الی ویزل، بازمانده کشتار اقوام، دگراندیشان و دگرباشان در زمان آلمان نازی، کنشگر، نویسنده و برنده جایزه صلح نوبل، کسی که از او با عنوان یکی از مهم‌ترین «راویان هولوکاست» یاد شده، در سن ۸۷ سالگی درگذشت.
آقای ویزل نویسنده کتابی‌ست به نام شب، که خاطرات او را از دورانی که در اردوگاه آشویتس سپری کرده بود، بازگو می‌کند. مادر و خواهر او در این اردوگاه به قتل رسیدند ولی خود او از جمله بازماندگان این کشتار میلیونی‌ست.
او مبتکر بیانیه‌ای بود که با امضای ده‌ها برنده جایزه نوبل خطاب به محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری پیشین ایران، منتشر شده و در آن «سرکوب گسترده مردم» در این کشور محکوم شده بود.
Your browser doesn’t support HTML5
گفت‌وگوی شاهین بشیری با فرنوش رام و شیرین عبادی در مورد الی ویزل
آقای ویزل در سال ۱۹۸۶ برنده جایزه نوبل در زمینه صلح شد. کمیته نوبل او را چهره‌ای معرفی کرد «که زندگی خود را صرف کرده‌است، تا راوی کشتاری باشد که در جنگ جهانی دوم به دست نازی‌ها رخ داد».
او متولد سپتامبر سال ۱۹۲۸ بود و در شهر کوچکی در رومانی به سن نوجوانی رسید. علاوه بر خواهر و مادری که در اتاق‌های گاز در آشوویتز از دست داد، پدرش نیز بعدها به دلیل گرسنگی و عوارض گوارشی در اردوگاه «بوخن‌والد» درگذشت؛ یکی از بزرگ‌ترین اردوگاه‌های کار اجباری در زمان آلمان نازی، جایی که ارتش آمریکا خود الی ویزل را در سن ۱۷ سالگی آزاد کرد.
او سپس به دو خواهر دیگرش در فرانسه پیوست و در دانشگاه سوربن تحصیل کرد.
آقای ویزل پس از دریافت جایزه نوبل، همراه همسرش، بنیادی برای برای امور انسان‌دوستانه و حقوق بشری به راه انداخت.
این کنشگر و راوی خاطرات هولوکاست، دوم ژوئیه، در سن ۸۷ سالگی در نیویورک درگذشت.