ماجرای محاکمه رکسانا صابری روزنامه‌نگار ایرانی- آمریکایی، که اخیرا در محاکمه‌ای غیرعلنی به اتهام «جاسوسی» به هشت سال زندان محکوم شد، موضوع بحث آزاد برنامه «صدای شما صدای فردا» است.
از کم و کیف اسرار طبقه‌بندی شده‌ای که رکسانا متهم است در اختیار کشور دیگری قرار داده، نکته‌ای هویدا نشده و قوه قضائیه معلوم نکرده که او چگونه به اسرار طبقه بندی شده جمهوری اسلامی ایران دست یافته و آن را در اختیار چه کشوری قرار داده است. تلویحا گفته می‌شود که خانم رکسانا صابری جاسوس آمریکا بوده. هیلاری کلینتون، وزیر خارجه، و باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، این موضوع را رد کرده‌اند.
اسرار طبقه‌بندی شده یک کشور معمولا چهار نوع است: محرمانه، به‌کلی محرمانه؛ سری، به‌کلی سری؛ که این نوع اسناد در بایگانی‌های خاص، به این نوع مهر‌ها ممهور می‌گردند و فقط در دسترس افراد خاص قرار می‌گیرند.
دو شنونده رادیو در برنامه بحث آزاد رادیو فردا شرکت دارند: خانم آرزو و آقای حسین.
تلاش کردیم با کسانی هم که موافق محاکمه و حکم حبس خانم رکسانا صابری هستند و این را در پیام گیر ما عنوان کرده بودند، صحبت کنیم.
این شنوندگان حکم خانم صابری را «عادلانه» می‌دانند و حتی برخی خواستار حکم سنگین‌تری هم بودند. اما، هیچ کدام از آنان نخواستند در برنامه «بحث آزاد» رادیو فردا شرکت کنند؛ بنابراین ما ناچار با دو شنونده خانم آرزو و آقای حسین- برنامه بحث آزاد را برگزار کردیم.
خانم آرزو موافق محاکمه خانم صابری نیست، چرا که به نظر او یک خانم جوان ۳۲ ساله و کم تجربه اصولا نمی‌تواند برای کشور آمریکا جاسوسی کند. آرزو حکم هشت سال زندان را «بسیار غیر‌منصفانه» می‌داند.
آقای حسین بر این باور است که در ایران هر‌کسی را که به نوعی موافق جمهوری اسلامی نباشند، می‌گیرند و «یک انگ امنیتی به او می‌چسبانند»: «چنین ایرانیانی که از خارج می‌آیند به نظر جمهوری اسلامی ایران یا جاسوس آمریکا هستند، یا جاسوس اسرائیل! محاکمه‌شان هم پشت درهای بسته انجام می‌گیرد و هر طور که دلشان بخواهد محاکمه می‌کنند و حکم برایش صادر می‌کنند. موردی هم مانند مورد خانم زهرا کاظمی رخ می‌دهد، که در همان بازداشتگاه جانش را از دست داد.»
به نظر حسین «اصولا حکومت‌های دینی کاری به کار حقوق بشر و غیره ندارند و هر‌کاری که دلشان بخواهد با مردم می‌کنند. میگوید خانم صابری هم یکی از این قربانیان نظام [ایران] است.»
به نظر آرزو «چون در ایران آزادی نیست و برای همین هست که اگر مثلا خبرنگاری از کشور دیگری بیاید و گزارشی تهیه کند فوری به عنوان جاسوس گرفتار می‌شود.»
آرزو میگوید که اصلا خانم‌ها چون حقی ندارند و رژیم سیاسی ایران زنان را نمی‌تواند تحمل کند، بنابراین به کسانی مانند رکسانا صابری اجازه داده نمی‌شود که حرفه خبرنگاری‌شان را انجام بدهند.
آرزو سپس از خانم صابری می‌خواهد که به اعتصاب غذا دست نزند. چون با این کار فقط به خودش لطمه می‌‌زند. او امیدوار است که دادگاه تجدیدنظر به حق و حقوق رکسانا صابری رسیدگی کند و او را تبرئه کند. آرزو میگوید خودش هم همسن و سال رکسانا صابری است و بیشتر با او احساس هم‌دردی می‌کند. او امیدوار است که وکلای خانم صابری بتوانند از او دفاع کنند و بی‌گناهی‌اش را ثابت کنند.
حسین به عنوان یک ایرانی از تمام شهروندان ایرانی دفاع می‌کند و ماجرای رکسانا صابری را در محدوده حقوق شهروندی می‌بیند و میگوید که «در ایران هر کسی، چه زن، چه، مرد، چه دکتر، چه مهندس و .... هیچ کس حق ندارد و حقوق شهروندی ندارد». او ماجرای خانم زهرا کاظمی را هم در این مجموعه می‌بیند.
