نتایج نیمی از آرای انتخابات پارلمانی ارمنستان نشان می‌دهد حزب حاکم به رهبری سرژ سرکیسیان، رئیس‌جمهوری، پیروز خواهد شد. حزب حامیان گاگیک ساروکیان، که زمانی متحد دولت بود، رقیب اصلی حزب حاکم به شمار می‌رود.
کمیسیون مرکزی انتخابات ارمنستان می‌گوید شمارش نیمی از آرا نشان می‌دهد که حزب حاکم «جمهوری‌خواه» آن کشور، به رهبری سرکیسیان، بیش از ۵۰ درصد آرا را از آن خود کرده‌است.
حزب راست میانه «حامیان ساروکیان» که از هواداران گاگیک ساروکیان تشکیل شده، بیش از ۲۸ درصد آرا را از آن خود خواهند کرد.
در عین حال شمارش فعلی آرا حاکی‌ست حزب ملی‌گرای «فدراسیون انقلابی» (داشناکسوتیون)، نیز توانسته نزدیک به هفت درصد آرا را به دست آورد و به پارلمان راه پیدا می‌کند.
درصورتی که حزب «جمهوری‌خواه» موفق به کسب اکثر کرسی‌ها نشود ممکن است با هر یک از دو حزب دیگر، یعنی «حامیان ساروکیان» یا ملی‌گرایان ائتلاف کند.
در یک همه‌پرسی در سال ۲۰۱۵ در ارمنستان، نظام سیاسی آن کشور از ریاستی به پارلمانی تغییر پیدا کرد و از سال ۲۰۱۸، با پایان دوره ریاست‌جمهوری سرژ سرکیسیان، ریاست دولت عملا به «نخست‌وزیر» واگذار خواهد شد و قدرت رئیس‌جمهوری نیز کاهش پیدا خواهد کرد.
مخالفان حزب حاکم، می‌گویند تغییرات سازوکار سیاسی آن کشور برای آن صورت گرفته که سرکیسیان پس از پایان دوره فعلی، در حالی که قانونا نمی‌تواند دوباره نامزد ریاست‌جمهوری شود، بتواند قدرت را همچنان در دست خود نگه دارد.
سرکیسیان این اتهام‌ها را رد کرده‌است. با این همه اگر حزب جمهوری‌خواه در انتخابات پیروز شود یا بتواند ائتلافی تشکیل دهد، سرکیسیان همچنان در راس قدرت خواهد ماند یا بر دولت نفوذ عمیقی خواهد داشت.
مهم‌ترین رقیب حزب حاکم، گاگیک ساروکیان و حامیان او، خود پیش‌تر بخشی از ائتلاف تشکیل‌دهنده دولت بودند.
در جریان انتخابات یکی از خبرنگاران رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی که مشغول تهیه گزارشی در مورد اتهام‌های مربوط به خرید رای به‌وسیله ستاد حزب «جمهوری‌خواه» بود، هدف حمله قرار گرفت.
دادستانی ارمنستان گفته است در حال انجام تحقیق پیرامون ۲۲۰ مورد اتهام مربوط به تقلب در جریان انتخابات است.
انتخابات به‌طور مشخص تحت تاثیر مسائل و چالش‌های اقتصادی قرار گرفته‌است. با این‌همه روسیه، فروش تسلیحات از سوی آن کشور به جمهوری آذربایجان، مناسبات میان ایروان و مسکو، حضور در پیمان موسوم به «اتحادیه اقتصادی اوراسیا» و یا برعکس نزدیکی بیشتر به اروپا، از موضوعاتی بود که در جریان رقابت‌های انتخاباتی ارمنستان مطرح شد؛ اما عمده احزاب از پاسخ‌گویی به پرسش‌های حساس در این مورد و یا امنیت ارمنستان به عنوان یکی از هم‌پیمانان روسیه، خودداری کردند.