پرسشهای یک دانشجو در دیدار گروهی از دانشجویان با رهبر جمهوری اسلامی، با واکنش آیتالله خامنهای روبهرو شده و او تأکید کرده است که همچنان بر مرزیندی با رهبران اعتراضهای سال ۸۸ اصرار داد.
در دیدار روز یکشنبه ۱۲ تیر ماه رهبر جمهوری اسلامی با گروهی از دانشجویان، محمدعلی کامفیروزی، دانشجوی دکترای حقوق در دانشگاه تهران، ضمن انتقاد از برخوردهای صورت گرفته با دانشجویان و نشریات دانشجویی، از جمله به «محدودسازی حق انتخاب آزادانه ملت، و هتک حرمت و حیثیت اشخاص»، «انتساب اکاذیب و اهانت به برخی از چهرههای سیاسی و اجتماعی» اشاره کرده است.
این دانشجوی دانشگاه تهران در سخنانی که در وبسایت آیتالله خامنهای درج نشده، اما توسط خبرگزاری صدا و سیما بازتاب یافته، گفته است که در مقابل اهانتها و انتساب اکاذیب از تریبونهای مختلف و رسانه ملی، «پارهای مسئولان سابق نظام به دلیل محدودیتهای غیرقانونی (مستنداً به اصل ۲۰، ۳۶، ۳۷ و ۳۹ قانون اساسی) حتی امکان پاسخگویی ندارند.
موضوعی که میتواند اشاره محدودیتهای ایجاد شده برای میرحسن موسوی، مهدی کروبی، و زهرا رهنورد، رهبران در حصر اعتراضهای سال ۸۸، و نیز محمد خاتمی رئیسجمهور پیشین ایران باشد که محدودیتهای شدید رسانهای در مورد او در حال اجراست.
اما رهبر جمهوری اسلامی، در پاسخ به این دانشجو، تصریح کرده که در خصوص اعتراضهای گسترده در سال ۱۳۸۸، که از آنها با عنوان «فتنه» یاد میکند، همچنان حساس است.
او گفته است که در این مورد «ملاک، عدم حمایت از کسانی است که سردمدار فتنه بودند و یا از آن سوءاستفاده کردند و تاکنون نیز اعلام تبری نکردهاند».
به گفته پایگاه اطلاعرسانی دفتر آیتالله خامنهای، او از «افرادی که در عین ادعای حمایت از نظام و امام و انقلاب، موضع خود را در خصوص فتنه روشن نکردهاند» انتقاد کرده است.
رهبر جمهوری اسلامی از فرد یا افراد خاصی نام نبرده است.
آقای خامنهای، گروهی از مقامهای ارشد حکومتی و چهرههای سیاسی و نظامی نزدیک به او، به اعتراضهای سال ۱۳۸۸ به نتیجه انتخابات ریاستجمهوری، «فتنه» میگویند.
در همین زمینه «سران فتنه» کسانی هستند که به طور مشخص رهبری این اعتراضات را در دست داشتند؛ از میرحسین موسوی، مهدی کروبی و در مورادی نیز محمد خاتمی، با این عنوان اسم برده میشود.
آقای کروی و موسوی، و نیز زهرا رهنورد، همسر نخستوزیر پیشین ایران، از سال ۱۳۸۹ در حصر خانگی به سر میبرند.
مقامهای حکومتی ایران در دستهبندیهای خود، به کسانی که مشخصا به اعتراضات سال ۸۸ حمله نکرده، یا کسانی که با عنوان «سران فتنه» از آنها یاد میشود را محکوم نکردهاند، «ساکتین فتنه» میگویند.
رهبر جمهوری اسلامی، که گفته میشود حصر خانگی چهرههای معترض به دستور خود او انجام شده، بارها در سخنرانیهای علنی حملاتی گاه شدید را به اعتراضهای ۸۸ و معترضان انجام دادهاست.
در جریان اعتراضها به نتیجه انتخابات ریاستجمهوری، دهها نفر کشته شدند و شمار زیادی از معترضان، و نیز برخی چهرههای مشهور سیاسی به زندان افتادند. حصر خانگی خانم رهنورد، و آقایان کروبی و موسوی، با وجود گزارشهای پیدرپی از وضعیت سلامت نهچندان مطلوب این افراد، همچنان ادامه دارد.
پیشتر در سال ۱۳۹۳، یک نماینده اصولگرای مجلس، گفته بود یکی از شروط رهبر ایران برای آزادی رهبران اعتراضات، «توبه» و پس گرفتن «تهمتهایی» است که به نظام جمهوری اسلامی زدهاند.
اخیرا مهدی کروبی، در نامهای به حسن روحانی، خواستار آن شده از «حاکمیت مستبد» بخواهد برای او دادگاهی تشکیل دهد، تا در آن اتفاقاتی را شرح دهد که برای بازداشتشدگان اعتراضهای سال ۸۸ «در بازداشتگاههای قانونی و غیر قانونی» افتاد، دلایل خود در مورد «تقلب» در انتخابات را توضیح دهد و مشخص شود چه کسی «نانجیب» است.
انتقاد از غرب
رهبر جمهوری اسلامی در بخشی دیگر از سخنرانی خود بار دیگر از آمریکا انتقاد کرده و گفته است «شاید امروز سیاستهای آمریکا اینگونه اقتضا کند که بخواهد میان مسئولان نظام اسلامی تفکیک قائل شود و آنها را به مسئولان خوب و بد تقسیم کند، اما آمریکاییها اگر توانایی پیدا کنند، همان مسئولان به اصطلاح خوب نیز از نظر آنها بد خواهند شد.»
آیتالله خامنهای بارها تاکید کرده است که مقامهای دولتی نباید به واشینگتن اعتماد کنند. او گفتوگو با مقامهایی آمریکایی در مورد مسائلی به جز برنامه اتمی تهران را نیز ممنوع کردهاست. با این وجود گزارشهایی در مورد برخی مذاکرات میان طرفها بر سر مسائلی مانند بحران عراق و جنگ داخلی سوریه منتشر شدهاست.
رهبر جمهوری اسلامی میگوید افرادی که خواستار تمرکز بر پیشرفتهای غرب برای ایجاد پیشرفت در ایران هستند، «عقل خود را باختهاند». او از فرد خاصی نام نبرده است.
آیتالله خامنهای در بخشی دیگر از سخنرانیاش انتقادی را نیز متوجه فرانسه در مورد «برجام» کردهاست. فرانسه، از مهمترین شرکای اقتصادی تهران در اروپا، یکی از مقاصد نخستین سفر اروپایی حسن روحانی، رئیسجمهوری ایران نیز بود.