حسین میگوید ماجرای زهرا کاظمی، چون به یک مسئله بین‌المللی تبدیل شد، مطرح گردید و گرنه همواره تعداد بسیاری از ایرانیان هم به سرنوشت مشابهی دچار می‌شوند که چون فریاد‌رسی ندارند، گمنام می‌ماند و از ظلمی که بر آنان می‌رود کسی باخبر نمی‌شود.
آرزو از حسین می‌پرسد که آیا دولت آمریکا و آقای اوباما می‌تواند کاری برای خانم صابری انجام بدهند یا نه. و آنگاه نتیجه می‌گیرد که دولت آمریکا نمی‌خواهد عملی انجام بدهد.
حسین در پاسخ میگوید که چنین نیست. او مثال آن شهروند آمریکایی را می‌آورد که در کیش ناپدید شده و دولت ایران هم در مقابل پا‌قشاری آمریکا واکنشی درخور نشان نمی‌دهد و آقای احمدی نژاد هم این کار را بر عهده قوه قضاییه می‌اندازد.
محمد احمدی نژاد پیشتر در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه خواستار محاکمه عادلانه رکسانا صابری و حسین درخشان (وبلاگ نویس مشهور ایرانی که چند‌ماهی است در زندان است و کسی از سرنوشت‌اش خبر چندانی ندارد) شده است.
آرزو خواهان شفاف بودن این مسائل است و میگوید که در تمام مراحل باید تمام مردم از ماجرا باخبر شوند و همه باید بدانند که چه می‌گذرد و چه اتفاق می‌افتد.
آرزو اشاره می‌کند «که [اول گفته شد رکسانا صابری] به خاطر خریدن مشروب الکلی بازداشت شده و حالا اتهام می‌زنند که جاسوس بوده، البته پیش از این هم متهم بود که کارت خبرنگاری‌اش باطل شده و ..... بنابراین تمام این اتهامات برای خانم صابری غیر‌قبول است.»
خانم آرزو آرزو می‌کند که یک محاکمه عادلانه‌ای انجام بگیرد و اگر خطائی هم از جانب رکسانا صابری رخ داده بخشیده شود و او بتواند به خانواده‌اش بپیوندد. او نمی‌خواهد ببیند که هشت سال عمر یک دختر جوان در زندان تلف شود.
... و حسین اصلا اتهام جاسوس بودن را در عصر تکنولوژی رد می‌کند و رکسانا صابری را یک قربانی می‌داند که برای بده و بستان‌های سیاسی گرفتار شده و آرزو می‌کند که رکسانا بزودی آزاد شود به خانه و خانواده‌اش بپیوندد.
از کم و کیف اسرار طبقه‌بندی شده‌ای که رکسانا متهم است در اختیار کشور دیگری قرار داده، نکته‌ای هویدا نشده و قوه قضائیه معلوم نکرده که او چگونه به اسرار طبقه بندی شده جمهوری اسلامی ایران دست یافته و آن را در اختیار چه کشوری قرار داده است. تلویحا گفته می‌شود که خانم رکسانا صابری جاسوس آمریکا بوده. هیلاری کلینتون، وزیر خارجه، و باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، این موضوع را رد کرده‌اند.
اسرار طبقه‌بندی شده یک کشور معمولا چهار نوع است: محرمانه، به‌کلی محرمانه؛ سری، به‌کلی سری؛ که این نوع اسناد در بایگانی‌های خاص، به این نوع مهر‌ها ممهور می‌گردند و فقط در دسترس افراد خاص قرار می‌گیرند.
دو شنونده رادیو در برنامه بحث آزاد رادیو فردا شرکت دارند: خانم آرزو و آقای حسین.
تلاش کردیم با کسانی هم که موافق محاکمه و حکم حبس خانم رکسانا صابری هستند و این را در پیام گیر ما عنوان کرده بودند، صحبت کنیم.
این شنوندگان حکم خانم صابری را «عادلانه» می‌دانند و حتی برخی خواستار حکم سنگین‌تری هم بودند. اما، هیچ کدام از آنان نخواستند در برنامه «بحث آزاد» رادیو فردا شرکت کنند؛ بنابراین ما ناچار با دو شنونده خانم آرزو و آقای حسین- برنامه بحث آزاد را برگزار کردیم.
خانم آرزو موافق محاکمه خانم صابری نیست، چرا که به نظر او یک خانم جوان ۳۲ ساله و کم تجربه اصولا نمی‌تواند برای کشور آمریکا جاسوسی کند. آرزو حکم هشت سال زندان را «بسیار غیر‌منصفانه» می‌داند.
