بازداشت کرده‌اند.
رضا معینی، پژوهشگر فارسی سازمان گزارشگران بدون مرز به رادیو فردا می‌گوید: از روز چهارشنبه تا امروز که همچنان دستگيری ها ادامه دارد، بيش از ۱۴ روزنامه نگار بازداشت شده اند و اين بازداشت‌ها مانند بقيه موارد به صورت غير قانونی انجام گرفته است.
عملاً بدون هيچ دليل موجهی نوعی روزنامه بگيری در ايران باب شده که می‌تواند امر خطرناکی باشد. ما بارها گفته ايم ولی اين بار با بيش از ۶۵ روزنامه نگار زندانی، خطری جدی مجموعه گردش آزاد اطلاعات را در ايران تهديد می کند.
به نظر شما بازداشت روزنامه نگاران بر گردش آزاد اطلاعات و اخبار در ايران چه تاثيری دارد؟
به جز مسئولان حکومتی همه مردم ايران و دنيا بر اين امر اذعان دارند که بحرانی کشور را فراگرفته است. حکومت از روز ۲۳ خرداد به اين سو فکر می‌کند که از طريق مقابله با اطلاع رسانی، بازداشت روزنامه نگاران، تهديد و توقيف روزنامه‌ها و بستن تمام مجاری اطلاع رسانی می تواند بحران را حل کند، اما از همان زمان تا کنون اين بحران نه تنها حل نشده بلکه ابعاد آن هر روز گسترده تر می‌شود. آن چه به حل بحران می‌تواند کمک کند آزادی بيان و مطبوعات برای همگان است تا بتوان راه های برون رفت از بحران را پيدا کرد.
همان طور که اشاره کرديد ده‌ها روزنامه نگار به ويژه پس از انتخابات رياست جمهوری بازداشت شدند و تعداد زيادی هم احضار شده و يا مورد تهديد قرار گرفته اند. بازداشت‌های فعالان سياسی و مدنی در آستانه ۲۲ بهمن چه معنايی دارد؟
نشان دهنده نوعی وحشت از ادامه اعتراضات مردمی است. از همان ابتدا هم مسئولان حکومتی فکر می کردند روزنامه نگاران، وب نگاران و فعالان مدنی نارضايتی ايجاد می کنند و به هر ترتيب تلاش کردند اين مجموعه را در زندان‌ها نگهدارند. امروز اين زندانيان با تهديدی جدی روبرو هستند و تهديد حتی تا مرحله اعدام هم پيش می‌رود.
روشن است که روزنامه نگاران فقط تصويرگر اعتراضات مردم هستند نه عاملين و آمرين آن. راهی که حکومت می رود به ناکجا آباد ختم می‌شود و مسئوليت اصلی در گسترش بحران و ايجاد شرايط وحشتناک برای کشور به عهده حکومت است.
در دو روز گذشته احسان مهرابی، خبرنگار پارلمانی روزنامه فرهیختگان، حسن ظهوری، روزنامه نگار حوزه میراث فرهنگی و امیر صادقی عکاس خبری بازداشت شدند.
کمیته گزارشگران حقوق بشر نیز اعلام کرد که مریم قنبری، وکیل دادگستری و فعال حقوق زنان، نیمه شب دوشنبه، در منزلش بازداشت شده است.
ماموران امنیتی ماه فرید منصوریان، فعال محیط زیست و مترجم رسانه های خارجی، را نیز در منزلش بازداشت کرده‌اند.
رضا معینی، پژوهشگر فارسی سازمان گزارشگران بدون مرز به رادیو فردا می‌گوید: از روز چهارشنبه تا امروز که همچنان دستگيری ها ادامه دارد، بيش از ۱۴ روزنامه نگار بازداشت شده اند و اين بازداشت‌ها مانند بقيه موارد به صورت غير قانونی انجام گرفته است.
عملاً بدون هيچ دليل موجهی نوعی روزنامه بگيری در ايران باب شده که می‌تواند امر خطرناکی باشد. ما بارها گفته ايم ولی اين بار با بيش از ۶۵ روزنامه نگار زندانی، خطری جدی مجموعه گردش آزاد اطلاعات را در ايران تهديد می کند.
به نظر شما بازداشت روزنامه نگاران بر گردش آزاد اطلاعات و اخبار در ايران چه تاثيری دارد؟
به جز مسئولان حکومتی همه مردم ايران و دنيا بر اين امر اذعان دارند که بحرانی کشور را فراگرفته است. حکومت از روز ۲۳ خرداد به اين سو فکر می‌کند که از طريق مقابله با اطلاع رسانی، بازداشت روزنامه نگاران، تهديد و توقيف روزنامه‌ها و بستن تمام مجاری اطلاع رسانی می تواند بحران را حل کند، اما از همان زمان تا کنون اين بحران نه تنها حل نشده بلکه ابعاد آن هر روز گسترده تر می‌شود. آن چه به حل بحران می‌تواند کمک کند آزادی بيان و مطبوعات برای همگان است تا بتوان راه های برون رفت از بحران را پيدا کرد.
همان طور که اشاره کرديد ده‌ها روزنامه نگار به ويژه پس از انتخابات رياست جمهوری بازداشت شدند و تعداد زيادی هم احضار شده و يا مورد تهديد قرار گرفته اند. بازداشت‌های فعالان سياسی و مدنی در آستانه ۲۲ بهمن چه معنايی دارد؟
نشان دهنده نوعی وحشت از ادامه اعتراضات مردمی است. از همان ابتدا هم مسئولان حکومتی فکر می کردند روزنامه نگاران، وب نگاران و فعالان مدنی نارضايتی ايجاد می کنند و به هر ترتيب تلاش کردند اين مجموعه را در زندان‌ها نگهدارند. امروز اين زندانيان با تهديدی جدی روبرو هستند و تهديد حتی تا مرحله اعدام هم پيش می‌رود.
روشن است که روزنامه نگاران فقط تصويرگر اعتراضات مردم هستند نه عاملين و آمرين آن. راهی که حکومت می رود به ناکجا آباد ختم می‌شود و مسئوليت اصلی در گسترش بحران و ايجاد شرايط وحشتناک برای کشور به عهده حکومت است.