دولت فرانسه گزارشی را که روزنامه لوموند در مورد رصد گسترده اطلاعاتی اداره کل امنیت خارجی آن کشور منتشر کرده بود، «غیردقیق» نامید.
روزنامه لوموند، سیزدهم تیرماه در گزارشی نوشته بود که اداره کل اطلاعات خارجی آن کشور «تمامی تماس‌های تلفنی ایمیل‌ها، پیامک‌ها، فکس‌ها و جست‌وجوهای اینترنتی» را رصد اطلاعاتی می‌کند.
دفتر نخست وزیری آن کشور چهاردهم تیرماه اعلام کرد «چند سازمان اطلاعاتی به دلایل امنیتی به رصد اطلاعات می‌پردازند».
کاوش در اطلاعات -بنا به گفته سخنگوی دفتر نخست‌وزیری- فقط با اجازه او و پس از مشورت با کمیسیون ملی رهگیری امنیت ممکن است.
گزارش روزنامه لوموند پس از آن منتشر می‌شود که افشای اسناد ادوارد اسنودن، پیمانکار سابق سازمان امنتی ملی آمریکا، در مورد شنود و رصد اطلاعاتی گسترده در ایالات متحده، به یکی از جنجال‌های بزرگ سال‌های اخیر تبدیل شده است.
پیشتر خود فرانسه از رصد اطلاعات در اتحادیه اروپا به دست ایالات متحده به شدت انتقاد کرده بود.
لوموند در گزارش خود نوشته بود که در یک سازه مخفی زیرزمینی در پاریس، مرکز این «عملیات جاسوسی» بنا شده است و در این ساختمان ماشین بزرگی وجود دارد که قادر است بر ده‌ها میلیون گیگاآکتت (یکای هشت‌بیتی اطلاعات رایانه‌ای) نظارت کند.
به گفته این روزنامه نه تنها اطالاعاتی که شهروندان در داخل فرانسه رد و بدل می‌کنند بلکه مکالمات خارجی آنها نیز رصد می‌شود.
لوموند گفته بود نظارتی درست بر این مرکز مخفی وجود ندارد.
دفتر نخست وزیری فرانسه فعالیت تمام سازوکارهایی که از این اطلاعات بهره می‌گیرند را «قانونی» عنوان کرده است.
روزنامه لوموند، سیزدهم تیرماه در گزارشی نوشته بود که اداره کل اطلاعات خارجی آن کشور «تمامی تماس‌های تلفنی ایمیل‌ها، پیامک‌ها، فکس‌ها و جست‌وجوهای اینترنتی» را رصد اطلاعاتی می‌کند.
دفتر نخست وزیری آن کشور چهاردهم تیرماه اعلام کرد «چند سازمان اطلاعاتی به دلایل امنیتی به رصد اطلاعات می‌پردازند».
کاوش در اطلاعات -بنا به گفته سخنگوی دفتر نخست‌وزیری- فقط با اجازه او و پس از مشورت با کمیسیون ملی رهگیری امنیت ممکن است.
گزارش روزنامه لوموند پس از آن منتشر می‌شود که افشای اسناد ادوارد اسنودن، پیمانکار سابق سازمان امنتی ملی آمریکا، در مورد شنود و رصد اطلاعاتی گسترده در ایالات متحده، به یکی از جنجال‌های بزرگ سال‌های اخیر تبدیل شده است.
پیشتر خود فرانسه از رصد اطلاعات در اتحادیه اروپا به دست ایالات متحده به شدت انتقاد کرده بود.
لوموند در گزارش خود نوشته بود که در یک سازه مخفی زیرزمینی در پاریس، مرکز این «عملیات جاسوسی» بنا شده است و در این ساختمان ماشین بزرگی وجود دارد که قادر است بر ده‌ها میلیون گیگاآکتت (یکای هشت‌بیتی اطلاعات رایانه‌ای) نظارت کند.
به گفته این روزنامه نه تنها اطالاعاتی که شهروندان در داخل فرانسه رد و بدل می‌کنند بلکه مکالمات خارجی آنها نیز رصد می‌شود.
لوموند گفته بود نظارتی درست بر این مرکز مخفی وجود ندارد.
دفتر نخست وزیری فرانسه فعالیت تمام سازوکارهایی که از این اطلاعات بهره می‌گیرند را «قانونی» عنوان کرده است.