آقای حسین بر این باور است که در ایران هر‌کسی را که به نوعی موافق جمهوری اسلامی نباشند، می‌گیرند و «یک انگ امنیتی به او می‌چسبانند»: «چنین ایرانیانی که از خارج می‌آیند به نظر جمهوری اسلامی ایران یا جاسوس آمریکا هستند، یا جاسوس اسرائیل! محاکمه‌شان هم پشت درهای بسته انجام می‌گیرد و هر طور که دلشان بخواهد محاکمه می‌کنند و حکم برایش صادر می‌کنند. موردی هم مانند مورد خانم زهرا کاظمی رخ می‌دهد، که در همان بازداشتگاه جانش را از دست داد.»
به نظر حسین «اصولا حکومت‌های دینی کاری به کار حقوق بشر و غیره ندارند و هر‌کاری که دلشان بخواهد با مردم می‌کنند. میگوید خانم صابری هم یکی از این قربانیان نظام [ایران] است.»
به نظر آرزو «چون در ایران آزادی نیست و برای همین هست که اگر مثلا خبرنگاری از کشور دیگری بیاید و گزارشی تهیه کند فوری به عنوان جاسوس گرفتار می‌شود.»
آرزو میگوید که اصلا خانم‌ها چون حقی ندارند و رژیم سیاسی ایران زنان را نمی‌تواند تحمل کند، بنابراین به کسانی مانند رکسانا صابری اجازه داده نمی‌شود که حرفه خبرنگاری‌شان را انجام بدهند.
آرزو سپس از خانم صابری می‌خواهد که به اعتصاب غذا دست نزند. چون با این کار فقط به خودش لطمه می‌‌زند. او امیدوار است که دادگاه تجدیدنظر به حق و حقوق رکسانا صابری رسیدگی کند و او را تبرئه کند. آرزو میگوید خودش هم همسن و سال رکسانا صابری است و بیشتر با او احساس هم‌دردی می‌کند. او امیدوار است که وکلای خانم صابری بتوانند از او دفاع کنند و بی‌گناهی‌اش را ثابت کنند.
حسین به عنوان یک ایرانی از تمام شهروندان ایرانی دفاع می‌کند و ماجرای رکسانا صابری را در محدوده حقوق شهروندی می‌بیند و میگوید که «در ایران هر کسی، چه زن، چه، مرد، چه دکتر، چه مهندس و .... هیچ کس حق ندارد و حقوق شهروندی ندارد». او ماجرای خانم زهرا کاظمی را هم در این مجموعه می‌بیند.
حسین میگوید ماجرای زهرا کاظمی، چون به یک مسئله بین‌المللی تبدیل شد، مطرح گردید و گرنه همواره تعداد بسیاری از ایرانیان هم به سرنوشت مشابهی دچار می‌شوند که چون فریاد‌رسی ندارند، گمنام می‌ماند و از ظلمی که بر آنان می‌رود کسی باخبر نمی‌شود.
آرزو از حسین می‌پرسد که آیا دولت آمریکا و آقای اوباما می‌تواند کاری برای خانم صابری انجام بدهند یا نه. و آنگاه نتیجه می‌گیرد که دولت آمریکا نمی‌خواهد عملی انجام بدهد.
حسین در پاسخ میگوید که چنین نیست. او مثال آن شهروند آمریکایی را می‌آورد که در کیش ناپدید شده و دولت ایران هم در مقابل پا‌قشاری آمریکا واکنشی درخور نشان نمی‌دهد و آقای احمدی نژاد هم این کار را بر عهده قوه قضاییه می‌اندازد.
محمد احمدی نژاد پیشتر در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه خواستار محاکمه عادلانه رکسانا صابری و حسین درخشان (وبلاگ نویس مشهور ایرانی که چند‌ماهی است در زندان است و کسی از سرنوشت‌اش خبر چندانی ندارد) شده است.
آرزو خواهان شفاف بودن این مسائل است و میگوید که در تمام مراحل باید تمام مردم از ماجرا باخبر شوند و همه باید بدانند که چه می‌گذرد و چه اتفاق می‌افتد.
آرزو اشاره می‌کند «که [اول گفته شد رکسانا صابری] به خاطر خریدن مشروب الکلی بازداشت شده و حالا اتهام می‌زنند که جاسوس بوده، البته پیش از این هم متهم بود که کارت خبرنگاری‌اش باطل شده و ..... بنابراین تمام این اتهامات برای خانم صابری غیر‌قبول است.»
خانم آرزو آرزو می‌کند که یک محاکمه عادلانه‌ای انجام بگیرد و اگر خطائی هم از جانب رکسانا صابری رخ داده بخشیده شود و او بتواند به خانواده‌اش بپیوندد. او نمی‌خواهد ببیند که هشت سال عمر یک دختر جوان در زندان تلف شود.
... و حسین اصلا اتهام جاسوس بودن را در عصر تکنولوژی رد می‌کند و رکسانا صابری را یک قربانی می‌داند که برای بده و بستان‌های سیاسی گرفتار شده و آرزو می‌کند که رکسانا بزودی آزاد شود به خانه و خانواده‌اش بپیوندد.